مصاحبه ی جنجالی با الجزیره، محمد علی ابطحی

وب نوشت - محمد علی ابطحی

دیشب مصاحبه­ی جنجالی و مفصلی با تلویزیون الجزیره در برنامه یک ساعته­ی حوار مفتوح داشتم. آقای علی­اصغر محمدی مدیر کل وزارت خارجه که از حامیان آقای احمدی­نژاد به شمار می­آید و آقای محمدصادق حسینی از نویسندگان عرب زبان نیز حضور داشتند. من وضع انتخابات را تشریح کردم.

آقای اصغر محمدی متمرکز شده بود روی حمایت بوش از اصلاح طلبان و آن را دلیل اصلی روی­گردانی مردم از اصلاح طلبان می­دانست. من هم گفتم بوش به خوبی حساسیت مردم ایران را بر علیه خودش می­داند و این حمایت قطعاً به معنای کمک به محافظه کاران بود که در شرایط قبل از انتخابات مطرح کرد. ایشان معتقد بود مردم کلاً از اصلاح طلبان برگشته­اند؛ دلیلش را هم نتیجه­ی انتخابات می­دانست. گفتم شما که این­قدر قاطع معتقدید مردم از اصلاحات برگشته­اند به جای رد صلاحیت، می­گذاشتید کاندیداهای ما شرکت کنند و رأی نیاورند. بحث وقتی داغ شد که آقای حسینی که اصلاً عراقی است، در مقام دفاع از آقایان خاتمی و هاشمی به شدت به ماها که معلوم نبود کی بودیم حمله کرد و اتهامات عجیبی زد. البته بعداً از جبهه مشارکت و گنجی نام آورد.

از قول آقای خاتمی نقل می­کرد که اگر من زمام امرم را به این­ها داده بودم دست من را در دست صهیونیست­ها می­گذاشتند و ما بودیم که مجبورش کردیم که با کلینتون دست بدهد و از این مهم­تر مردم را بسیج کردیم که به سمت بیت رهبری حمله کنند. برای مجری هم این حرف­ها خیلی عجیب بود. من هم که زبان عربی­ام باز شده بود گفتم آقای خاتمی سخنگو ندارد و اگر هم داشته باشد حتماً آقای محمد صادق حسینی نیست. ضمن این­که آقای خاتمی به کلینتون دست نداد ولی آقای احمدی نژاد با بوش عکس دست جمعی گرفت. در مورد دروغ روشن تحریک مردم به حمله به سمت بیت رهبری هم گفتم مملکت وزارت اطلاعات دارد. روی این مسائل و روی ارتباط با خارجی حساس است؛ که گفت شما وزارت اطلاعات را در اعلام مسئله­ی قتل­های زنجیره­ای نابود کردید. گفتم لابد در آن مسئله هم آقای خاتمی نقشی نداشت؟ خیلی عصبی بود. اصلی­ترین حرف آقای محمد صادق حسینی این بود که این­ها به جای این­که به فکر اسلام باشند به فکر ایران هستند.

من گفتم این حرف قابل بحثی است. اعتقاد به حمایت از مظلوم داریم ولی وظیفه­ی رئیس جمهور را فقط در این نمی­دانیم که به فکر دنیا باشد. باید اولویت رئیس جمهور حل مسائل زندگی مردم کشورش باشد. غسان بن جدو دوست قدیمی من است که به خوبی میزگرد را اداره کرد. با این­که دو نفر به یک نفر بود و خیلی جنجالی، ولی راضی بودم. کاش در تلویزیون داخلی هم از این نوع میزگردها برگزار شود.