ازآنروزکه مجيد شريف دگرانديش مذهبی، مترجم وفعال سياسی راازپيش شناسايی وبالباس ورزش درمسيردوندگی اش ربودندوجسدش رادربهشت زهرارهاساختند، بعدتردزدانه به منزل پروانه اسکندری وداريوش فروهررفتندتاباکاردسلاخی آجين شان نمايند وازفعالان کانون نويسنده گان ايران محمد مختاری ومحمدجعفرپوينده رانيزبه شيوه ای همانندهم ابتداء ربودند، بعددرخانه های امن امنيتی شان کُشتندواولی رادرحوالی افسریه، کارخانه سیمان تهران ودومی رادرحوالی منطقه شهریارپل بادامک جسد هاشان را رها ساختند، هفت(۷) سال می گذرد۰
تا به حال کمترکسی رامی توان يافت که ازکارکرد نظام اسلامی خبرداشته واز انتساب اين جنايت به سران نظام ترديدی بخودراه داده باشد ویاهنوزماهيت وانگيزه طراحان وعاملان پروژه قتلهای سياسی زنجيره ای درايران رادربرابرادعای سران نظام منتسب به محافل" عناصر خودسر" بشمارد!
مردمی که سياست زندگی سوز را نه دردرون روزنه های اشباح رصد می کنند بلکه آنرا درزندگی روزان وشبان خويش درخيابان ها می يابند، چه جسورانه پاسخ معما رادراين شعارخيابانی شان يافته اند:" قاتلين فروهر، زيرعبای رهبر" وهمين مقتدای اين جنايات را به همگان بازمی شناساند۰
درايران جمهوری اسلامی همه چيزباآپارات فوق متمرکزولايت مطلقه فقيه وتسلط اوبر دستگاه امنيتی وپليسی فرمان می راندوبرهمين دليل دستيابی به اسناد ومدارک رسمی ومحکمه پسندآنهم درموردقتل های سياسی زنجيره ای، انتظاری ساده لوهانه است۰
درحيات اين نظام، راه يابی رئيس جمهور(محمدخاتمی)وکمسيون حقيقت يابش، در شرايطی به زيرعلامت سئوال رفت که روزنامه سلام " محمد خوئينی ها" تنهاگوشه هايی از نامه سعيد امامی راانتشاردادوهمان مختصر، روزنامه رابه توقيف کشاندوخود مسئول روزنامه دردادگاهی که هئيت منصفه اش حسينيان هاتشکيل می دادند، بجرم انتشاراسنادطبقه بندی شده، محاکمه ومحکوم گرديدوخود سعيدامامی بعنوان يک سرنخ اصلی دردرون زندان " واجبی " خورش کردندتاباکُورکردن مهره های اطلاعاتی درمقابل دادخواهی وسيع وگسترده خانواده هاوجسارت وکيل شجاع شان دکترناصرزرافشان دردستيابی به پاره ای سرنخ ها، هرگونه ردپايی راپاک کنندوريشه يابی رابه ردزنی بکشانندکه تابه امروزکشاندند!
آنچه تاامروزدرايران گذشت، نشان دادهمه تلاش سردمداران رژيم برآنستکه، پرونده قتل ها راببندند، دهان ها رابدوزندتاخودبه اجراءوطرح های ديگری روی آورندوامروزهراندازه که قطب بندی وبحران حاکميت عميق ترشده، تقويت کانون های اطلاعاتی وامنيتی موازی هم نيزوسعت يافته وابعادسرکوبگری وخشونت نيزفزونی می يابدورژيم تنها ازابزارقدرت خويش يعنی خشونت، برای ادامه ثبات حکومت اسلامی شان، بهره می گيرندبه همين دليل، صرف بيزاری ازخشونت، راه رابرکاربردعمليات کور دولتی در ايران نخواهدبست۰گرايشاتی که دعوت به عدم خشونت ازجانب مردم رابه خاطر بيزاری ياهراس خويش ازانقلاب تبليغ می کنند، هيچگاه راه خشونت رابرچشم اندازپرشتاب حاکميت دراعمال قدرت سرکوب نمی بنددواين نوع تبليغ نيزدراساس تابه امروزبه پرهيزخشونت های کوردولتی نيانجاميده است۰درحاليکه هراندازه راهجویی اراده مردم به مقاومت ومقابله در سنگر بندی توده ای را به شکل مسئولانه بدرون خانه های مردم ببریم وآنانرا نسبت به استحکام اراده شان قویدل سازیم، حلقه محاصره به گرد رژیم ضد تاریخی جمهوری اسلامی را فشرده ترومهار پذیرترنموده وخسران ضربه به زندگی مردمان کشورمان راکمتر می سازیم. این درس تاریخ را از یاد نبریم : بی آنکه مردمان جامعه ما، راه خود برای تدارک انقلاب را نپویند، نمی توان این نظام تابن دندان مسلح را ازاعمال خشونت اش وا داشت ومهارش نمود. مخالفت صرف با خشونت بدون آنکه مردم عزم راسخ خویش را برای واژگونی نطام حاکم بیان دارند، کمترین شانسی را برای اصلاح وهرنوع پیروزی هموارنخواهد کرد که هیچ بلکه سردمداران نظام را در مسیر دستگیری ؛ زندان ، شکنجه، سنگسار،اعداموسربه نست کردن ها باز میگذاریم . تبلیغ این سیاست به امنیتی کردن بیشتر جامعه می انجامد و پیامدهای زیانبار ونابخشودنی بدنبال خواهد داشت واستمرار قتل های کورازچنین زرادخانه های بیرون می زند. دردهشت انبوه چنین هنگامه ای ، اکنون پس از گذشت هفت سال ازاین سلسله کشتار فجیع ودلخراش، هنوز که هنوز است آمرین اصلی و عاملین آن، معرفی و به محاکمه کشانده نشده اند ولی درعوض وکلای خانواده های قتل های سیاسی زنجیره ای دکتر ناصرزرافشان با پرونده سازی کذایی ، محکوم بزندان گردید واکبر گنجی که درردیابی اطلاعاتی پرونده ، پای عالیجنابان سرخ پوش را به میان کشیده وپا به مهلکه خط قرمزهای نظام کذاشته بود الان درزندان بسرمی برد. امسال رژیم با بستن شمشیر از رو، برگزاری مراسم سالگرد فروهرها را درسالن های عمومی تهران بزرگ برای خانواده فروهرها ممنوع اعلام داشنه است تا راه را برهر گونه تجمع عظیم وغیر قابل مهار ببندد .
برای فعالین سازمان ما همچون گذشته دست یابی به حقیقت فاجعه قتل های زنجیره ای سیاسی سال ۷۷ و دیگر سالها و گرامی داشت یاد : سعیدی سیرجانی- احمد میرعلایی- مجید شریف – پیروزدوانی – داریوش فروهر – پروانه اسکندری – محمد مختاری – محمد جعفر پوینده و زهرا کاظمی و دها تن دیگر ، در برابر مردم ما وجهان مترقی بازمانده ودادخواهی آنان هنوز دردستور کار ماست . آری ما همیشه در کاریم ووو!!
کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران – راه کارگر
سه شنبه اول آذر ١٣٨۴ – ٢٢ نوامبر ٢٠٠۵