 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
برخي سياست‌گذاران گمان مي‌كنند رسالت دارند آنچه خود از دين مي‌دانند به اجبار بر جامعه تحميل كنند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
حجت الاسلام‌والمسلمين سيد محمد علي ابطحي با اشاره به رابطه‌ي خدا با انسان و تاكيد بر اين كه اين رابطه بر اساس دستور حكومتي، ارتباطات قدرت خواهانه و بخش‌نامه ايجاد نمي‌شود، گفت: متاسفانه در جامعه‌ي ديني ما برخي سياست‌گذاران گمان مي‌كنند رسالت دارند كه آنچه خود دين از مي‌دانند و البته آنچه كه شايد حتي دين خدا هم نيست، به اجبار بر جامعه تحميل كنند.
به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين عضو ارشد مجمع روحانيون مبارز كه در مراسم شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان در كانون توحيد سخن مي‌گفت عبادت را فصل مشترك و جوهر اديان مختلف دانست و در عين حال دعا را براي همه‌ي انسان‌ها يك ضرورت و نياز عنوان كرد.
وي با تاكيد بر اين كه همه‌ي انسان‌ها به حمايت و قدرت معنوي نيازمندند، اضافه كرد: قدرت برتر در اديان گوناگون با اعتقادات مختلف اسامي متعددي دارد، اما واقعيات دروني انسان‌ها بشر را به سمت يك قدرت برتر كه آن در هر دين و مسلكي نامي دارد، مي‌كشاند.
ابطحي اضافه كرد: البته اين مساله به اين معنا نيست كه همه بايد به يك خداي واحد رو آورند، بلكه به اين معنا است كه انسان نياز دارد در برخي شرايط به سمت قدرت برتر با هر نام و نشانه‌اي دست نياز دراز كند.
مشاور رييس جمهور سابق كشورمان با بيان اين كه بر اساس آموزه‌هاي همه‌ي اديان دعا يك رابطه‌ي شخصي بين انسان و خالق برتر است گفت: هر نوع اجباري در اين رابطه به اسلام خواهي و معنويت خواهي بشر ضربه مي‌زند و تنها نتيجه‌اي كه دارد رابطه‌ي طبيعي بين انسان و خدا هم دچار خدشه و مشكل مي‌كند.
ابطحي با تاكيد بر اين كه خدا رابطه‌اش را با انسان بر اساس يك خواست داوطلبانه ايجاد مي‌كند، يادآور شد: در هيچ منبع تاريخي نداريم كه رابطه‌ي خدا با انسان بر اساس حكم حكومتي، ارتباطات قدرت خواهانه و بخش نامه ايجاد شود. خداوند نمي‌خواهد انسان‌ها به زور به بهشت بروند اگر قرار بود انسان‌ها به اجبار به سمت بهشت هدايت شوند خود خدا ذات انسان‌ها را جوري مي‌آفريد كه اين مساله صورت گيرد.
اين عضو ارشد مجمع روحانيون مبارز با ابراز تاسف از اين كه در جامعه‌ي ايران برخي سياست‌گذاران گمان مي‌كنند رسالت دارند آنچه خود از دين مي‌دانند به اجبار بر جامعه تحميل كنند، اين مساله را داراي دو بعد منفي براي جامعه دانست و خاطر نشان كرد: اگر اين طور باشد اولا حاكمان گمان مي‌كنند هر كس كه به نياز شخصي خود و خدا پاسخ مي‌دهد جزو كساني است كه همه‌ي سياست‌هاي يك نظام ديني را قبول دارد. اين در حالي است كه نبايد فراموش كرد همه‌ي انسان‌ها به رابطه با مخلوق نياز دارند، اما اگر حاكمان ديني تصور كنند هر كس به اين نياز خود پاسخ گفت جزيي از انصار آنان و جزو كساني است كه سياست‌هاي آنها را مي‌پذيرد جامعه دچار بحران سختي مي‌شود و البته در اين گونه موارد برخي كساني كه نياز ارتباط خود با خدا را پاسخ مي‌دهند به اشتباه فكر مي‌كنند در صورت اين كار از مجموعه‌ي حكومتي خواهند بود كه حتي آن را نمي‌پسندند.
اين تحليلگر سياسي با تاكيد بر اين كه چنين اجباري جر اين كه انسانيت از نياز واقعي خود دور مي‌كندنتيجه‌اي ندارد در عين حال ارتباط خدا و خلق را يك رابطه‌ي كاملا شخصي و لطيف معرفي كرد و گفت: يكي از مشكلات تاريخي وجود متولياني بوده كه به صورت واسطه بين راه ارتباطي مردم و خدا قرار مي‌گرفتند و جوري به جامعه القا مي‌كردند كه اگر مي‌خواهند با خدا ارتباط داشته باشند و البته اگر مي‌خواهند بين خود و خدا علاقه ايجاد كنند راهي جز از طريق اين رابطه‌ها ندارد.
اين عضو ارشد مجمع روحانيون مبارز با بيان اين كه اين آفات در طول تاريخ همه‌ي اديان را بعضا در بر گرفته است، اظهار داشت: معنويت زماني اصل است كه انسان خود با خدا رابطه برقرار كند. در اين ميان زماني كه واسطه‌هايي قرار مي‌گيرند كه خود را متولي دين مي‌دانند رابطه‌ي زلال انسان و خدا دچار خدشه مي‌شود.
وي درباره‌ي علت اين مساله توضيح داد: اولا واسطه‌ها خود انسان هستند و منافعشان در واسطه بودن بين ارتباط بين خدا و خلق از بين نمي‌رود. در اين صورت رابطه‌ي زلال بشريت و خالق دچار بحران‌هايي مي‌شود كه اين بحران‌ها هزينه‌ي منافع واسطه‌ها و متوليان است.
اين فعال سياسي ادامه داد: رابطه‌ي انسان با خدا آنجا زيباست كه بين اين رابطه و در ميان راه ايستگاه‌هايي وجود نداشته باشد كه منافع خود را بر منافع بين خلق و خالق ترجيح دهد. اگرچنين شود بحث منافع واسطه‌ها به جاي منافع دين مطرح مي‌شود.
ابطحي با اعتقاد بر اين كه جايگاه واژه‌ي تحجر در اينجا نمود پيدا مي‌كند، اضافه كرد: تحجر به معناي سنگ واره شدن ذهن است. بدين معني كه انديشه به جاي اين كه همراه با نوآوري و دگرگوني‌هاي دنيا نو شود متحجرانه بخش‌هايي كه با منافع واسطه‌ها متفاوت است تبديل به سنگ مي‌شود و اجازه نمي‌دهد انديشه از حالت متحجر تبديل به يك حالت پويا شود. در تحجر و واپس‌گرايي منافع متوليان نهفته شده است.
اين عضو مجمع روحانيون مبارز با بيان اين كه در زمان ظهور حضرت مهدي (عج) همه به دليل نو و تازه بودن ديني كه او مي‌آورد دچار حيرت مي‌شوند، افزود: اين مساله به اين دليل است كه در طول تاريخ كساني بودند كه تحجر همه‌ي وجود آنها را گرفته بود و البته كساني بودند كه به جاي عرضه‌ي جوهر دين پيامبر، دين متفاوتي عرضه مي‌كردند. لذا زماني كه مهدي (عج) با دين واقعي خدا مي‌آيد برداشت مردم اين است كه دين تازه‌اي با خود آورده است.
ابطحي ضمن هشدار نسبت به آنچه خطر تحجرگرايي در كشورمان در اين مقطع زماني مي‌ناميد، گفت: آنچه انقلاب اسلامي را به وجود آورد انديشه‌ي واپس‌گراي ديني نبود بلكه انديشه‌ي مترقي ديني بود كه حضرت امام خميني(ره) همواره بر آن تاكيد داشتند.
وي با تاكيد بر اين كه امروز همه‌ي انديشمندان متعهد به دين حتي بدون در نظر گرفتن تفاوت‌هاي سياسي و فكري‌شان نسبت به خطر تحجر نگراني جدي دارند، گفت: همه‌ي كساني كه در مسير انقلاب بودند احساس مي‌كنند آنچه انقلاب را به وجود آورد انديشه‌اي متفاوت از آن چيزي است كه امروز بخش‌هايي از حاكميت را در دست دارد و آن انديشه‌اي است كه امام(ره) آن را به راحتي كنار زد.
مشاور سابق رييس جمهور با بيان اين كه نسل جوان امروز حق دارد نگران باشد و نداند چگونه بود كه در زمان پيروزي انقلاب همه‌ي مردم متحد شدند و پشت سر هم قرار گرفتند، گفت: انديشه‌ي ديني و رابطه‌ي انسان با خدا يك رابطه‌ي عاشقانه، بي‌اجبار، دو طرفه و صميمي است. هر كس در اين مسير بحران ايجاد كند مردم را از دين خدا دور كرده است.
به گزارش ايسنا، اين عضو ارشد مجمع روحانيون مبارز در پايان سخنانش افزود: امروز هر شخص و نهاد و گروهي كه بخواهد در رابطه‌ي بين خدا و مخلوق بحران ايجاد كرده و يا سنگ اندازي كند نه تنها خدمتي به دين نكرده بلكه مردم را از دين الهي دور كرده است.
