ارتباط بین لیبرال ها و تشكیل جبهه وسیع دمكراسی، در معرفی سايت ايران ليبرال، حسن بهگر

اطلاع رسانی و مبادله اطلاعات بخش عمده ای از هر مبارزه ی سیاسی است و نقش پیشرفت های فنی در آن انكار ناپذیر است. انقلاب مشروطیت بدون ارتباط درون مرزی و بدون بهره گیری از تلگراف كه بیرون ازاختیار کامل دولت ایران بودبه ثمر نمی رسید.از مشروطیت تا انقلاب اسلامی نشریات به ویژه به صورت محفی وسیله ی اصلی خبررسانی سیاسی بود و سانسور مطبوعات مشغله ی اصلی حكومت های استبدادی. در طول چند دهه دوره ی پهلوی خبر رسانی نسبتاآزاداز راه رادیوهای خارجی میسر بودكه هر یک به گونه ای درخدمت اداره کنندگان اصلی شان بود.
در انقلاب 57 همین نبودآزادی نشریات، نقش رسانه های خارجی را عمده نمودو در تحمیل رهبری خمینی رل بزرگی ایفاکردآن چنان که مردم از آگاهی به نظرات واقعی او نیز محروم ماندند.
تا به حال به جز تلگراف كه دیگر عملاً منسوخ شده،باقی رسانه های موجود از نشریات و رادیو و تلویزیون برای مبارزه با نظام دینی حاکم بر ایران به كار گرفته شده است ولی چندیست اینترنت دور را از دست باقی گرفته است، زیرا از تمام رسانه های قبلی جامع تر و سریع تر است و با هزینه كم از گسترده ترین عرصه حضور برخوردار است.البته مخالفان آزادی و دموکراسی هم راه های اصلی مقابله با این رسانه را یافته اند، فیلترگذاری و ممانعت از تماس با سایت های ممنوع، كوشش دراشباع فضای اینترنتی با ایجادسایت های به ظاهر مستقل و در باطن وابسته،اشاعه ی اخبار نادرست كه با سرعت روی شبكه پخش می شود و یافتن اخبار صحیح و مطالب درست را دشوار می سازد.
ایرانیان با شور و شوق بسیار به این رسانه روی آورده و در جهان رتبه ی بالایی را از بابت استفاده از آن به خود اختصاص داده اند. با مزاحمت هایی كه برای وبلاگ نویسان ایجاد می شود و حساسیتی كه حكومت به مساله ی اینترنت دارد، آشنا هستیم. ولی در اینجا مقصود من تنها ارزیابی كلی این رسانه در مبارزه با حكومت نیست، بلکه همچنین خدمتی است که می تواند به گروه های لیبرال و لائیك بكند.
دسترسی گروه های گوناگون مخالف جمهوری اسلامی به رسانه های مختلف ( به ویژه رادیو و تلویزیون و نشریات سراسری )یكسان نیست. این عدم تعدل می تواند در شکل دادن افکار عمومی و تعیین سرنوشت آینده ی ایران،تأثیر عمده بگذارد. سهم سلطنت طلبان از این بابت از باقی بیشتر است. این سهم نه ارتباطی با پایگاه مردمی آنها دارد و نه تناسبی با استحكام گفتار سیاسی شان.این موقعیت رسانه ای در حقیقت انعكاس امكانات مالی سلطنت طلبان است و دنباله ی تسلطی است كه اعضای این گروه طی حكومت پهلوی با تأیید دولت بر رسانه های ایران داشتند. سرمایه ی مالی و حرفه ای كه در دوران شاه اندوخته اند امروز در خدمت همان پروژه ی سیاسی قرار گرفته كه دیروز این افراد را پرورده بود. متأسفانه رد پای تربیت فرمایشی در اخبار و در تفسیرهای این رسانه ها به یكسان هویداست و نشان می دهد كه گردانندگانشان پس از گذشتن یك ربع قرن هنوز در فضای ذهنی حكومت آریامهری غوطه می خورند. سبك كارشان هم هیچ تناسبی با آزادی و آزادیخواهی ندارد و مناسب همان حكومتی است كه تربیتشان كرده.
از طرف دیگر چپگرایان هم از بابت نشریه ای وضع خیلی بدی ندارند. چپی ها به سائقه ی سنت كاغذ سیاه كنی از قدیم الایام از روی الگوی ایدئولوژی دائم مقاله می برند و می دوزند و البته سخن از خلق های متعدد و متنو ترجیع بند تکراری این نوشتارهاست. در عوض چندین سایت با نام مستعار باز كرده اند كه مختصری تقلید دمكراسی در آنها هست، همین تقلید، هر قدر هم كه سطحی، از نشریات كاغذی همین گروه ها بهترشان كرده است. ولی هنوز مبارزه ی طبقاتی و عملیات كارگری مدّ نظرشان است، البته كمی محدود تر از گذشته. فارغ از درس گرفتن از آزمون ها و بی اعتنا به لزوم وحدت ملی برای برچیدن بساط استبدادی، شعارهای مبهم و تفرقه افکنانه «حق تعیین سرنوشت»، «خودمختاری»، «ستم ملی » سر می دهند. به هر حال لعاب آزاداندیشی شان هنوز خیلی نازك است و پوسته كه می اندازد رنگ چرك سانترالیزم دمكراتیك از زیرش هویدا می شود.
می مانیم ما لیبرال ها(آزادیخواهان)كه نه از دوره ی شاه سرمایه ای مالی اندوخته ایم و نه با شعارهای تند و انقلابی نما حمایت های خاص داخلی و خارجی فراهم کرده ایم. امروز هم مثل دیروز و پریروز دنبال ایجاد یك دمكراسی لیبرال و لائیك در قالب نظام مترقی جمهوری هستیم و انداختن مملكت به راه آزادی و رفاه و ترقی. ادعای عملیات محیرالعقول هم نداریم.با اعتقاد کامل به یکپارچگی ملت ایران و حقوق برابر شهروندی برای همه بر آنیم که همه مشکلات اجتماعی ما و محرومیت های ملت ایران بیشتر ناشی از نبود دموکراسی و آزادی است که تنها در نظام جمهوری جایگاه واقعی خود را می یابد.
با در نظر گرفتن امكانات مالی ما از یك طرف و لزوم ایجاد یك جبهه ی وسیع آزادی و دموکراسی و نیاز به برقراری هر چه زودتر ارتباط با مردم داخل ایران،اینترنت انتخاب اصلی و ناگزیر ماست. با توجه به معدود بودن سایت های هواخواه آزادی و دموکراسی برپایی سایت های ملی گامی است به جلو. باید هم به تعداد سایت های لیبرال و آزادیخواه افزود و هم از آنها شبكه ای ساخت. سایتی كه ما به برپایی آن همت گماشته ایم (iranliberal.com)هم در خدمت عرضه ی سخنان خود مااست و هم شناساندن هر چه بیشتر و بهتر دیگر سایت هایی كه با ما در این جریان فكری قرار دارند. به همین دلیل به تمام این سایت ها لینك داده ایم تا قدمی برداشته باشیم برای در ارتباط گذاشتن همه ی رهروان [راه مصدق] از چپ و راست. استقبال از این بخش ارتباطات تا به امروز قابل توجه بوده است. همه را به دیدن آن و دادن پیشنهاد برای بهبودش دعوت می كنیم. به ویژه که به كار جمعی عقیده داریم و ایجاد یك جبهه ی وسیع را تنها راه ثمربخش برای ایجاد دمكراسی در ایران می شمریم.
متن زیر كارت معرفی ماست و آنرا روی سایت گذاشته ایم.

بنیانگذاران و اداره كنندگان iranliberal.com خواستار برچیده شدن نظام دینی حاکم بر ایران و جایگزینی ان با نظامی دمكرات و لیبرال و لائیك و نیز تاکید بر حفظ تمامیت ارضی و استقلال ایران و برابری حقوق اساسی ایرانیان هستند.
مرجع تاریخی آنها انقلاب مشروطیت است كه توسط محمد مصدق و شاپور بختیار پی گرفته شده.
این سایت اختصاص به کسانی دارد كه در اعتقادات بالا شریك هستند و تا به حال از داشتن جایگاهی كه مشخصاً و خصوصا به كار عرضه و تبادل عقاید آنان بیاید محروم مانده اند. قصد از تأسیس آن ترویج عقاید لیبرال و لائیك، چاره جویی برای برچیدن بساط رژیم کنونی و ایجاد آمادگی برای هماهنگی به هنگام عمل است.
اگر خود را با ما همراه می دانید با ما همكاری كنید.
[email protected]