نامه دعوت جمعی از فارغ التحصیلان دانشگاه های مشهد از میرحسین موسوی برای شرکت در انتخابات

به نام خدا

انَ الله لا یغیَر ما بقومٍ حتَی یغیَروا ما بانفسهم
"در حقیقت، خدا حال هیچ قومی را تغییر نمیدهد، تا آنان حال خود را تغییر دهند"
برگرفته از ترجمه دکتر فولادوند

جناب آقای مهندس میرحسین موسوی.
در نهمین هنگام پیشبرد حاکمیت جمهوری در ایران اگر تأملی به آنچه که بر ایران و انقلاب و بر مردم و ربع قرن کهولتی که بر سیمای همۀ اینان نشسته است بکنیم، کمتر گامی را میتوان انگشت نهاد که از نظر اهمیت چه به لحاظ تعامل و تعادل توانهای داخلی و چه به لحاظ شرایط و اقتضائات خارجی از اهمیتی کمتر از آنچه که اکنون در پیش چشم ماست، برخوردار بوده باشد. عجب آنکه اگر نه در تمامی این جستها، در اکثر قریب به اتفاق آنها دشواریِ سنگینِ نبودنِ شرایط و حداقل بودن امکانها، چونان حصارهای استوار و فراخی، بلندای هر نگاهی را سقف میزده است. پس شاید اکنون بتوان این چنین فهمید که این دور مدور اگر نگوییم سنت لایتغیر سرنوشت ما، پس به حتم رویه حاکم روزگار ماست.
سخنی پذیرفتنی است که: حاصل رفتار ما و نه نیت خالص ما، روشن کنندۀ صحت اندیشۀ ماست. به قطع عکسالعملی که ما در هر چهار سال نسبت به این "ودیعۀ خلقت" از خود نشان میدهیم، بهترین ملاک سنجش تحول دوگانۀ شناخت و سیاست ورزی ما در سپهر حاکمیت ایران است.
باری چه میشود کرد، جز از گفتن اینکه این پرومتۀ بیپناه که زمانی در انقلاب، گاهی در اصلاح و اینک "در حریم بازی قانون و آزادی" هرگز چارهای و مفری جز کشیدن این بارِ گران، و برگرداندن تخته سنگ به روی دیگر و یا به تعبیر آشنای قدیمی نوشیدن همان جام همیشگی نداشته و ندارد.
به انصاف شاید استفاده از بیانی چون دعوت، به این خطر هویدا، چندان به جا نباشد. اما شایسته است که هر دو کفۀ این ترازو را که خار آن تلخی خطر است با درنگ بیشتری همسنگ کرد، شاید به معنای دیگری از انصاف رسیدیم.
جناب آقای نخستوزیر؛
از یک سو، بارها گفته شده است که از کف دادن این آخرین سنگر، بر باد رفتن امید و پایان انتظار میلیونها ایرانی برای زمانی چهبسا بسیار طولانی و افتادن به سیاه چالهای است که شاید هیچ انفجار بزرگی هم نتواند اندکی بر آن نور بتاباند. بارها گفته شده است که از دست دادن دولت یعنی برگشت کردن همۀ شرایط در اقتصاد، سیاست و فرهنگ و هر حوزۀ دیگر به نقطۀ صفر، یعنی جایی بسیار دورتر از آغاز حرکت.
از دیگر سو، در روزگاری عمر میگذرانیم که یک دولت تمام کشورهای جهان را چنان دچار از خودبیگانگی کرده که همه همچون پروردگار جهان داعیه و بل استدعای تقرب به آن را دارند، و در این میان ایران ما عروسک خوشنوایی شده است که هر روز ابزار نمایشِ دلفریب یکی از این بازیگران حرفهای است.
و از دیگر سوها همه همچنین، چنانکه بسیار گفتهاند و همه نیک میدانیم.
پس نگوییم که شرایط مهیا نیست، که برنامهها و نظریات قابلیت اجرا ندارند و ... ؛ مبادا که این در برابر کسانی که تیغ برّان زندگی را در زیر گلو خوگرفتهاند، بازی شیرین عافیت طلبی جلوه کند. شاید بازگویی این نکته بیفایده نباشد، که وظیفۀ اصلی و فوری هر رئیسجمهوری، ادارۀ مملکت و تشکیل دولت است؛ این کار به طور قطع و به هر حال شدنی است و شاید این دعوت (یا درخواست) نیز بیش از هر چیز دیگر معلول هراس (و رساتر بگوییم: وحشت) از خلق یک موجود فلج و علیل باشد، تا آرزومندی پرورش یک قهرمان.

آقای موسوی؛
تن به خطر سپردن هزینهای سنگین دارد، که بیشترین آن همان سرمایۀ اولیه- نعمت زندگی- و حاصل عمر – آبروی مرد- است. لیکن به قطع، تاریخ و گذشته به دفعات ثابت کردهاست که سپاس این ایثار بسیار بیشتر و گرانقدرتر از تنها گذاشتن و فراموش کردن آن است.
8 اردیبهشتماه 1384

1. مهندس سید محمد شمس
2. سید مصطفی ترحمی
3. مهندس محمد نعیمی
4. مهندس حمید آقاباقری
5. مهندس حمیدرضا مسعودی
6. مهندس سید حسین موسوی
7. مهندس صادق خیرآبادی
8. مهندس سید محمد موسوی
9. مهندس امیر حسین توابی
10. مهندس احسان زجاجی
11. مهندس محسن زمانی
12. مهندس محمد زارعین
13. مهندس محمود سمیعزاده
14. مهندس محسن روزبهانه
15. مهندس رضا عزیزی
16. مهندس مهدی رحمتی
17. مهندس ناصر حافظی
18. مهندس رامین محرابیان
19. مهندس حسن حامدی
20. مهندس احسان اباذری طرقبه
21. مهندس محمد نوروزی
22. مهندس مجید سرو مقدم
23. مهندس امین آلیاسین
24. مهندس سعید علوی
25. مهندس حامد القای
26. مهندس احسان محمدپور
27. مهندس افشین نعیمی قصابیان
28. مهندس رضا خاکشور
29. مهندس سعید موسوی
30. مهندس مهدی قدیری
31. مهندس مسعود دهقان
32. مهندس جواد انفرادی
33. مهندس احمد شهیدی
34. مهندس رضا بیات
35. مهندس هادی بهزادنیا
36. مهندس فرشاد ولینژاد
37. مهندس معین یزدانپناه
38. مهندس آرش حیدریان
39. مهندس ابراهیم محمدی
40. مهندس حسن یوسفی
41. مهندس مصطفی حسینیشاد
42. مهندس مهدی دیسفانی
43. مهندس علی نعیمی صدیق
44. مهندس علیرضا عشقی
45. دکتر محمد حسین ودیعی
46. دکتر خسرو حیدری
47. دکتر محمد افکار
48. دکتر تقی حسنپور
49. رضا دانایی
50. سعید عزیزی
51. محمد فرشچی
52. عیسی شاکری
53. علی آخوندی
54. محمد جنیدی