 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
كنفرانس خبري انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم پزشكي به مناسبت سالگرد حادثه‌ي 20 تير دانشگاه تبريز در محل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) برگزار شد.
به گزارش خبرنگار سياسي ايسنا، در ابتدا «آذرنيا» مسوول روابط عمومي اين تشكل دانشجويي، با بيان اينكه «اين حادثه دست كمي از نظر وسعت قضيه از كوي دانشگاه تهران نداشت»، اظهار داشت: حداقل انتظار ما هم براي پوشش خبري اين فاجعه برآورده نشد و دانشگاه تبريز مظلوم واقع شد.
وي گفت: علاوه بر اصلاح قانون مطبوعات، بسته شدن روزنامه‌ي سلام و بسته بودن فضاي سياسي كه منجر به وقوع 18 تير دانشگاه تهران شد، پاسخ غير مسوولانه و غير انساني برخي از نيروهاي رسمي به دانشجويان در اين حادثه، دانشجويان دانشگاه تبريز را نيز بر آن داشت تا داد مظلوميت‌خواهي سر دهند. انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تبريز هم به عنوان تنها تريبون دانشجويي مستقل در دانشگاه كه به نقد جريانات اقتدارگرا مي‌پردازد كار را شروع كرد و شنبه نوزدهم تير 78 درخواستي براي تجمع و راهپيمايي ارائه كرد كه با تجمع موافقت شد ولي با راهپيمايي دانشجويان موافقت نشد.
آذرنيا اضافه كرد: روز شنبه نماز جماعتي در دانشگاه تبريز برقرار شد و دانشجوياني كه در تعزيه‌ي دانشجويان مظلوم واقع شده سياه پوشيده بودند مظلوميت‌خواهي مي‌كردند تا به گوش مسوولان برسد. جمعيت سه - چهار هزار نفري پشت درب اصلي دانشگاه جمع شدند و قصد حركت به سمت بيرون داشتند كه توسط انجمن اسلامي از خروجشان ممانعت شد. دانشجويان مقابل دژي كه جلوي درب بسته شده بود به مطرح كردن خواست‌هاي خود و سر دادن شعار پرداختند كه در پي آن افرادي خودسر تحركاتي كردند كه در پي آن نيروهاي رسمي وارد دانشگاه شدند و به ضرب و شتم دانشجويان پرداختند، حتي رييس دانشگاه وقت را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
آذرنيا ادامه داد: در جاده‌اي كه منتهي به دانشگاه مي‌شود يك طرف نيروي انتظامي و طرف ديگر گروه‌هاي فشار ايستاده بودند و بين اين دو دانشجويان مورد ضرب و شتم قرار مي‌گرفتند. تا اين كه بعد از ظهر همان روز با كشته شدن طلبه‌ي جوان «محمدجواد فرهنگي» افراد معلوم‌الحال داد مظلوميت‌خواهي را سر دادند و ورق برگشت.
اين فعال دانشجويي هم‌چنين گفت: چند روز بعد از ماجرا دادگاه انقلاب احكامي از قبيل اعدام تا 9 ماه حبس صادر كرد، هر چند كه احكام اعدام در فواصل زماني تقليل پيدا كرد ولي اينك پس از گذشت 6 سال از ماجرا متاسفانه برخي پرونده‌ها همچنان مفتوح است و هر از گاهي تعدادي از دانشجويان احضار مي‌شوند. حداقل در مورد كوي دانشگاه تهران، گروه تحقيق و دادگاهي تشكيل شد، هر چند كه حكم غير قابل باوري بود ولي در مورد حادثه‌ي 20 تير نه تنها دادگاهي برگزار نشد و گزارشي منتشر نشد كه حتي برخي بعد از 6 سال هنوز تحت پيگردهاي قانوني هستند.
به گزارش ايسنا، آذرنيا با بيان اينكه «حداقل خواسته‌هاي ما تهيه‌ي گزارش است»، گفت: مي‌خواهيم گزارشي منتشر شود و بعد از آن دادگاهي تشكيل شود و افراد خودسر پاي ميز محاكمه بنشينند.
وي با بيان اينكه «اين اتفاقات در دولت خاتمي افتاده است»، اظهار داشت: حال كه تا 20 روز ديگر دولت جديدي بر سر كار مي‌آيد، از دولت آينده انتظار داريم به خواسته‌هاي دانشجويان پاسخ دهند و پيگير ماجرا باشند.
در ادامه، «صدوقي» يكي ديگر از اعضاي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم‌پزشكي با تاكيد بر اينكه «كليه‌ي اعمال توسط گروه‌هاي فشار انجام شده و برخي از نيروهاي انتظامي به آن دامن زدند»، گفت: اين ماجرا، تنها جرياني بود كه در آن تير مستقيم به دانشجويان شليك شده كه همين مساله تشنج را بالا مي‌برد و دانشجويان را حساس‌تر مي‌كند.
صدوقي اظهار داشت: با وجود اينكه هيچ پاسخي به مسائل آن اتفاقات داده نشد، ولي بايد به تبعات اين ماجرا پرداخت. بعد از ماجراي 18 تير كوي دانشگاه تهران و 20 تير دانشگاه عده‌اي اين حركات را بهانه قرار مي‌دهند و با سوء استفاده از اين ماجرا وارد عرصه‌ي سياست‌گذاري در تشكل‌ها مي‌شوند. آنها با نفوذ در تحكيم و انجمن‌ها هدف محدودسازي و تجزيه و تفكيك انجمن را دنبال مي‌كنند.
وي ادامه داد: اين محدود كردن‌ها منجر به انفعال دانشجويان شده و فضاي بسته‌اي را ايجاد مي‌كند، البته اين فضا در برخي دانشگاه‌ها شكسته شده ولي در دانشگاه تبريز هر تجمع و تحصني توسط ارگان‌هاي مربوطه دنبال مي‌شود. هيات نظارت‌ها هم كه بعد از تير 78 به دانشگاه‌ها تحميل شدند هدف محدودسازي انجمن‌هاي اسلامي را دنبال مي‌كنند كه تنها تشكل مستقل دانشجويي هستند.
اين فعال دانشجويي هم‌چنين بر ضرورت تاسيس تشكل‌هاي دانشجويي با افكار مختلف در چارچوب قانون اساسي تاكيد كرد و گفت: با وجود اين، تشكل‌هاي موجود هم با شيوه‌هايي از ندادن مجوز تا مخالفت با برگزاري تريبون آزاد تحديد مي‌شوند، هم‌چنين از تبعات اين ماجرا نفوذ به تحكيم و دو تكه كردن آن بود كه به دو گروه اپوزيسيون كه هيچ نقشي در تصميم‌گيري ندارند و گروه قند شونده‌ي حاكميت تقسيم مي‌شوند ولي از خاصيتي كه از اصلي‌ترين كار جنبش دانشجويي كه نقد است عبور مي‌كنند.
/////////////////// در ادامه، يكي ديگر از اعضاي اين انجمن اسلامي، گفت: گروهي با تفكر متحجرانه بعد از پيروزي اصلاحات دانشجويان را سركوب كردند، انتظار ما بعد از اين واقعه گزارش كامل از فاجعه‌ي 20 تير، ارائه‌ي اسامي متخلفان و ايجاد فضايي است كه دانشجويان و تشكل‌ها بتوانند حداقل مراسم سالگرد اين فاجعه را برگزار كنند.
صدوقي نيز در ادامه‌ي اين ميزگرد اظهار داشت: انگار دانشگاه تبريز اجازه‌ي برگزاري هيچ مراسمي به هيچ تشكلي نمي‌دهد و حتي با انتشار كتابچه و يا جزوه‌اي هم مخالفت مي‌شود. امسال هم با تعطيلي دانشگاه و نبودن مسوولان دانشگاه به نوعي ديگر اين مراسم برگزار نشد كه تصور مي‌شود با هدف قبلي بوده است. هم‌چنين مراسمي كه اخيرا در دانشگاه تبريز با عنوان رفراندوم جمهوريت برگزار شد توسط گروه‌هاي فشار به تشنج كشيده شد، در حالي كه حراست مسووليت حفظ امنيت فضاي دانشگاه را دارد چنين كاري را از سوي آنها احساس نمي‌كنيم. با اين وضع شايد دانشجويان حتي جرات نكنند اعتراضي صنفي كنند.
«كريمي»، عضو سابق انجمن اسلامي دانشگاه تبريز نيز در ادامه‌ي كنفرانس اين تشكل در محل ايسنا، با بيان اينكه «فاجعه‌ي 20 تير نماد مظلوميت دانشگاه تبريز بود»، اظهار داشت: به نظر من آنچه اتفاق افتاد از نظر عمق فاجعه، شرايط و تبعاتش عميق‌تر و دردناك‌تر از كوي دانشگاه بود ولي بايكوت خبري كه در مورد فعاليت‌هاي سياسي دانشگاه تبريز وجود داشت نمود بيشتري پيدا كرد در حالي كه ضرورت ايجاب مي‌كرد نگاه ويژه‌اي به عمق فاجعه شود.
كريمي اضافه كرد: در فاجعه‌ي 20 تير، جنبش دانشجويي و به ويژه انجمن اسلامي كه سعي در پيگيري مطالبات دانشجويان داشت ضربه‌ي بزرگي خورد و در سال‌هاي بعد تبعات آن در ركود فعاليت‌ها در دانشگاه نمايان شد. همين رخوت و ركورد حاكم سبب شكل‌گيري جرياناتي شد كه در واقع در خلاء نظارت جنبش دانشجويي شكل گرفت كه شعار دانشجويان آرمان‌خواه را به عاريت گرفتند و با پوشش جديد وارد فاز فعاليت سياسي شدند.
وي هم‌چنين گفت: جنبش دانشجويي بايد به تحولات سياسي كشور نگاه بازتري داشته باشد و به درستي تجزيه و تحليل كند و تاثيرگذاري را كه همواره داشته انجام دهد.
كريمي افزود: نيروي انتظامي در سال 78 ساخت متفاوتي داشت و در سال 82 عملكرد خود را اصلاح كرد، كه اگر اين اتفاق نمي‌افتاد خرداد 82 مي‌توانست بدتر از تير 78 باشد. از بقيه‌ي نهادها هم مي‌خواهيم تا آسيب‌شناسي كنند و جلوي چنين حوادثي را بگيرند و فضاي دانشگاه را با نشاط و آزاد جهت نقد، تجزيه و تحليل آماده كنند.
آذرنيا نيز در ادامه گفت: مطرح شدن خواست‌ها و رسيدگي به مساله، ارائه‌ي گزارش مستند و به پاي ميز محاكمه كشاندن كساني كه در اين حادثه نقش داشتند از مطالبات ماست. بعد از اين نيز جنبش دانشجويي در دولت احمدي‌نژاد و در راس آن دفتر تحكيم بايد به بازتعريف خود بپردازد و اصلاحات را از لايحه‌هاي درون جامعه شروع كند كه مستدام‌تر خواهد بود. انتظار ما اين است كه بعد از گذشت اين دوره جنبش دانشجويي در مهم‌ترين عرصه تاثيرگذاري داشته باشد، همان طور كه در سال 76 هم جنبش دانشجويي در تحولات سياسي اثربخش بود و نه اينكه ناظر به برگزاري انتخابات اسفند 82 و خرداد 84 باشد كه منجر به پيروزي نقادان اصلاحات شد.
وي خطاب به دولت آينده گفت: هرگز به تشكل‌هاي موجود در دانشگاه‌ها به چشم تهديد نگاه نكنند كه آنها فرصت هستند و مايه‌ي پويايي دانشگاه كه منجر به پويايي جامعه خواهند بود ولي محدود كردن آنها و آزادي‌هاي مدني منجر به حضور جريان‌هاي به ظاهر خاموش و بسيار خطرناك داخل دانشگاه خواهد شد.
اين فعال دانشجويي افزود: بايد به تشكل‌هاي شناسنامه‌دار داخل دانشگاه كه كارنامه‌ي درخشاني دارند به چشم فرصتي نگاه كرد تا بعد از اين در جامعه‌اي كه توسط محافظه‌كاران هدايت خواهد شد به نقد حكومت و دولت بپردازند. حكومت و دولت نيز بايد اجازه دهند دانشگاه به تضارب آراء و عقايد بپردازد.
آذرنيا گفت: اصلاحات پايان نپذيرفته است، كسي نمي‌تواند جلوي اصلاحات را بگيرد چرا كه در فكر و دل مردم راه يافته است. شايد در ظاهر با اصلاح‌طلبان مخالفت كنند ولي نمي‌توانند با ملتي كه اصلاحات را در عمق جان پذيرفته است مبارزه كنند. براي ما نيز فرقي نمي‌كند كه اصلاحات به دست چه كسي صورت پذيرد، مهم عدالتي است كه حاكم مي‌شود.
در ادامه‌ي كنفرانس، كريمي گفت: بحث ركود دانشگاه و قطع ارتباط جريان نخبگان و توده‌ي مردم كه از طريق دانشجويان صورت مي‌گرفت در اين انتخابات مشهود بود. وقتي پل ارتباطي مناسب توسط دانشجويان ايجاد نشد اين انفعال در سال‌هاي بعد پوپوليسم را به شدت گسترش داد و به نظر مي‌رسد جامعه‌ي ما رويكردي اين چنيني دارد و اين يك خطر است كه بايد جريان دانشجويي در زدودن اين آفت از جامعه تلاش كند، چرا كه باعث قدرتمند شدن نهادهاي اقتدارگرا خواهد شد.
