سه شنبه 21 تیر 1384

”وقتى همه‌ى راه ها بسته است“، گفتگوي بهنام باوندپور با معصومه شفيعي همسر اکبر گنجي، صداي آلمان

”آقای مرتضوی بطور شفاهی به روزنامه ها گفته است که هیچ خبری را از گنجی درج نکنند“


سى روز از اعتصاب غذاى اكبر گنجى نويسنده و منتقد جمهورى اسلامى ايران مى‌گذرد. حركت اعتراضى اين روزنامه‌نگار سرشناس، در سطح ملى و بين‌المللى واكنشهاى بسيارى را برانگيخته، كه علاوه بر خواست دولت آمريكا براى آزادى بى‌قيد و شرط وى، مى‌توان به خواست اتحاديه اروپا داير بر آزادى او و بوجود آوردن امكان براى بسترى شدنش در بيمارستان اشاره كرد. در چنين شرايطى، چند نهاد مدنى و حقوق بشرى طى فراخوانى از مردم دعوت كرده‌اند تا فردا سه‌شنبه، براى آزادى اكبر گنجى در برابر دانشگاه تهران دست به تجمع اعتراضى بزنند. خانم معصومه شفيعى همسر اكبر گنجى، در همين زمينه و نيز در مورد وضعيت گنجى در زندان، در مصاحبه‌اى با صداى آلمان.

مصاحبه گر: بهنام باوندپور
-----------------------------------

دویچه وله: خانم معصومه شفیعی، آخرین خبری که از همسرتان آقای اکبر گنجی شنیده‌ايد يا دارید چيست؟

معصومه شفیعی: من همین الان از ملاقات ایشان می آیم. تا یکساعت پیش در زندان بودم. ایشان را دیدم. ایشان همچنان در اعتصاب غذا هستند. نسبت به روزهای گذشته دوباره یک کیلو وزن کم کرده اند. وزنشان به ۵۵ کیلو رسیده و فشارخونشان ۹ روی ۶ است. از نظر جسمی بسیار بسیار تحلیل رفته اند. رنگ چهره شان بسیار زرد و بی رمق است و توان حرف زدنشان مثل سابق نیست، ولی از نظر روحی عزمشان بسیار جزم است و مصمم هستند که ادامه بدهند.

دویچه وله: خانم شفیعی، «کمیته ی پیگیری آزادی آقای گنجی»، خانواده ی زندانیان سیاسی، «دفتر تحکیم وحدت» و چند نهاد دیگر فراخوانی داده اند برای گردهمایی فردا در برابر دانشگاه تهران. آیا فکر می کنید که اینگونه از گردهمایی ها و یا تجمع های اعتراضی در عمل نشان داده که کمکی به آزادی زندانی سیاسی و در اینمورد آزادی آقای گنجی می کند؟

معصومه شفیعی: وقتی همه ی درها را می بندند، همه ی راهها بسته است، در داخل حرف مذاکره صورت می گیرد و حتا خود آقایان، خود آقایان حقوق قضایی هم که می آیند و مذاکره می کنند، حتا مذاکرات کتبی شان و زیر همان مذاکرات می زنند عملا همگان به این سمت سوق داده می شوند که یک چنین تجمعاتی را برگزار کنند. وقتی از راههای قانونی به خواسته ی مشروع، به حق و انسانی کسی پاسخ داده نمی شود خواه ناخواه نگاهها به سمت اینگونه تجمع ها معطوف می شود، و من فکر می کنم بهرحال در شرایط حاضر این تجمع نهایت کاری ست که ما می توانیم انجام بدهیم.

دویچه وله: آیا تا حالا، یعنی از پریروز که این فراخوان داده شده تا الان، نهادها یا شخصیت های سیاسی یا فرهنگی از این فراخوان حمایت کرده اند؟

معصومه شفیعی: در داخل کشور جو بسیار سنگین است. آقای مرتضوی بطور شفاهی به روزنامه ها گفته است که هیچ خبری را از گنجی درج نکنند، و روزنامه ها به خاطر بسته نشدن شان مجبور به خود سانسوری هستند. خبر این گردهمایی، این تجمع فردا در هیچ جای ایران منتشر نشده، در هیچ روزنامه، در هیچ رسانه ای نیامده است. یعنی اطلاع رسانی فقط از طریق رسانه های خارجی، رادیوهای خارجی، خبرگزاری های خارجی است. در داخل هیچی نیست. منهم که شنیده ام، از همین خارج از کشور شنیده ام و در داخل تا بحال هیچی به گوشم نرسیده است.

دویچه وله: یعنی شما خودتان از «کمیته ی پیگیری آزادی اکبر گنجی» خبر نداشته اید که یک چنین فراخوانی داده شده است؟

معصومه شفیعی: نه، من اصلا هیچ خبری نداشتم. من این خبر را از طریق رادیوهای خارج از کشور شنیده ام. من اینجوری خبر نداشتم،‌ ولی بهرحال جای تقدیر است و از همه ی این دوستان تشکر می شود که در این شرایط سعی می کنند به هرصورتی حمایت بکنند تا این معضل خاتمه پیدا بکند. در داخل کشور هیچ خبری در این زمینه منتشر نشده است. اگر ما می توانستیم در داخل نسبت به این مسئله اطلاع رسانی کنیم، فکر می کنم که نتیجه ی خیلی پرباری داشت. ولی الان چون اطلاع رسانی محدود به رسانه های خارجی ست و یا یک طیف محدودی که در داخل می خواهند شرکت بکنند و این خبر زبان به زبان می گردد، لذا من فکر می کنم این تجمع آن تجمعی نخواهد بود که باید باشد. چون اطلاع رسانی یی صورت نگرفته است. مگر من یا دیگران چقدر می توانیم این اخبار را زبان به زبان به همدیگر بگوییم. این آقایان وقتی در مورد حتا همین تجمع هم جلوی اطلاع رسانی را می گیرند و همه ی راهها را بسته اند، بهرحال ما فکر می کنیم و حتا در آیه ی قرآن آمده است که با صدای بلند صحبت کردن و فریاد زدن زشت و بد است، مگر کسی که مورد ظلم قرار گرفته و وی داد می زند، فریاد می زند و تظلم خواهی می کند. الان ما چنین وضعیتی داریم و من فکر می کنم که این تجمع فردا یک تظلم خواهی ست و اینها بوده اند که ما را به این سمت سوق داده اند. اگر خودشان عاقلانه به مسئله رسیدگی می کردند اصلا تجمع فردا برگزار نمی شد.

دویچه وله: آقای دکتر زرافشان چندروزی ست که در مرخصی استعلاجی هستند. ایشان هم از آقای گنجی حمایت کرده اند و خواستار آزادی آقای گنجی شده اند. آیا فکر می کنید با وضعیتی که ایشان دارند، آیا ایشان هم فردا در این تجمع شرکت خواهند کرد؟

معصومه شفیعی: شناختى که من از ایشان دارم این است که اگر ایشان بتوانند، اگر سلامت جسمی شان اجازه بدهد حتما شرکت می کنند، ولی من از ایشان خواهش می کنم که فردا شرکت نکنند با توجه به بیماری یی که داشته اند. بهرحال دوران نقاهت را طی می کنند و من دوست ندارم هیچ مشکلی برای ایشان پیش بیاید و بقیه ی دوستانی هم که شرکت می کنند، من از همه شان سپاسگزارم و امیدوارم نتیجه بدهد.

دویچه وله: خانم شفیعی، فکر می کنید در صورت بی پاسخ ماندن خواست همسرتان آقای گنجی از سوی قوه ی قضاییه ایشان اعتصاب غذایشان را تا کی ادامه بدهند؟

معصومه شفیعی: با شناختی که من از ایشان دارم، می دانم که ایشان مصمم است ادامه بدهند.

دویچه وله: خوب اگر بی پاسخ بماند این خواسته، حرکت آقای گنجی می تواند به یک فاجعه بیانجامد.

معصومه شفیعی: این البته مشخص است و باید با ایشان صحبت بکنیم، ببینیم برنامه ی بعدی شان چی هست. اما، ببینید، آخرین راه حل ما همین اعتصاب غذا بوده و آقای گنجی مصمم است ادامه بدهد. ما امید داریم که با توجه به شرایط موجود پاسخی بگیریم. بهرحال در وضعیت کنونی که دولت منتخب هم ادعا می کند که می خواهد کاری انجام بدهد، به نفعش است که بحران جهانی برایش بوجود نیاید.

دویچه وله: فکر می کنید با پیروزی آقای احمدی نژاد،بعنوان رییس جمهور جدید، آیا تغییری در وضعیت زندانیان سیاسی چه مثبت چه منفی رخ خواهد داد؟

معصومه شفیعی: باید زمان بگذرد تا به این جواب بدهیم، ولی عاقلانه این است. بهرحال زندانیان سیاسی مگر در داخل کشور ما چندنفر هستند. تعداد انگشت شماری اند. حرف من این است که مگر گنجی در بیرون از زندان چه کاری می تواند انجام بدهد که در داخل زندان نمی تواند انجام بدهد. مگر مانیفستی که نوشت در داخل زندان ننوشت. این آقایان دارند هزینه ی زیادی می دهند برای چيزی که اصلا لزومی ندارد. گنجی حرفش را می زند چه در داخل زندان، چه در خارج زندان. منتها در داخل زندان اگر حرفش را بزند هم حرفش زده شده است و هم هزینه ای به نظام تحمیل شده است.

تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 

دویچه وله: به آقای خاتمی چطور، امیدی دارید که در این مدت باقیمانده از زمانی که ایشان هنوز رییس جمهور ایران هستند اقدامی انجام بدهند؟

معصومه شفیعی: در این مدت ایشان اقدامی انجام نداده اند. ایشان حتا از آن تذکر قانون اساسی هم که می توانستند بدهند دریغ کرده اند و در فرصتی انشااله ما همه انتقاداتمان را از ایشان می گوییم. اما در فرصت باقیمانده، نمی دانم، مگر اینکه شرایط اعتصاب غذای آقای گنجی به حدی بحرانی بشود که ایشان مجبور به واکنش بشوند و متاسفانه مسئولان ما می گذراند کار به جاهای خیلی باریکی بکشد و آنموقع عکس العمل نشان می دهند. البته در مورد آقای خاتمی نمی دانم آنموقع هم عکس العملی نشان بدهد. در هر صورت آقای گنجی مصمم است ادامه بدهد، حالا چه آقای خاتمی و چه دیگران اظهارنظر یا اقدامی بکنند یا نکنند. من امیدوارم این معضل حل بشود. زیرا این هزینه ای ست که هر دو طرف می دهد، هم ما و هم نظام و هزینه ای که نظام می دهد بمراتب بالاتر است، و من دوست ندارم تارمویی از سر آقای گنجی کم بشود.

Copyright: gooya.com 2016