جريان دانشجويی سالهاست که به تناسب جايگاه و کارکرد خود همواره ديده بان جامعه مدنی است و متحمل فشارها و مشکلات فراوان بوده است و با بسته بودن فضای سياسی،فرهنگی و اجتماعی هنوز کارکرد خود را حفظ کرده و با وجود تمامی تعليق ها و تهديدها وبازداشت ها که بر جان تنش ضربه افکنده همچنان درفش استقلال خود را بر فراز گمارده است و در روزگاری که سايه استبداد اين چنين ناجوانمردانه سنگينی می کند و در نبود و حذف ديگر جريان ها و نهادهای مدنی با هزينه سنگين خود را نگهه داشته است تا نشان دهد که چرا جريان دانشجويی پرچمدار حرکتهای اصلاح طلبانه توده مردم است .
۹سال است که از فاجعه کوی دانشگاه ۱۳۷۸ می گذرد، روزی که دانشجو به عنوان ديده بان مدنی به وظيفه اصلی خود عمل کرد و از مطبوعات به عنوان رکن سوم جامعه مدنی حمايت کرد و تاوان پيگيری های خود را نيز داد.
در جنگ قلم و چماق آنچنان چماق های استبداد بر دستان قلم به دستان کوبانده شد که تا سالها ننگ آن بر پيشانی آنان خواهد ماند وبا وجود گذشت ۹ سال همچنان خون عزت ابراهيم نژادها دامن گير کسانی است که با بی عدالتی روح جامعه دانشجويی را جريحه دار کردند وهمچنان دانشجو پيگير اين ناعدالتی هاست بطوری که از آن سال نزديک به يک دهه می گذرد ولی ۱۸تير همچنان در يادها ماند زيرا ۱۸تير با واقع روزی بود که حرمت انديشه و اهل قلم شکسته شد و گويی سنگ بنايی شد تا هرساله در اين روز با بازداشت وتهديد کسانی که به قول شريعتی نمی خواهند از پشت ميز دانشگاه به پشت پاچال بروند و سر در آخور خويش فرو برند، اين زخم کهنه جريان دانشجويی را جريحه دارتر کنند. بنحوی که امسال نيز همانند سالهای قبل با بازداشت طيف های مختلف از جنبش دانشجويی به استقبال اين روز ميرويم و ليکن متاسفانه امسال علاوه بر دانشگاهای دولتی شاهد بازداشت حجم وسيعی از دانشجويان دانشگاهای آزاد هستيم که با بازداشت فعالين چپ مشهد بويژه فرزاد حسن زاده و محمد ميزبان آغازوبا بادستگيری سجاد رجب پور و...تعداد آنها به۵ نفر رسيد که متاسفانه با بازداشت ۴ از فعالين ارشد دانشجويی علی قلی زاده از شاهرود واز دانشگاه آزاد تهران ( سلمان سيما و مهدی خدايی) و مجيد اسدی از دانشگاه علامه اين تعداد رو به افزايش است
ما جمعی از دانشجويان دانشگاههای آزاد تهران،تبريز، مشهد ،اراک،کاشمر،يزد، شهر ری و کرج اعتراض خود را به بازداشت های دانشجويان اعلام نموده و از رياست دانشگاه (دکتر جاسبی) انتظار حمايت و پيگيری وضعيت اين دانشجويان را داشته و خواهان آزادی هرچه سريعتر و بی قيد آنان هستيم
گيرم که در باورتان بر خاک نشسته ايم و ساقه های جوانمان از ضربه هايتان زخم دار است
با ريشه چه می کنيد
گيرم که بر سر اين بام، بنشسته بر کمين پرنده ای، پرواز را علامت ممنوع می زنيد
با جوجه های نشسته در آشيانه چه می کنيد
گيرم که ميکشيد، گيرم که ميزنيد، گيرم که می بريد
با رويش ناگزيرمان چه می کنيد
جمعی از دانشجويان دانشگاه های آزاد تهران، تبريز، مشهد ،اراک، کاشمر، يزد، شهر ری و کرج