نامه ناصر زرافشان از اوين: از روز سه شنبه ١٧ خرداد ٨٤ ، دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهم زد

مردم ستمدیده ایران
شش ماه است که در نتیجه بروز ناراحتی حاد کلیوی ، ضمن تحمل بیماری و عوارض آن ، سرگرم کشمکش با مسئولین گوناگون برای واداشتن آنان به اجرای مقررات قانونی ، در زمینه معالجه بیماری خود هستم . اما نه پیگیری های خود من از درون زندان ، و نه مراجعات مکرر وکلایم در خارج از زندان ؟، هیچ یک تاکنون به نتیجه ای نرسیده است و مسئولین همواره دفع الوقت کرده اند . حال آن که نتایج معاینات ، آزمایش ها و عکسبرداری های گوناگونی که همه بوسیله بهداری زندان و متخصصین و پزشکان معتمد آنها صورت گرفته و از زندان برای مسئولین قضائی ارسال شده همه چیز را به روشنی مشخص ساخته و مسئولین ذیربط در جریان کامل آن قرار دارند .....و این در شرایطی است که سارقان مسلح و قاتلان عمدی با گرفتن مرخصی از زندان اوین بیرون می روند و در مدت مرخصی مجددا" دست به آدم کشی میزنند . اکنون از آنجا که کلیه تذکرات و اعتراضات مکرر طی این مدت طولانی ، از جمله مراجعه شخصی اینجانب به دادستان تهران در فرصت کوتاهی که نوروز گذشته در خارج از زندان بودم هیچ یک به نتیجه نرسیده است ، و از آنجا که برای احقاق طبیعی ترین و ابتدائی ترین حقوق خود ، وسیله دیگری جز جان خویش در اختیار ندارم ، از روز سه شنبه ١٧ خرداد ٨٤ ، دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهم زد و این ماراتن مرگ را تا پایان ادامه خواهم داد ، تا اگر هدف از رفتاری که با زندانیان سیاسی مستقل می شود مرگ تدریجی آنان در زندان بنحوی باشد که کسی مسئول آن تلقی نشود ، این دسیسه را بی اثر سازم و مسئولین آن را به روشنی در منظر و میدان دید جامعه و مردم قرار دهم .

ضمنا" نظر به این که با توجه به تجارب گذشته اولین واکنش در برابر اینگونه حرکات اعتراضی تکذیب مستقیم مسئولین و در مرحله بعد تحریف و سم پاشی و شایعه پراکنی علیه اعتصابیون بوسیله عناصر و محافل وابسته به قدرت بوده است ، بمنظور جلوگیری از اینگونه سم پاشی ها اطلاعات مربوط به وضعیت خود را منحصرا" از طریق خانواده خود و کمیته ای متشکل از وکلای خود سرکار خانم شیرین عبادی و آقای دکتر محمد شریف و آقایان دکتر فریبرز رئیس دانا، علی اشرف درویشیان و سیف اله اکبری به اطلاع مردم شریف ایران خواهم رساند.

زندان اوین – شانزدهم خرداد ٨٤ – ناصر زرافشان