بیانیه جمعی از نویسندگان، شاعران و پژوهشگران ایراني در تبعید به حمايت از کارگران شرکت واحد

15 بهمن 1384 / 4 فوریه 2006

این روزها خفقان و سرکوب جمهوری اسلامی ابعاد تازه ای به خود گرفته است. پاسداران مرگ دوباره در چهارراه ها مستقر گشته‌اند. ماشين سركوب حكومت شتاب تازه‌ای یافته است تا هرگونه صداي آزاديخواهانه، ‌حق طلبانه و عدالتجويانه‌ را در نطفه خفه كند.

اکنون چند هفته‌ای است که کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و خانواده های ایشان یکی از آماج اصلی این موج سرکوب قرار گرفته اند. چرا که از ضرورت بهبود شرایط کار و انعقاد پيمان دست جمعي كار سخن گفته‌اند، به تشکیل سنديكايی مستقل اقدام کرده‌اند و خواستار به رسميت شناختن آن هستند. نخستین پاسخ مقامات جمهوری اسلامی به این حركت دادخواهانه صنفی حبس و بازداشت گروهی از کارگران و از جمله منصور اصانلو رهبر سنديكا بود و زمانی که كارگران برای آزادی بیقید و شرط همکاران زندانی خود دست به اعتصاب زدند، مأموران انتظامی و امنیتی به خانه‌هاي كارگران اعتصابي يورش بردند و همسران و فرزندان خردسال ایشان را به گروگان ‌گرفتند تا به زور ضرب و شكنجه مخفیگاه پدر و همسر خود را نشان دهند و اعتراف کنند که اینهمه حاصل توطئه‌ کفر و استکبار جهانی است. روشن است که رویدادهایی این چنین، تنها سركوب خشن و سازمان يافته يك حرکت سندیکایی و مسالمت جويانه نيست، بلكه تجاوزي است آشكارعليه ابتدایی‌ترین حقوق حقه مردم .

اختناق و سركوب تنها در يورش به تجمع اعضای سنديكاي مستقل كارگران شركت واحد محدود نمي‌شود و هر روز جلوه های تازه‌ای می یابد: تصفیه در رسانه های گروهی، تشدید جو ممیزی و سانسور در صنعت نشر، تحدید فعالیتهای هنری، جلوگیری از برگزاری کنسرتهای موسیقی، تشديد فضای سرکوب و اختناق در میان دانشجویان دانشگاهها و اینهمه نه تنها در تهران که در کردستان و خوزستان و هرمزگان و گیلان و آذربایجان ووو.

رژيم جمهوري اسلامي ايران حتی حق ساده آزاد زندگي كردن را از مردم ما سلب می‌كند و در بازار ترس و تهمت و تهديد، جان و حيثيت انساني را نيز به تاراج مي‌برد.

در حمايت از جنبش کارگران اعتصابی،
در محکومیت سرکوب سبعانه اعتصاب و اعتصابگران،
در تأیید و پشتیبانی از آزادی فعالیت سندیکایی و حق تشکیل سندیکاهای مستقل،

در اعتراض به سیاستهای سرکوب فرهنگی و سانسور
و برای آزادي فوری همه کارگران و روزنامه نگاران در بند،
ما، جمعي از نويسندگان، شاعران و پژوهشگران ايراني در تبعيد،
- از همه آزاديخواهان جهان، سازمانهای مدافع حقوق بشر و اتحادیه های صنفی و سندیکاهای کارگری مي‌خواهيم به جنبش آزاديخواهانه مردم ما در برابر حكومت سركوبكر جمهوري اسلامي ياري برسانند. بي اعتنا از كنار اين فجايع گذشتن به معنای هموار کردن راه بر استقرار قدرتهای فاشیستی است.

- از همه هموطنان در تبعيد مي‌خواهيم تا صداي حق طلبانه مردم ما را ، هرجا كه هستند، و به صورتی که مناسب می یابند، به گوش مردم جهان برسانند.
هر بانگ بلندي که به یاری قربانیان سیاست زور و سرکوب و خفقان بر می‌خیزد ارتجاع و استبداد حاکم را به‌جان می‌آورد.

نخستین امضاء‌کنندگان: نعمت آزرم ــ شهرنوش پارسی‌پور ـ ناصر پاکدامن ـ علی‌اصغر حاج‌سیدجوادی ـ حسن حسام ـ محسن حسام ـ منصور خاکسار ـ نسیم خاکسار ـ اسماعیل خوئی ـ حسین دولت‌آبادی ـ اکبر سردوزامی ـ بتول عزیزپور ـ محمود عنایت ـ داریوش کارگر ـ احمد کریمی حکاک ـ هوشنگ کشاورز صدر ـ رضا مرزبان ـ باقر مؤمنی ـ مجید نفیسی ـ پرتو نوری علاء ـ محسن یلفانی ـ سعید یوسف .