خمینی زدایی پیش درآمد اصلاحات در جمهوری اسلامی ایران، احمد رافت

مشکل ایران امروز عدم حضور تنس یوپینگ یا سیاستمدار با جراتی است که بتواند درمقابل شبح آیت الله خمینی بایستد و کشور و حکومت را از قید آن رهایی بخشد

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

آن چه محمود احمدی نژاد در مراسم پایانی کنفرانس بین المللی جهان بدون صهیونیسم ابراز داشت به هیچ وجه تازگی ندارد. نابودی اسرائیل و محو نام این کشور از نقشه جهان برای اولین بار در یک ربع قرن پیش توسط آیت الله خمینی بینان گذار جمهوری اسلامی ایران مطرح شد.

تفاوت آن زمان و این روزها را می توان در دو عامل خلاصه کرد. اول این که امروز مشخص شده است جمهوری اسلامی ایران درصدد دستیابی فن آوری های اتمی است و در نهایت می تواند به بمب هسته ای نیز دست یابد. عامل دوم را باید در تلاش های تنش زدای هشت سال دولت هاشمی رفسنجانی و هشت سال دولت محمد خاتمی با جامعه جهانی جستجو کرد. در هزاره سوم میلادی صحبت از محو یک کشور از صفحات تاریخ و جغرافیا توسط رهبر کشوری که در آینده ای نزدیک می تواند بمب اتمی در اختیار داشته باشد وحشت آفرین است. هنوز بسیارند در اروپا کسانی که زمان جنگ جهانی دوم متولد شده و یا حتی در آن شرکت داشته اند.

مساله مهم برای ما ایرانیان و حتی برای آن غربی هایی که به جنبش دوم خرداد و اصلاح طلبان ایرانی چشم دوخته بودند سکوت کر کننده محمد خاتمی و یاران و دوستانش در رابطه با سخنان محمود احمدی نژاد است. البته کسانی هم از این گروه و طیف جرات انتقاد از سخنان احمدی نژاد را به خود داده اند، چون آقای ابطحی و یا خانم کدیور. اما این اصلاح طلبان نیز اصل مطلب یعنی محو اسرائیل را کنار گذاشته و هیچ اشاره ای به آن نکرده اند، و تنها با گفتن این سخن که مسائلی چون این سیاست کلان را می باید ولی فقیه درباره اش اظهار نظرکند و یا ابراز چنین مقولاتی در این مقطع زمانی خلاف مصالح ملی ماست خلاصه کردند. اگر نخواهیم بدون دور زدن به اصل مطلب بپردازیم، مشکل اساسی اصلاح طلبان ایرانی خمینی زدایی است. شرایط ایران در هزاره سوم میلادی را شاید بتوان با چین در دهه هفتاد قرن گذشته مقایسه کرد.

سال ها پس از مرگ رهبر انقلاب دهقانی چین مائو تستونگ انتقاد از نظر او پرداخت بهای سنگینی را به عهده داشت تا زمانی که تنس یوبینگی پیدا شد و توانست این کشور را از قید مائو و مائوئیسم آزاد کند. هر چند که چینی ها هنوز هم راه درازی را برای دستیابی به مردم سالاری در پیش رو دارند. مشکل ایران امروز عدم حضور تنس یوپینگ یا سیاستمدار با جراتی است که بتواند درمقابل شبح آیت الله خمینی بایستد و کشور و حکومت را از قید آن رهایی بخشد. مسائلی چون ولایت فقیه و یا جدایی دین از حکومت مراحل بعدی هستند و تا زمانی که ما اسیر شبح خمینی ایسم باشیم هر گونه تلاشی در این مورد به نتیجه نخواهد رسید .