حرکت جهانی ايرانيان برای آزادی زندانيان سياسی، شهروند

فاطمه حقيقت جو: تجمع ها بلندگويی برای بيان درد زندانيان سياسی هستند.

شهروند: خسرو شميرانی ــ " وقتی که با فراخوان اعتصاب غذای اکبر گنجی روبرو شدم با خود فکر کردم چرا ما در تورنتو به طور عملی از اين حرکت حمايت نکنيم."
بينش حسن پور دانشجوی رشته روانشناسی و فلسفه در دانشگاه تورنتو آغازکننده آکسيون اعتصاب غذا در تورنتو چنين ميگويد و ادامه ميدهد:"به گروه دانشگاهی اگورا ای ميل زدم و بلافاصله از خانم ها ويکتوريا طهماسبی و منيره محمدی و آقايان مهرداد آرين نژاد و نادر هاشمی پاسخ مثبت گرفتم."
به اين ترتيب حرکتی در تورنتو آغاز شد تا اين بخش از جامعه ايرانی خارج کشور را به طرفداران آزادی زندانيان سياسی در تهران ، نيويورک ، برلين، پاريس، لندن، سيدنی، ترکيه، بلژيک و ... پيوند زند.
بيش از يک هفته پيش اکبر گنجی "اعتصاب غذای جهانی" برای آزادی زندانيان سياسی ايران را فراخوان داد و نامهای منصور اسانلو، رئيس اتحاديه کارگران شرکت واحد تهران، رامين جهانبگلو، استاد دانشگاه در تورنتو و تهران، و علی اکبر موسوی خوئينی دبيرکل سازمان دانش آموختگان ايران(ادوار تحکيم وحدت) را به عنوان سمبل اقشار مختلف زندانيان سياسی مطرح کرد.
از آن پس در شهرهای بسياری از کشورهای جهان و همچنين در ايران سازمانها، شخصيت ها و افراد بی شماری از اين فراخوان اعلام پشتيبانی کرده و در جهت جان بخشيدن به شعار آزادی زندانيان سياسی گام برداشتند.
گرچه اکبر گنجی در چند روز گذشته بارها اعلام کرده است که حتی به صورت انفرادی هم حاضر به آغاز و ادامه اعتصاب غذا در مقابل دفتر سازمان ملل در نيويورک خواهد بود، اما ناظران برآنند که تاثير اين حرکت زمانی نمايان خواهد شد که کميتی مناسب در تعدادی هرچه بيشتر از شهرهای جهان به آن بپيوندند.
خانم فاطمه حقيقت جو نماينده مجلس ششم شورای اسلامی که برای اعتراض به حذف کانديداهای اصلاح طلب از انتخابات دوره هفتم مجلس استعفا داده بود، و اکنون در دانشگاه M.I.T به پروژه های تحقيقی مشغول است، ميگويد: "من وقتی خاطرات زندانيان سياسی آزاد شده را ميخوانم نميتوانم ببينم که همچنان زندانيان سياسی در شرايط سخت در زندانهای ايران گرفتار هستند و دست روی دست بگذارم. به همين دليل از فراخوان حمايت ميکنم."
او ادامه ميدهد:"من خودم زبان بريده منصور اسانلو را با هفت، هشت بخيه ديده ام. پشت او را ديده ام که جای ضربات چاقو بر آن نمايان بود. گناه آقای اسانلو اين است که از حقوق صنفی کارگران دفاع کرده است."
او می افزايد:"سيدعلی اکبر موسوی خوئينی از بهترين دوستان من است. از نزديک شاهد تلاش های او برای آزادی دانشجويان زندانی بودم. ميديدم که با وجود تهديدها دست از کمک به اين زندانيان و خانواده های آنها برنميدارد. گناه او نيز حمايت از ابتدايی ترين حقوق افراد جامعه است. آقای رامين جهانبگلو يک فيلسوف است. کار او تدريس و تحصيل علم است. چه معنی دارد که به او اتهام جاسوسی ميزنند. اصلا اتهام جاسوسی برای فعالان اجتماعی و نويسندگان و روشنفکران چه معنا دارد. من از اينجا اعلام ميکنم که حرکت ما، حرکتی کاملا ملی و ايرانی ست. در اين حرکت نه سازمانهای بين المللی و نه دولت ها و سازمانهای امنيتی نقشی ندارند. و هدف تنها آزادی زندانيان سياسی ايران است."
حقيقت جو درباره فعاليت های انجام شده در رابطه با فراخوان اکبر گنجی در آمريکا ميگويد:"در نيويورک، واشنگتن و در غرب آمريکا، کميته هايی برای سازماندهی روزهای گردهمايی شکل گرفته است. در عين حال يک کميته متشکل از ده نفر که من خود نيز عضو آن هستم و نشست مرتب و هرروزه دارد، فعاليت های کميته های محلی را هماهنگ ميکند."
خانم فاطمه حقيقت جو درباره کميته نيويورک که عملا مرکزی ترين کميته اعتصاب غذاست، ميگويد:"هماهنگی اين کميته را آقای دکتر محسن قائم مقام به عهده دارد و آقای مهدی امينی رابط رسانه ای کميته است. ما تا حدودی تقسيم کار کرده ايم و اميدواريم بتوانيم حرکت را به شکلی مطلوب پيش ببريم."
او در پاسخ به اين پرسش که چه انتظاری از اين حرکت دارد، ميگويد:"اين حرکت اول از همه اعلام همبستگی با زندانيان سياسی است. من در عين حال اميدوارم تجمعات ما در گوشه و کنار جهان به بلندگويی برای بيان شرايط سخت زندانيان سياسی ايران تبديل شود. و از اين طريق توجه سازمانهای بين المللی به اين موضوع جلب شود تا شايد گامی در جهت آزادی اين انسانها که به ناحق در زنجيراند برداشته شود."
اکبر گنجی محل اعتصاب غذای خود را در مقابل دفتر سازمان ملل در نيويورک اعلام کرده بود. به نظر می آمد که برای گرفتن اجازه تجمع در محل مزبور مشکلاتی وجود داشته است، اما بنابر گفته خانم حقيقت جو اين مشکلات برطرف شده و به احتمال قوی ايرانيان نيويورک ميان خيابان های چهل و دوم و چهل و چهارم در مقابل دفتر سازمان ملل در روزهای ۱۴ تا ۱۶ جولای گرد می آيند و اکبر گنجی در روز ۱۵ جولای به آنان ميپيوندد.
بينش حسن پور در تورنتو درباره تعداد شرکت کنندگان در آکسيون ميگويد:"تا به حال نزديک به ۲۰ نفر اعلام آمادگی کرده اند. ليست آنها در روی سايت مخصوص تحصن موجود است."
او می افزايد:"البته آقای گنجی گفته است که حتی اگر يک نفر هم به او نپيوندد به تنهايی به کار خود ادامه خواهد داد، اما ما اميدواريم حدود ۵۰ نفر به گروه اعتصاب غذای تورنتو بپيوندند. "
نياز سليمی از ديگر فعالان اين حرکت در تورنتو ميگويد:"انتخاب سمبليک اسانلو، جهانبگلو و موسوی خوئينی توسط آقای گنجی طيف وسيعی از زندانيان سياسی را پوشش داده است و ما اميدواريم ايرانيان تورنتو با حفظ علايق سياسی خود به اين حرکت بپيوندند. اين يک حرکت همگانی برای آزادی و دمکراسی است."

خانم سليمی فعال اجتماعی ساکن تورنتو که مسئول رزرو جا برای روزهای تجمع است، ميگويد:"به احتمال قريب به يقين ميدان ناتان فيليپس (شهرداری تورنتو) محل تجمع خواهد بود. و پيشنهاد آقای گنجی که در يک محل عمومی سرپوشيده اکسيون صورت بگيرد در اينجا عملی نميشود."
بينش حسن پور درباره هدف اين حرکت مشخص ميگويد:"نام سايت ما جمله معروفی ست که آقای گنجی مضمون آن را بارها به کار برده است"آزادی مجانی نيست". ما ميخواهيم با اعتصاب غذای خود بگوييم دمکراسی همچون هر چيز ديگر بهايی دارد و ما آماده پرداخت آن بها هستيم."
ايرانيان ساکن تورنتو در صورت تمايل به شرکت در اين تجمع برای آزادی زندانيان سياسی در ايران ميتوانند به سايت www.freedomisnotfree.ca مراجعه کنند.

سايت اصلی اين حرکت جهانی: www.free-political-prisoners.ne

شهروند - شماره ۱۰۸۱ - ۷ جولای ۲۰۰۶ - جمعه ۱۶ تير ۱۳۸۵