حرف باد هوا نيست، پاسخ به پاسخ آقای بهنود، نادر فتوره‌چی

اگر نقد تند نباشد اساسا نقد نيست و اجازه دهيد آن را لوس بازی و خود نمايی بدانم. حضرتش به غايت بهتر از حقير می دانيد که نگاشته ای که نه سيخ را بسوزاند و نه کباب، فاقد اعتناست در نزد اهل نظر

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

جناب بهنود عزيز مرحمت کرده اند و در وبلاگ شخصی شان، نگاشته حقير را در لا به لای بررسی واکنش ها به مصاحبه شان با برنامه "ميزگردی با شما" مورد توجه قرار داده اند.

حقير نيز ناگزيرم که توضيحاتی را در حد مقدور خطاب به حضرتشان عرض کنم:

۱- گمان می کنم که نقل ابتر و بی سامان عبارت پايانی نگاشته حقير در روزنامه کيهان، جناب بهنود عزيز را کمی خشنود کرده باشد که با برجسته کردن آن، حقير را در زمره کيهانيان بنشانند و به اين ترتيب برگ امان از عدم پاسخ به جوهر نقد در کف بگيرند. چه چيز آسان تر از آن که بگوييم از آن رو که منتقد "من" در منفور ترين جريده تاريخ ايران -البته بی اجازه و بی سر و ته- مورد استناد قرار گرفته است، پس کاقيست که به جای پاسخ همين اتفاق پيش با افتاده را برجسته کنيم.

جناب بهنود! اين نحوه برجسته سازی از نظر حقير در شان حضرتعالی نبود که اگر اين چنين پاسخ نقد رايج شود، همان بهتر که پاسخی داده نشود. واکنش حضرتعالی به آن روزنامه نويسی می ماند که در آخرين ماه های حيات کارل مارکس، از آن جهت که در اتاق کار وی ميز تحريری گرانبها از چوب اعلاء و منقوش ديده بود، در گزارش اش نوشت: "مارکس، مارکسيست نيست!"

۲- در باب موصوف کردن نقد حقير به صفت "تند" نيز چه می توان گفت جز آن که اگر نقد تند نباشد اساسا نقد نيست و اجازه دهيد آن را لوس بازی و خود نمايی بدانم. حضرتش به غايت بهتر از حقير می دانيد که نگاشته ای که نه سيخ را بسوزاند و نه کباب، فاقد اعتناست در نزد اهل نظر. چه بسيارند توصيه هايی از جنس توصيه های برنامه سازان صدا و سيمای ايران که "نقد بايد سازنده باشد" (يعنی بی خاصيت باشد). و اما سپاس از شما که با تند دانستن نگاشته ام، آن را از دام "سازنده بودن" رهانديد.

۳- اتفاقا اشاره / کنايه به نحوه گفتار و نوشتار جناب عالی که با واژه "سبک نقالی" بزک شد، از قضا بسيار در بيان نظرم کمک رسان است. چه از آن رو که نمی گذارد شيرينی کلام -به قصد ايجاد نزديکی و صميميت با مخاطب- تناقض موقعيت گوينده را بپوشاند و استتار کند. حضرتعالی می توانيد اين کنايه را از جنس نقش صدای هم سرايان در نمايشنامه بدانيد. صدايی که در ميان دو پرده جاری می شود و مخاطب/تماشاچی را از پرتی حواس هشدار می دهد.

۴- نمی دانم تعجب شما از نديدن برنامه ميزگردی با شما در شب ۲۴ اسفند از چه روست؟ اولا حقير برنامه را در باز پخش اش ديدم و حال شما بگوييد چگونه می توانستم باز هم بيننده اش باشم؟

۵- اگر چه خود به خطاکاری حافظه اعتراف کرده ام اما تعجب ام دو چندان می شود که حضرتش همه و نه حتی بخشی از عبارات نقل شده از زبان خود را کتمان می فرماييد. و باز هم جای تعجب دارد که با وجود کتمان نقل قول ها خود دست به کار ترميم شان نشده ايد و حقير را مامور خوانش دقيق تر کرده ايد. ماموريتی که نه در حوصله ام می گنجد و نه امکانش را به لحاظ سخت افزاری دارم.

۶- به هر حال اگر مايل به فرا رفتن از حواشی هستيد -که هستيد- دوستان شبکه ميزبان را مامور به انجام مکتوب سازی آن مصاحبه کنيد تا حرف هايمان تنها باد هوا نباشد.

با احترام

در همين رابطه:

[شب آقای بهنود، نقد سخنان مسعود بهنود در شب ۲۴ اسفند، نادر فتوره چی]

[پاسخ مسعود بهنود به نادر فتوره‌چی و منتقدين ديگر در وبلاگ خود]