 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
گزارش اختصاصی روز - احمد باطبی - همزمان با حضور محمود احمدی نژاد در نيويورک، روز دوشنبه ديدبان حقوق بشر دفتر نيويورک، در هتلی مقابل سازمان ملل متحد اقدام به برگزاری کنفرانسی مطبوعاتی کرد که در آن خبر نگاران رسانه های مختلف حضور داشتند.
در اين جلسه اکبر گنجی، مهرانگيز کار، هادی قائمی و مينيکی وردن مسئول روابط عمومی سازمان ديده بان حقوق بشر به پرسش نمايندگان رسانه های بين المللی در خصوص وضعيت حقوق بشر در ايران پاسخ دادند.
در آغاز اين جلسه مهرانگيز کاربه عنوان اولين سخنران توضيحاتی در خصوص وضعيت کنونی حقوق بشر و خصوصا جنبش زنان، آسيب ها و دست آورد های آن ارائه کرد.
در ادامه اکبر گنجی نگرانی خود و فعالان حقوق بشر را در خصوص سياست های دنيای غرب اعلام و تاکيد کرد: ما به عنوان فعالان حقوق بشر سخن ميگوييم و مسئله ما با مسئله دولت های غربی متفاوت است. اين دولت ها دغدغه انرژی هسته ای و تعليق غنی سازی را دارند، در صورتی که مشکل ما نقض گسترده حقوق بشر و رويارويی با يک دولت سرکوبگر است.
گنجی افزود:حقوق بشر و دمکراسی برای آنها مهم نيست. شاهد حرف های من نحوه برخورد با دولت های کره شمالی و ليبی است. سرهنگ قذافی پروژه انرژی هسته ای را متوقف کرد و ديگر هيچ صحبتی در خصوص نقض حقوق بشر در ليبی به ميان نيامد. ما نگران چنين توافقی بين دولت ايران و دولت آمريکا هستيم. اين دو دولت دارند به صورت غير علنی با هم گفت و گو می کنند، البته گفت و گو چيز خوبی است و ما از آن دفاع ميکنيم، اما اين گفتگو ميبايست علنی باشد.
گنجی در ادامه سخنان خود اظهار داشت:ما خواهان برقراری يک نظام دمکراتيک با توسل به شيوه های غير خشونت آميز هستيم. ترور در کشور ما قانونی است. شما از آقايان بپرسيد چرا ترور در کشور شما قانونی محسوب ميشود؟در کشور ما طبق قانون مجازات اسلامی هرکسی که شخصی را بی دين تشخيص بدهد ميتواند اورا اعدام کند. فقط کافی است در دادگاه ثابت کند که مقتول بی دين بوده است.ما نمونه آن را در پرونده قتل های محفلی کرمان ديدم.
در ادامه اين جلسه خبرنگار نيويورک تايمز در پرسشی از گنجی دليل عدم تمايل مردم ايران را برای اقدام لازم جهت تغيير شرايط موجود جويا شد.
او در پاسخ به اين نکته اشاره نمود که : مردم ايران علاوه بر گرفتاری های فراوان اقتصادی، فاقد آزادی هم هستند و دولت نيز سعی دارد مشکلات را صرفاَ در همين حد مشکلات اقتصادی محدود کند. به گمان ما حکومت ديکتاتوری منشاَ تمام مشکلات از جمله مشکلات اقتصادی است ووقتی آزادی وجود نداشته باشد کسی نميتواند منشاَ مشکلات را بيايد. در ايران ميلياد ها دلار درآمد نفتی صرف کار های بدون توضيح ميشود و اگر کسی در مورد آن سوالی بپرسد با سرکوب خواهد شد. مشکل ما حکومت ولايت فقيه است. دنيای غرب احمدی نژاد را جدی فرض ميکند، در صورتی که او کاره ای نيست. او در واقع رئيس دفتر رهبر است و مجری دستورات او محسوب ميشود.
در اينجا خبر نگار بی بی سی پرسيد: عامل سرکوب فعالان مدنی دولت است و يا ساختار حکومت؟
مهر انگيز کار در پاسخ گفت: من فکر نميکنم دولت احمدی نژاد و يا وزارت اطلاعات آن است که دارد فعالان مدنی و يا جنبش زنان را سرکوب ميکند. حکومت ايران از همان ابتدای انقلاب هرآنچه که زنان از سالهای قبل از انقلاب جمع کرده بودند، يکجا به اسم اسلام از زنان گرفت.فقط در دوران اصلاحات و آقای خاتمی سازمان های غيردولتی فعال شدند که دولت با آنها نيز مخالفت ميکند.
خانم کار افزود: زنها با مرد ها برابر نيستند. زنها نبايد زياده خواهی بکنند، نبايد حرف يزنند. اين ديد راديکال دينی سياست گذاری حکومت ايران است.
خبر نگار بی بی سی سپس از گنجی پرسيد: شما رهبر را مقصر ميدانيد و يا رئيس جمهور را؟
گنجی در پاسخ گفت: در ايران در رأس يک ساختار غير دمکراتيک رهبر وجود دارد. او مثل سلاطين حکومت ميکند. احمدی نژاد سه سال است که به قدرت رسيده است اما اگر او هم نميآمد کس ديگری دستورات رهبر را اجرا ميکرد. اين موجود را رهبر در دامنش پرورش داده است و لذا مشکل ما، ساختار غير دمکراتيک سلطانی است.
خبر نگار صدای آمريکا پرسيد: اگر احمدی نژاد عملاَ مسئول محسوب نميشود، پس پرسش از او چه حاصلی خواهد داشت؟
گنجی در پاسخ گفت:پرسش از احمدی نژاد يعنی پرسش از رئيس جمهور. چون او از مقاصد رهبر دفاع ميکند. آقای خامنه ای بار ها اعلام کرده که اين دولت بهترين دولتی است که تا کنون در ايران وجود داشته است. اگر رئيس جمهور حرفی ميزند که از نظر ما غير عقلانی است، از ديد رهبر کاملا عقلانی به نظر ميآيد. هرکاری که در ايران انجام ميشود دو وجه دارد، يا خوب يا بد. اگر خوب باشد به اسم رهبر نوشته می شود و اگر بد باشد به پای رئيس جمهور. خود احمدی نژاد هم اين نقش را خوب بازی ميکند. اين موضوع پنهانی نيست. مثلا در جنگ ۳۳ روزه لبنان آقای لاريجانی اعلام کرد که اين جنگ تماماَ تحت فرمان آقای خامنه ای فرماندهی شده است.
در ادامه جلسه مهرانگيز کار در پاسخ به پرسش خبرنگار ديگری مبنی بر تفاوت ايران با کشور های همسايه گفت :وضع کشور ما به لحاظ توسعه اجتماعی از خيلی از کشور های همسايه بهتر است، چرا که ما ۱۵۰ سال است که با تجدد تماس داريم. در حاضر ما در ايران زمينه فعاليت های فراوانی را داريم. به عنوان مثال الان جنبشی در عربستان به صورت زير زمينی فعال است تا زنان امکان رانندگی داشته باشند، در حاليکه ما از ابتدای ورود اتومبيل اين امکان را داشته ايم.
شايان ذکر است که اين جلسه به تلاش سازمان ديدبان حقوق بشر برای شفاف تر شدن ديدگاه خبر نگاران در خصوص وضعيت حقوق بشر در ايران ترتيب داده شده بود.
جلسه اعتراضی يهوديان
همزمان با اين جلسه در حرکتی سازمان يافته بيش از هزاران يهودی اسرائيلی و آمريکايی در تجمع اعتراضی در مقابل سازمان ملل شرکت کردند. سازمان دهندگان اين تظاهرات اعتراض خود را به حضور محمود احمدی نژاد در سازمان ملل و سياست های حکومت ايران اعلام کردند. سخنرانان اين تجمع با ايراد سخنانی کوتاه بر لزوم توقف سياست های خصمانه و سرکوب و خفقان در ايران تاکيد کردند.
در ميان سخنرانان، جوانان دانشجو و دانش آموز به چشم ميخوردند که با ذکر اسامی زندانيان دانشجو و دانش آموز در ايران خواستار آزادی آنان شدند.
يکی از سخنرانان هم پيام خود را به زبان فارسی ايران ايراد نمود. در بخشی از اين پيام به اين نکته اشاره شده که از دوران کورش کبير پيوند و دوستی و همزيستی مسالمت آميز ايرانيان و يهوديان وجود داشته است. مردم يهود تمايل به دوستی و برادری بامردم ايران را دارند و آرزو مندند که روزی مردم ايران برای رسيدن به فضايی آکنده از صلح و دوستی و برادری به پاخيزند.
از سخنرانان ايرانی اين مراسم خانم نازنين افشين جم و بنفشه پورزند بودند که با توضيحاتی در خصوص وضعيت حقوق بشر در ايران به ايراد سخنرانی پرداختند.
