 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
مصطفي معين گفت: مساله‌ي اصلي امروز ما تاكيد بر اين حق طبيعي مردم و دفاع از حق دخالت در سرنوشت يعني انتخابات است كه در آن دانشگاهيان، دانشجويان، فرهيختگان، هنرمندان و اساسا قشرهاي فرهيخته و متفكران جامعه، نقش نخستين و مهم را به عهده دارند.
به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، وي كه در جمع دانشگاهيان اصفهان سخن مي‌گفت، با ابراز خرسندي از اينكه در زادگاهش سخن مي‌گويد، با اشاره به ويژگي‌هاي اين شهر در تاريخ، هنر و سياست ايران، گفت: نقطه‌ي عزيمت در كاري كه شروع كرده‌ام همين است كه “ بسان رود كه در نشيب دره سر به سنگ مي‌زند، رونده باش**** اميد هيچ معجزي ز مرده نيست، زنده باش!
اين كانديداي انتخابات رياست‌جمهوري كه با عنوان “ موج دوم اصلاحات و نقش نخبگان سياسي، فرهنگي و اجتماعي كشور” سخن مي‌گفت، بر شش راهبرد كه بر اساس فرصت‌ها و تهديدهاي پيش روي جامعه، تدوين شده است تاكيد كرد و آنها را برشمرد.
“تحقق شهروند توانمند و دولت كارآمد“ نخستين راهبردي بود كه معين به آن اشاره كرد و گفت: توانمندي شهروندان با فراهم‌آوردن فرصت‌هاي برابر و طبيعتا نقش‌هاي بيشتر براي نخبگان، جوانان، زنان و همه‌ي اقوام و مليت‌هاي ايراني ميسر است. ايران منسجم و يكپارچه در پرتو بالابردن ميزان مشاركت و احساس تعلق همه‌ي شهروندان به دست مي‌آيد و طبيعتا دولت كارآمد محصول جامعه‌ي توانمند است. تكيه بر تلاش، خرد جمعي و انسجام مديريتي، تمركززدايي و كوچك‌سازي دولت، انجام تحولات ساختاري در نظام اداري، ارتقاي سهم و نقش زنان و جوانان و اقوام ايراني در اداره كشور و پرداختن بنيادي به ركود و ناكارآمدي در نظام اداري و اجرايي از جمله برنامه‌هاي پيش روست.
وي از تحقق حقوق و آزادي‌هاي مدني، به عنوان راهبرد دوم نام برد و اظهار داشت: تقويت روند دموكراسي در ايران، دفاع از آزادي‌هاي اجتماعي و فردي، گسترش نهادهاي مدني و غيردولتي، تقويت نظام حزبي و تحقق عدالت سياسي براي همه‌ي ايرانيان از جمله لوازم توسعه‌ي همه‌جانبه‌ي ايران است كه قطعا بايد در موج دوم اصلاحات مورد تاكيد باشد.
تحقق توسعه‌ي علمي و منابع انساني، مولفه سوم مورد اشاره معين بود.
وي گفت: اگر مي‌خواهيم در جهان امروز بمانيم و در روند جهاني‌شدن، سهمي براي ايران قائل باشيم بايد به منبع جديد قدرت، ثروت و منزلت كه علم است، بيشتر توجه كنيم. اين برنامه با توجيه و بخشنامه محقق نمي‌شود. علاوه بر نگرش‌ها كه خوشبختانه تحول‌هايي پذيرفته است، به برنامه و ساختار مشخص نياز دارد.
دفاع از آزادي‌هاي علمي و استقلال دانشگاه، تاكيد بر اصلاحات ساختاري در نظام آموزش و پرورش و سرمايه‌گذاري علمي و معنوي در فرهنگي عمومي از جمله ضرورت‌هاي پيش روست.
معين از تحقق توسعه‌ي اقتصادي مبتني بر دانايي به عنوان راهبرد بعدي ياد كرد و گفت: با رويكرد علمي و پذيرش موازين و لوازم دانش اقتصاد و اقتصاد توسعه است كه مي‌توان با هم‌افزايي دانش و سرمايه، شاخص‌هاي اقتصادي كشور و وضع اشتغال، توزيع عادلانه‌ي درآمد، كاهش فاصله‌ي طبقاتي و روند خصوصي‌سازي را بهبود بخشيد.
وي در باب تحقق اخلاق و پيشبرد عدالت نيز گفت: همه‌ي ما با تمام وجود احساس مي‌كنيم كه جامعه بايد اخلاقي شود. يعني از سويي اخلاق حرفه‌اي و رفتار سازماني مبنا و معنا پيدا كند و از سوي ديگر جامعه با تخلق به جوهر دين، از آفات نظام ديني نظير ربا، تحجر، ظاهرگرايي، خشونت و تحميل دور شود.
مشاور رييس‌جمهور همچنين به تفاهم جهاني بر پايه‌ي منافع ملي اشاره كرد و اظهار داشت: ما بايد بپذيريم كه در جهاني متفاوت با گذشته زندگي مي‌كنيم. همه‌ي جهان، زشتي و جنايت و توطئه نيست. مي‌توان در همين جهان، بهتر و با امنيت بيشتر زندگي كرد. اگر جهان را با منطق علمي بشناسيم و دستگاه ديپلماسي كشور را متكي بر پشتوانه‌ي علمي و دانشگاهي ساماندهي كنيم، اگر خود با پيشبرد روند دموكراسي و دفاع از حقوق اساسي و شهروندي، ادعاها و انتقادهاي ديگران را بلاموضوع كنيم و اگر منافع ملي و امنيت ملي نقطه‌ي تمركز ما در عبور از همه‌ي بحران‌ها باشد، بدون ترديد مي‌توانيم در «موج دوم اصلاحات» سربلند و توانمند باشيم.
در هريك از اين مراحل اگر از من بپرسيد كه آيا مي‌توانيم قدم جديدي برداريم خواهم گفت حتما مي‌توانيم، به شرط آن‌كه نخبگان ما كه گروههاي مرجع و تاثيرگذارند، به ميدان پا بگذارند. قدرت اصلي و تاثيرگذار امروز، مردم‌اند و مردم در يك فرآيند دموكراتيك كه احساس كنند، موثرند به ميدان مي‌آيند. اين احساس و شكل آن را كه افزايش سطح مشاركت همگاني و دخالت در سرنوشت ملي است تا حدود زيادي نخبگان جهت مي‌دهند.
وي ادامه داد: مساله‌ي اصلي امروز ما تاكيد بر اين حق طبيعي مردم و دفاع از حق دخالت در سرنوشت يعني انتخابات است كه در آن دانشگاهيان، دانشجويان، فرهيختگان، هنرمندان و اساسا قشرهاي فرهيخته و متفكران جامعه، نقش نخستين و مهم را به عهده دارند.
