يادداشت و شعري براي اکبر گنجي، شهرام عديلي پور

بوی بهبود از اوضاع جهان نمی آید .اکبر گنجی عزیز ما ، اکبر گنجی بزرگ اکنون در نبردی دلاورانه چون پهلوانی به پهنای آسمان با مرگ دست به گریبان ست. او خود اعلام کرده که اگر بمیرد مسئول مرگ اش آقای خامنه ای ست من اما فکر می کنم مسئول مرگ اش تک تک ماهاییم . تک تک ما مسئولیم . او صدای بلند ماست ، صدای بیدار ماست . هر کاری هزینه ای دارد و هزینه ی آزادی کم نیست ، گنجی بزرگ برای این مهم از جان و زندگی اش مایه گذاشته اما همه ی ما باید هزینه بدهیم ، چرا تنها او و امثال او ؟ همه باید هزینه بدهیم و شکستن سکوت و بلند کردن فریاد اعتراض کم ترین هزینه و کم ترین کار ست. سکوت جایز نیست . باید کاری کرد. هر کاری که باشد پیش از آن که دیر شود . پیش از آن که دیر شود و تنها حسرتی و پشت دست گزیدنی بهره ی ما باشد و آن چنان که عادت تاریخی مان ست مرثیه خوان از دست داده ها باشیم که دیگر هیچ سودی هم نخواهد داشت. اکبر گنجی را در این وانفسای نفس گیر که فتنه می بارد از این سقف مقرنس تنها نگذاریم . صدای مان را در هم اندازیم و تا می توانیم فریاد کنیم . اکنون به یک ائتلاف بزرگ ملی برای آزادی گنجی به عنوان نماد آزادی و آزادی خواهی و نماینده ی تمام زندانیان در بند نیاز داریم . این شعر را چند روز پیش نوشتم و تقدیم اش می کنم به گنجی دلاور:

و حالاست که سر رسد بر ویرانه های مرد
چهل پرواز سنگین کرکسان مرگ
چهل پرواز سنگ از آسمان کاغذین
و در ته مانده های مخفی آب جوی
صدای مردن مرد
صدای رفتن جو از کنار مرگ
صدای مرگ.

غورباقه ای پیر از کنار ماه می گذرد
و جهان پیر می شود
جهان پیر می خواهد شود
جهان پیر ست و بی بنیاد
و از کجا که فرهاد کش
یا از کجا که فرهاد
عاشق نمی شود هنوز ؟
از کجا که سفر به ختم جهان
از هوش می رود؟
و از هوش وقتی خواجه ندا می رسد که مُرد .
وقتی مُرد دستان استخوانی صنوبری سرگردان
وقتی مُرد آسمان پر آهنگ.

حالاست که بر سر ویرانه های مرد
چهل پرواز سنگین کرکسان خاموش
چهل پرواز مرگ
وقتی همیشه دیر می شود.

شهرام عدیلی پور
www.shahbara.persianblog.com