تهران- خبرگزاري كار ايران
يك پژوهشگر مسائل ديني گفت: شهادت هدف نيست بلكه وسيلهاي است براي رسيدن به عدالت، آزادي، انسانيت، حق، عزت و كرامت بشري.
حسن يوسفي اشكوري با موضوع "نگاهي دوباره به فلسفه شهادت" در مراسم عاشوراي حسيني كه از سوي انجمنهاي اسلامي دانشجويان دانشگاههاي تهران و ادوار تحكيم وحدت در حسينيه ارشاد برگزار شد، با بيان اينكه حادثه عاشورا با شهيد و شهادت عجين است، گفت: اين واژه چنان كه تاريخ گواهي ميدهد بعد از واقعه عاشورا در ميان شيعيان اعم از زيديه, اسماعيه و دوازده امامي مطرح ميشود و در شاخههاي مختلف تشيع به عنوان يك انديشه و يك اصل جا ميافتد.
وي تصريح كرد: بعد از مشروطيت و شروع مبارزات آزاديخواهانه و عدالتطلبانه اين واژه به نوعي احيا و به شكل سازندهتري در ذهن و عمل مردم به جريان افتاد.
يوسفي اشكوري خاطرنشان كرد: بعد از سالهاي 49 و 51 از سويي به علت مبارزات مسلحانه، زندانها، شكنجهها و شهادتهايي كه در زندانهاي رژيم گذشته پديد آمد و از سوي ديگر به علت بيانات شريعتي در دميدن روح تازه به اين واژهها با انديشه خلاق و ادبيات پرشور و عميق، كلمه شهادت مفهوم تازهاي يافت و در دهه 50 اين انديشه موتور حركت مبارزات انقلابيون آزاديخواه و عدالتطلب شد و در سال 57 و هشت سال جبهه و جنگ به شكل بيسابقهاي بر ذهن و زبان مردم جاري شد.
وي افزود: در سالهاي اخير به دليل شرايط سياسي, اجتماعي و فرهنگي اين واژه براي عدهاي موجب سوء استفاده شد، در حالي كه در مقابل براي عدهاي اين مفهوم زير سوال رفت، به گونهاي كه آنها بر اين مفهوم انتقادهاي سياسي, معرفتي و اجتماعي را وارد كردند.
اين فعال ملي مذهبي با بيان اينكه در قرآن واژه شهيد 36 بار, شهادت 20 بار و شاهد هفت بار و شهدائكم دو بار آمده است، گفت: در قرآن واژه شهادت به معناهاي مختلفي چون گواه، به معناي حقوقي- قضايي، كشته شدن در راه خدا، نمونه, الگو، اسوه و عالم محسوس در مقابل عالم غيب آمده است.
وي افزود: در سنت، حديث و سخنان پيامبر و امامان اين واژه را در ارتباط با كشتهشدگان در راه خدا ميبينيم و حمزه اولين كسي است كه از سوي رسول خدا سيدالشهدا ناميده ميشود.
يوسفي اشكوري ادامه داد: در مجمعالبيان در معناي شهيد آمده است كه شهدا در روز قيامت حجت و گواه بر مردم هستند، يعني در روز قيامت در برابر مردمي كه حاضرند تن به زبوني و ظلم و ستم بدهند اما سخن نگويند، ميايستند و ميگويند ما هم ميتوانستيم عافيتطلب باشيم، تن به حقارت بدهيم و كاري به كسي نداشته باشيم. اين شهدا با فضلشان به آزادي، نفي ستم, بيدادگري و عدالتطلبي شهادت ميدهند.
وي با طرح اين سوال كه به چه كساني شهيد گفته ميشود، تصريح كرد: در فقه، شهيد به كسي ميگويند كه در پيكار و جهاد ابتدايي در راه خدا كشته شده باشد يعني زماني كه مورد حمله، تعرض و تجاوز دشمن قرار گيرد، براي دفاع از حيثيت, آبرو, استقلال و آزادي خود بميرد پس هر كس خارج از اين معادله كشته شود، شهيد نيست كه به اعتقاد من انحصار شهادت تنها به اين عده خاص نميتواند وجه صحيحي داشته باشد.
يوسفي اشكوري افزود: در قرآن شهيد به معناي گواه و اسوه هم آمده است، يعني كسي كه با عمل، گفتار، مال و لفظ خود اسوه شود، هرچند عاليترين و زيباترين نوع شهادت، گذشتن از جان است اما دليلي ندارد شهيدي را كه در قرآن و روايات آمده است، به يك عمل خاص يعني كشته شدن در جنگ منحصر كنيم چون اين كار معقول نيست.
وي خاطرنشان كرد: ما روايات مختلفي داريم كه در آن شهيد و شهادت در مصاديق مختلف به كار رفته است، مثلا اگر كسي كه براي حفظ مالش با دزدي درگير و كشته شود، شهيد محسوب ميشود. در تفكر قرآن شكل اهميت ندارد بلكه محتوي كه نبرد عليه ظلم و ستم و گواهي به حق است، مهم است و همه امور در ارتباط با نيت عمل و نوع انتخابهايي كه ميكنيم معنا مييابد. در قرآن جهتگيري مهم است نه شكل و فرم و بر همين مبنا كسي كه در طلب علم و يافتن آگاهي كشته ميشود، شهيد محسوب ميشود.
اين پژوهشگر مسائل ديني افزود: آيا هركس كه در ركاب رسول خدا كشته شده، شهيد است؟ اگر كسي تصادفا در كنار پيامبر كشته شده باشد و عنصر آگاهي، انتخاب و اخلاص را نداشته باشد، شهيد محسوب نميشود.
يوسفي اشكوري ادامه داد: اگر كسي آگاه نباشد كه چه ميكند و نسبت به انتخابي كه ميكند، ايمان و معرفت نداشته باشد، جهاد, صدقه و عزاداريش اهميت ندارد زيرا اساس دين آگاهي و معرفت است البته اگر خودآگاه باشد اما كس ديگري برايش انتخاب كرده و او به اكراه آن را انجام دهد، باز ارزشي ندارد.
وي خاطر نشان كرد: ما گاهي با اسراف اين واژه را در مواردي غير از موارد لازم به كار ميبريم و به هر كس به هر شكلي كه كشته شده باشد، لقب شهيد ميدهيم البته به شرطي كه از دسته، فرقه و گروه ما و طرفدار و مبلغ ما باشد.
يوسفي اشكوري اظهار داشت: من معناي امت و ملت شهيدپرور را نميفهمم، شهادت وسيله است نه هدف. اينكه فردي بگويد دعا كنيد من شهيد بشوم و اين را هدف خود قرار دهد، درست نيست. هدف بايد دفاع از عدالت، آزادي، حق و انسانيت باشد. من مجاهده ميكنم اگر در اين راه كشته شدم، اشكالي ندارد چون به عاليترين مقام رسيدهام وگرنه خود كشته شدن، فينفسه هدف نيست.