هم وطنان ارجمند
موج های تازه نقض حقوق بشر چنان ابعاد گسترده ای به خود گرفته است که در جای جای کشورسخن از آن به ميان می آيد .
الف – هنگامی که بدون هيچ توجيه اصولی و منطقی وزارت کار اعلام انحلال انجمن صنفی روزنامه نگاران را تکليف خود می بيند و برترين انجمن صنفی را که رسالت آگاهی رساندن و روشنگری را اعضايش به عهده دارند تعطيل ميدارد و تکاليف قانونی خود را - که در چنين امری ضروری و حتمی است- ناديده می گيرند ، جز نقض حقوق جامعه چه نامی بر آن می توان نهاد ؟
ب – در شرايطی که دستگيريهای اخير دانشجويان ( از جمله بهاره هدايت و محمد هاشمی ) به نحو شتاب گيری افزايش يافته و بر خلاف قانون و رعايت موازين مورد نظر مقنن ، اين دستگيريها و بازداشتها ادامه دارد ، بر اين عدم رعايت قانون و گريز از پاسداری از آرامش و امنيت جامعه چه عنوانی بنهيم ؟
ج – وقتی که شاکی پرونده دانشگاه زنجان خود دستگير می شود ، پاسخ منطقی به اين پرسش چيست ؟
کانون مدافعان حقوق بشر بر خود فرض می داند که از مسئولان قوه قضائيه نسبت به اين موارد پرسش روا دارد:
د – آيا محکوميت آقای صادق کبودوند فعال حقوق بشر در کردستان به ۱۱سال حبس، با ملاک عرف و رويه قضائی منطبق و سازگار است ؟
بر اين مبادی ، به حق بايد کسانيکه در موضع حق و تکليف و رعايت حقوق جامعه هستند اصول را از ياد نبرند . آيا جز اينست که مقرر بود حداکثر ظرف ۲۴ ساعت علت بازداشت و اتهام مورد استناد ، تفهيم گردد ؟ آيا قانون اساسی بر اين پای نفشرده است که هرکس از حق داشتن وکيل برخوردار است ؟ اينهمه گريز از قانون ، جلب ، احضار و بازداشت به دور از ضوابط قانونی بايد مورد بررسی قرار گيرد تا آرامش و امنيت جامعه - که از ضرورتهای حياتی آنست - به مخاطره نيفتد .
کانون مدافعان حقوق بشر
۱/۵/۱۳۸۷