بيانيه شوراي تهران دفتر تحکيم وحدت درباره دفن شهدا در دانشگاه و انسداد فضاي فرهنگي – سياسي دانشگاه

در تمامي جوامع كساني كه براي مردم و ميهن خود جانفشاني كرده اند از ارج و قرب بالايي برخوردارند و در اين ميان افرادي كه جان سپرده اند از شأن بالاتري بهره مندند و مردم هميشه قدردان رشادت ايشان هستند دانشجويان از اين قضيه مستثني نيستند چرا كه مي دانند اگر اندك آسايشي هست و ميهني، به خاطر وجود عزيزاني است كه شهيد شده اند. اما افسوس كه شهيدان كه بي شك متعلق به همه مردم اند از سوي عده اي مصادره شده اند ، صد افسوس كه گهگاه از پيكر، نام و يادشان براي اغراض سياسي سوءاستفاده مي شود.
مخالفتي كه با دفن پيكر شهداء در دانشگاه شريف از سوي دانشجويان صورت پذيرفت نه مخالفت با شهدا و آرمانهايشان كه مخالفت با كساني بود كه مي خواهند منافعشان را اين بار با استفاده از پيكر شهيدان به دست آورند. مخالفت با آنان که جنگ را نديده اند ولي پس از جنگ با مخفی کردن خود در پشت شهدا، در خيابانها به جوانان تعرض کردند و در دانشگاه ها و خوابگاه ها به ضرب و شتم دانشجويان پرداختند و نيز اعتراضي بود به خلف وعده مسئولين دانشگاه كه پذيرفته بودند دفن پيكر شهداء پس از برگزاري رفراندوم در اين باره انجام پذيرد اما روز پس از اين توافق به ناگاه دانشجويان متوجه شدند كه قرار است بر خلاف توافقات، شهدا بدون توجه به رأي دانشجويان دفن شوند.
متأسفانه تجمع مسالمت آميز دانشجويان توسط گروه هاي فشار و عربده كشان قداره بند به خاك و خون كشيده شد و سر انجام پيكر شهداء‌ به زور باتوم و چماق مؤمن نمايان بي ايمان دفن شد و يك سؤال به وجود آمد كه شهدا را چه كار با اين بي دينان؟ آيا شهداء راضي اند كه پيكرشان پس از ضرب و شتم وحشيانه دانشجويان به خاك سپرده شود ؟

شوراي تهران دفتر تحكيم وحدت اعلام مي دارد كه شأن شهداء بسيار بالاتر از آن است كه عده اي به خاطر حفظ منافع خود چوب حراج به پيكر آنان بزنند و بخواهند با دفن آنان در كوه و ميادين شهر و دانشگاه ها براي خود كسب مشروعيت كنند. دانشگاه متعلق به دانشجوست اما دين به دنيا فروشان به بهانه ي شهيدان اين مرز و بوم و با استفاده از واعظان و دينداران حكومتي و با ايجاد وحشت و ارعاب قصد دست اندازي و بستن فضای آزاد آن را دارند. انجمن های اسلامی دانشگاهای تهران به نمايندگی از جامعه دانشگاهی ضمن محکوم کردن ضرب و شتم دانشجويان و رييس داتشگاه توسط انصار استبداد اعلام می دارد که ادامه اين روند در شرايط بحرانی کنوني به زيان حاکمان خواهد بود و وحدت و امنيت ملی ايران را به خطر خواهد انداخت.