ناصر زرافشان و کلیه زندانیان سیاسی باید فورا آزاد شوند، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست

حمله نیروهای امنیتی رژیم اسلامی در روز چهارشنبه ٢۵ خرداد به تجمع و تحصنی که در حمایت از آزادی ناصر زرافشان در مقابل زندان اوین گرد آمده بودند، باز هم چهره جمهوری اسلامی را در برابر جهانیان گذاشت.
در دهمین روز اعتصاب غذای ناصر زرافشان، به معترضین حمله شد و آنها را کتک کاری کردند، دست و سر و پا شکستند و بویژه در این میان علاوه بر خشونت هویتی اسلام سیاسی علیه "زنان" کلمات رکیک و فرهنگ لغات حکومت یک مشت اراذل و اوباش رژیم باز شد و به روی "زن" معترض پرتاب شدند. به اتومبیلهائی که از محل میگذشتند نیز حمله شد، تعدادی از مردم را در حالی که زخمی شده بودند دستگیر کردند و بر خلاف پرو پاگاند و دروغپردازیهای دوران "مضحکه انتتخاباتی" سران جمهوری اسلامی و کاندیداها، جمهوری اسلامی در برابر آرامترین و نرم ترین شعارها و اعترضها باز هم نشان داد که واقعا جمهوری اسلامی است. نه خشم و نارضایتی افکار عمومی و نه به خطر افتادن جان ناصر زرافشان در اثر اعتصاب غذا و نه انعکاس رفتار ضد انسانی و شنیع زندانبانان و قضات شرع با زندانیان سیاسی ای که اکثرا گمنام و بی نام نشان مانده اند در رسانه های بین المللی و نه خشم مردم ایران از کارنامه خونین و هولناک بیش از ٢۵ ساله ای که این رژیم با هر مخالف سیاسی وهر زندانی سیاسی طی سالها حاکمیتش از خود نشان داده است، هیچکدام بر سران و زندانبانان رژیمی که بدون قهر و خشونت و جنایت عریان قادر به حکومت نبوده است، تاثیری ندارد. حکومت، حکومت شمشیر و خون و پاسداری از سلطه یک مشت مفت خور و طفیلی اسلامی است.
رفتار دوائر سرکوب رژیم اسلامی با ناصر زرافشان فقط گوشه کوچکی از تاریخ بی رحمیها و شقاوتهای بنیانگذاران اسلام سیاسی در برابر مردم ایران و در برابر صدها هزار زندانی دیگری است که اکنون حتی گورهایشان هم از بستگان و عزیزانشان پنهان مانده است.
حزب حکمتیست بارها اعلام کرده است که اعتصاب غذا و روی آوری به خودزنی و خودکشی تدریجی ، روش و شیوه کارساز و موثری در تقابل با جلادان و دژخیمان اسلامی نیست و اکنون بار دیگر تکرار میکنیم و از ناصر زرافشان هم میخواهیم که به اعتصاب غذای خود و ماراتنی که خود او نیز ماراتن "مرگ" نام نهاده است، پایان دهد. بگذار زندانی سیاسی با اتکا به حمایت مردم و روحیه رزمنده پیشرو، و به اتکا شور زندگی و روحیه امید به آینده روشن، فرهنگ مرگ و شهادت را به صاحبان و مکتب داران آن واگذارد، بگذار این فرهنگ همراه با حافظان آن به فراموشخانه و موزه تاریخ سپرده شود.
اکنون که علیرغم خواست ما، ده روز از اعتصاب غذای ناصر زرافشان میگذرد و او دچار ضعف جسمی و خونریزی معده شده و به علاوه از بیماری کلیوی نیز رنج میبرد، این دیگر جمهوری اسلامی است که تماما در مقابل جان او مسئول است. ناصر زرافشان باید بلافاصله آزاد شود و فورا برای ترمیم عوارض اعتصاب غذا تحت معالجه و مراقبت پزشکی قرار گیرد.
نباید فراموش کرد که در پس دیوارهای زندانهای سهمگین جمهوری اسلامی هنوز صدها فعال کارگری و دانشجو و جوان مبارزه و آزادیخواه و انسانهای شریفی به بند کشیده شده اند، که جمهوری اسلامی و رسانه های مختلف خودی و غیر خودی اما مجاز در باره سرنوشت آنان به توطئه سکوت روی آورده اند. قرار گرفتن رفتار زندانبانان جمهوری اسلامی با وکیل مدافع پرونده قتلهای زنجیره ای در معرض افکار عمومی ایران و جهان، باید دریچه ای را به روی وضعیت کلیه زندانیان سیاسی و به سوی باز کردن پرونده رژیم اسلامی در برخورد با مخالف سیاسی و سرکوب خونین حق آزادی بی قید و شرط بیان و حقوق مدنی مردم ایران باز کند.

همراه با دفاع از آزادی فوری ناصر زرافشان و مبارزه برای حفظ جان او، باید قاطعانه خواست که مردم ایران و جهانیان در جریان وضعیت و شرایط تمامی دیگر زندانیان سیاسی قرار گرفته و آزادی بلافاصله و بی قید و شرط آنان از زندان مطالبه شود. فشار به جمهوری اسلامی برای آزادی کلیه زندانیان سیاسی نباید لحظه ای قطع شود.

مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری

حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست