مسابقه برای ساختن بمب، قسمت اول، نشنال جئوگرافيک، ترجمه کـاسـا

هنگامی که نيروهای هيتلر اروپا را ويران ساختند و جنگ جهانی دوم در جهان گسترش يافت، ايالات متحده و آلمان بر سر دستيابی به اولين سلاح اتمی به رقابت پرداختند.

و اما پيشرفت عظيم درسال ۱۹۴۶ بوقوع پيوست: زمانی که تعدادی از فيزيک دانان امريکايی در پروژه ای بنام "منهتن" ـ برنامه مخفی برای گسترش سلاح ـ موفق شدند که اتم را در يکسری فعاليتهای کنترل شده بشکافند. در سه سال بعد علم نوينی برای ساخت بمب های اتمی بوجود امد ، که کاربرد ان در ژاپن و اخر جنگ بوقوع پيوست. در اواخر دهه ۱۹۴۰، امريکا و اتحاد جماهير شوروی به فعاليت هايشان برای دستيابی به بمب های قوی تر هيدروژنی سرعت بخشيدند.
دسامبر ۱۹۳۸؛ دانشمندانی بنام های اتو هاهن، فريتز استراسمن و ليز ميتنر(۱) موفق به کشف "فيزيک هسته ای" شدند. انها يک اتم اورانيوم راديواکتيو را توسط نوترونها بمباران کردند که اين کار منجر به شکاف هسته ان گرديد و بدنبال ان انرژی بسيار زيادی آزاد گشت.

۲ آگوست ۱۹۳۹؛ البرت انيشتين با فشار لِو زيلارد(۲)، نامه ای به فرانکلين روزولت رئيس جمهور وقت امريکا نوشت تا به او اين هشتار را بدهد که ايالات متحده نبايد از المان در تحقيق در زمينه بمب اتمی عقب بيفتد.

فوريه ۱۹۴۱؛ گلين سابرگ(۳) ـ شيمی دان امريکايی ـ بهمراه هم دانشکده ای هايش پلوتونيوم را کشف کردند. خواص پلوتونيوم همچون اورانيوم بسيار غنی شده، ان را به يک عنصر با قدرت انفجاری بالا برای بمبهای هسته ای تبديل می کند.

۷دسامبر ۱۹۴۱؛ ژاپن به تاسيسات نظامی امريکا واقع در جزاير هاوايی حمله ميکند و باعث کشيده شدن امريکا به جنگ جهانی دوم می شود.
تابستان ۱۹۴۲؛ فيزيکدان امريکايی، ادوارد تلر مفهوم يک بمب آميزشی هيدروژنی را بيان می کند.

سپتامبر ۱۹۴۲؛ ژنرال لِِسلی گروس بعنوان رئيس پروژه منهتن منصوب می شود. وی نيز "رابرت اپن هيمر" را بعنوان رئيس بخش علمی اين پروژه بر می گزيند.
۲ دسامبر ۱۹۴۲؛ يک گروه تحت امر انريک فرمی(۴) اولين واکنش هسته ای زنجيروار کنترل شده را در دانشگاه شيکاگو مورد ازمايش قرار می دهد.

دسامبر ۱۹۴۴؛ در اين سال و بعنوان قسمتی از پروژه منهتن، توليد مقياس زيادی از پلوتونيوم در هانفرد و واشينگتن آغاز می شود. همچنين اورانيوم ۲۳۵ نيز غنی می شود.

۱۶ جولای ۱۹۴۵؛ در آزمايشی بانام "ترينيتی" (سه گانه)، آمريکا اولين انفجار بمب اتمی خود را در نيومکزيکو انجام می دهد.

۶ آگوست ۱۹۴۵؛ "انولا گای" خلبان بی ـ ۲۹ بمب اورانيومی ۱۵ کيلوتنی را تحت نام "پسر کوچک" بر روی هیـروشيمای ژاپن می اندازد. ۶۸هزارنفر يکجا و حدود ۷۰ هزار نفر طی سالهای بعدی جان خود را از دست می دهند.

۹ آگوست ۱۹۴۵؛ يک بمب پلوتونيومی ۲۱ کيلوتنی بنام "مرد چاق" بر روی ناکازاکی فرود می ايد که منجر به مرگ ۳۸ هزارنفر و تلفات ثانويه ای در حدود ۳۵ هزاد نفر می شود. ژاپن چند روز بعد تسليم می گردد.
جولای ۱۹۴۶؛ ايالات متحده ازمايش تسليحات فضايی (اتمسفری) و زير دريايی خود را در جزيره مارشال اغاز می کند.

۲۹ آگوست ۱۹۴۹؛ اتحاد جماهير شوروی به دومين نيروی هسته ای تبديل می گردد؛ زمانی که يک کپی از بمب "مردچاق" را در قزاقستان منفجر می کند . طرح بمب توسط يک دانشمند المانی الاصل با تابعيت انگليسی دزديده شد(Klaus Fuchs).

ژانويه ۱۹۵۰؛ رئيس جمهور "هری اس. ترومن" اجازه تحقيقاتی را درباره بمبهای هيدروژنی صادر می کند.

۱ نوامبر ۱۹۵۱؛ تحقيقات در مورد تاثيرات انفجار و باران راديواکتيو در يک کمپ نظامی در نوادا، جايی که سربازان در مجاورت يک آزمايش بمب ۲۱ کيلوتنی و به مسافت ۱۰ کيلومتر قرار داشتند صورت می گيرد.

۲۲ نوامبر ۱۹۵۵؛ شوروی آزمايش يک بمب هيدروژنی را بوزن ۱۰۶ مگاتن در قزاقستان انجام می دهد.

ترجمه کـاسـا
نشنال جئوگرافيک
نوامبر ۲۰۰۵
------------------
(۱) Otto Hahn, Fritz Strassmann, Lise Meitner
(۲) Leo Szilard
(۳) Glenn Seaborg
(۴) Enrico Fermi