این کتاب که به زبان فرانسه می باشد. نتیجه ی مطالعات نویسنده ی آن برروی جامعه شناسی سیاسی روابط بین المللی است. هدف اصلی این مطالعات که در کادر تز پایان تحصیلات دانشگاهی نویسنده در پاریس انجام شده، نشان دادن تضاد ها و مسائل اصلی مورد بحث بین ایران و اتحادیه اروپا در سالهای 1979 تا 2003 می باشد.
این مطالعات در چهار بخش تنظیم شده است :
بخش اول : در این قسمت، یک مطالعه ی مقایسه ای، بین دکترینهای متعدد ً روابط بین الملل ً و ً دیدگاه اسلامی حاکم بر دیپلماسی ایران بعد از انقلاب سال 1979 ً انجام شده تا نشان داده شود که چگونه معیارهای ایدئولوژیکی منجر به ایزولاسیون ایران در عرصه بین المللی شده است.
بخش دوم : در این بخش، روابط ایران با سه کشور محوری اروپا یعنی فرانسه، آلمان وانگلیس در دوران جنگ ایران و عراق، همچنین مواضع دولتهای مربوطه در مورد جنگ هشت ساله و آتش بس مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش سوم : این بخش اختصاص دارد به روابط ایران و اتحادیه اروپا در سالهای 1992 – 1997، که همزمان است با شروع ً دیالوگ انتقادی ً در دوران ریاست جمهوری رفسنجانی.
بخش چهارم : در قسمت پایانی کتاب، روابط ایران و کشورهای اروپایی در دوران ریاست جمهوری خاتمی و تلاش او برای ً دیالوگ فراگیرً بین ایران و اروپا بین سالهای 1997 تا ژوئیه 2003 مورد مطالعه و تحقیق قرار می گیرد.
نویسنده، با یک تحلیل علمی و متدلوژیک سعی کرده است تا مهم ترین مسائل بین ایران و اتحادیه اروپا را نشان داده و از این طریق به ً رفرم ناپذیر بودن نظام جمهوری اسلامیً راه ببرد.
تیتر کتاب به زبان فرانسه :
Les enjeux principaux des relations entre l’Iran et l’Europe de 1979 à juillet 2003
ناشر:
L’Harmattan 16, Rue des écoles – Paris
محل فروش:
L’Harmattan et Fnac