 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تقديم به اکبر گنجی فرزند شايسته مصدق
"ما يک مصدق می خواهيم، اگرنباشد، کاری صورت نمی گيرد."
«اکبر گنجی »
نازم آن غيرت و آن همت و آن عزم بلند
که جز ايران بدم مرگ نگفتی سخني
«کريمپور شيرازی»
در تاريخ معاصر ايران روز سی ام تير اهميت شايان توجهی دارد. در اين روز که ارتش و دربار بعنوان مراکز اصلی توطئه استعماری به مردم شناسانده شده و سرکوب گرديدند، حاوی درسهائی از پيروزی است.
قيام شکوهمند و پيروز سی تير درس استقامت و مبارزه در برابر استبداد بود. درس استقلال و مبارزه در برابر استعمار خارجی بود. درس فداکاری آگاهانه و هدف دار بود، هدفی که آزادی، استقلال و حاکميت ملی و عدالت اجتماعی و سربلندی ايران را در حکومت ملی و قانونی دکتر محمد مصدق برای مدت کوتاهی در پی داشت.
در سی ام تير، ملتی که بگفته دکتر مصدق "اقتصاد و سياست و اجتماع او ملعبه اغراض و اميال نوکران اجنبی بود و هر روز جيره خواران کمپانی سابق او را به درد و رنج تازه ای می انداختند... قدرت و نفوذ خود را تحصيل کرد... به کارخانه حکومت تراشی سفارت انگليس داغ باطله زد و سرنوشت خود را بدست گرفت."
روز بيست و پنجم تيرماه دکتر مصدق پس از سه ساعت مذاکره بدون نتيجه با شاه بعلت شرايطی که بوجود آمده بود و عدم توافق بر سر انتخاب اعضای کابينه و تصدی پست وزير جنگ استعفاء کرد.
دکتر مصدق ميگفت: من نخست وزيرم و طبق قانون اساسی، وزراء مسئوليت مشترکی در برابرمجلس دارند ، پس وزير جنگ را نيز بايد خودم تعيين کنم و در اعمال او مستقيما نظارت داشته باشم. و اين در حالی بود که تا آن زمان وزير جنگ را شاه شخصا تعيين می کرد و وزارت جنگ فقط مجری فرمان های او بود. پس از استعفای دکتر مصدق، شاه قوام السلطنه را مامور تشکيل کابينه کرد.
خبر استعفای مصدق موجی از خشم و ناآرامی پديد آورد و ملت در برابر اين خبر پرچم عصيان بر افراشت و مردم از همان روزهای اول به اعتصاب و اعتراض روی آوردند.
مبارزات مردم در روز بيست و نهم تير ماه گسترش يافت و زخمی ها و کشته های بيشتری برجای ماند. نيروهای ارتش و پليس در شهرها به حالت بسيج و آماده باش در آمدند.
در شهرستان های کشور همچنان اعتصاب، تظاهرات و زد و خورد جريان داشت. پالايشگاه آبادان تعطيل شد و اعتصاب عمومی همه شهر را فرا گرفت. در کرمانشاه و همدان عد ه ای کفن پوشيده، عازم تهران شدند. جلوی اين کفن پوشان را ژاندارمها در کاروانسرا سنگی گرفتند و پس از زد و خورد و مجروح شدن عده ای، آنان را در همان جا متوقف ساختند. روز سی تير سراسر شهر تهران تعطيل و همه مغازه ها بسته بود. از ساعت شش صبح مردم دسته دسته بسوی خيابان های مرکزی شهر روان شدند.
در تمام روز صدای شعارهايی چون: "مصدق پيروز است" و "مرگ بر قوام" و
"از جان خود گذشتيم با خون خود نوشتيم يا مرگ يا مصدق" با تيراندازی نيروهای انتظامی بهم آميخت. اما آشکار بود که قوای انتظامی در برابر مردم تاب مقاومت ندارند. فرزندان اين ملت در غروب سی تير از روی آسفالت داغ و خون آلود خيابان هاي تهران گذشتند و در مقابل خانه مصدق سرود پيروزی خواندند.
اگر آن روز رژيم استبدادی شاه که دم از آزادی و رفاه مردم ميزد و نمی خواست پست وزارت جنگ را به نخست وزير قانونی دهد و دست به کودتا زد و احمد قوام را به نخست وزبری منصوب کرد. امروز هم رژيم استبدادی ولايت فقيه خامنه ای که آزاديخواهان را به زندان انداخته و پاسدار اسماعيل احمدی مقدم را به سمت فرمانده جديد نيروی انتظامی منصوب کرده است، دست به کودتا ميزند و با تقلب در يک انتخابات! رسوا محمود احمدی نژاد را به رياست جمهوری می گمارد.
اکنون که کنترل سه قوه قضائيه، مقننه و مجريه در انحصار کامل مقام رهبری در آمده است و باند مافيائی ولايت فقيه بر سرنوشت ملت و کشور ايران حاکم شده است، لزوم يک مبازه فراگير از تمام نيروهای آزاديخواه و مترقی و غيروابسته برای کسب آزادی های پايمال شده ملت ايران از طريق يک قيام ملی و تدارکات رفراندم بچشم ميخورد.
پيشنهاد رفراندم مهندس عباس اميرانتظام و بيانيه «اصول ميثاق ملی ايرانيان برای شکل دهی حکومت دموکراتيک» که در آن در باره استقرار حاکميت ملی، استقرار نظام پارلمانی، جدايی دين از حکومت، ويژگی های دستگاه های اجرايی و قضايی، ضرورت پيوستن به کنوانسيون های حقوق بشری، تضمين آزادی بيان و عقيده و مذهب و مطبوعات، طرد خشونت، همزيستی مسالمت آميز با ديگر کشورهای جهان، انزجار از تروريسم و همکاری با جامعه جهانی، سخن گفته شده است ميتواند مبنای اوليه همکاری ميان گروه ها و افراد و سازمان ها و احزاب آزاديخواه و مترقی قرار گيرد.
در همه پرسی امير انتظام دو سئوال اصلی طرح شده است:
آيا با استمرارنظام جمهوری اسلامی موافق هستيد؟ آری يا نه
آيا با استقرار نظام دمکراتيک و متکی به آراء عمومی موافق هستيد؟
پيشنهاد رفراندم اميرانتظام در شرايط دشوار کنونی بهترين راه برون رفت از مشکلات عديده ای است که حکومت ولايت فقيه بر ما تحميل کرده است. آزاديخواهان ايران بايد همه توان خود را در اين راه بگذارند تا از بن بست درآييم. امروز مسئله آزاديهای سياسی و اجتماعی مردم از مهم ترين و اصلی ترين امری است که بايد در مرکز تصميم گيری همه سازمانها و گروهها و شخصيت های سياسی ـ اجتماعی ميهن ما که خواهان استقلال و آزادی کشورند، قرار گيرد.
هرگونه قيد و بندی برای آزاديهای سياسی و اجتماعی ملت ايران و هرگونه شرط يا شروطی برای جلوگيری از اظهار عقيده مخالفان سياسی حکومت موجب محدوديت اختيار ملت و برقراری يک نوع استبداد ديگر خواهد بود.
عليرغم استبداد و خفقان، ملت ايران پيروز خواهد شد و دور نيست آن روزی که آرزوی مصدق بزرگ تحقق يابد که ميگفت:
"چه زنده باشم و چه نباشم اميدوارم و بلکه يقـيـن دارم که اين آتش خاموش نخواهد شد و مردان بيدار کشور اين مبارزه را آنقدر دنبال ميکنند تا به نتيجه برسد."
دکتر پرويز داورپناه
