خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس المپيك آتن
در حالي كه تيم ملي شمشيربازي بانوان از شركت در مسابقات المپيك بازماند، همهي اميدها به حضور بانوان در آتن تنها به يك تك تيرانداز در اسلحهي كلت معطوف شده است.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تيم ملي شمشيربازي بانوان در روزهاي پاياني هفته گذشته از دور مسابقات انتخابي المپيك آتن حذف شد، در حالي كه پيش از اين تنها يكي از بانوان تيم ملي تيراندازي يعني «نسيم حسن پور» در اسلحهي كلت توانست به مدال طلاي مسابقات آسيايي دست يابد و به عنوان يكي از المپيكيها، كاروان ايران را در آتن همراهي كند.
هم اكنون بايد تنها به همين تك تيرانداز در المپيك اميدوار باشيم. چرا كه طي روزهاي آتي تيم ملي قايقراني بانوان همراه با 6 ورزشكار به مسابقات انتخابي آتن در ژاپن اعزام خواهد شد و اين در حالي است كه «ژاله شريفي» رييس انجمن قايقراني بانوان، احتمال كسب سهميه را يك درصد ميداند. در حقيقت اين سفر بيشتر جنبهي تجربي دارد.
رباب شهريان مدير كل انجمنهاي ورزشي بانوان ميگويد:«ورزشكاران بايد در ميدان ورزشي حضور داشته باشند و از برگزاري چنين مسابقاتي تجربه كسب كنند.»
شهريان گفت:«به غير از تيراندازي تصور نميكنم در هيچ رشتهي ورزشي ديگر بتوان مدالي كسب كرد هر چند كه حضور در ميدان مسابقه با پيش بينيهاي ما متفاوت است و امكان دارد در مقطعي با درخشش يك ورزشكار نيز مواجه شويم.»
شهريان افزود:«در همين رشتهي شمشيربازي ما پيش از اين در گذشته صاحب يك مدال طلا شده بوديم، بنابراين ورزشكاران ما از پتانسيل لازم براي كسب عنوان برخوردارند و تنها بايد سرمايهگذاري خوبي براي آنها انجام دهيم.»
با نگاهي به حضور زنان ايراني در المپيك گذشته تنها ميتوان نام منيرهي كاظمي (تيرانداز رشتهي كلت) را مشاهده كرد كه همراه
با كاروان ايران به مسابقات المپيك سيدني اعزام شده بود. هم اكنون وي جاي خود را به نسيم حسن پور داده است در حالي كه نامي از ورزشكاران رشتههاي ورزشي ديگر را نميتوان ديد و قطعا ورزش بانوان در جاي خود درجا زده است.
اين امر قطعا ميتواند دلايل بسياري را در بر داشته باشد كه با وجود پتانسيل بالقوهي موجود، بهرهوري بهينه صورت نگرفته است.
طي چهار سال گذشته كه 30 ماه مديريت مهندس مهرعليزاده بر ورزش كشور از آن سپري شده است، براي پيشبرد اهداف ورزش بانوان سر فصلهاي جديدي مطرح شد اما شايد همهي مطالب مطرح شده نقش يك مسكن را داشته و عدم كسب سهميهي لازم تعبيري براي اين منظور است.
ورزش كشور در بعد قهرماني بانوان با پيشرفتي مواجه نبوده است و هر از چند گاهي شاهد درخشش ورزشكاران در رشتههاي انفرادي مانند تيراندازي و شطرنج هستيم كه بعضا با تلاش و هزينههاي شخصي خود به اين جايگاه رسيدهاند.
به راستي اين كه ورزش بانوان براي مسوولين تا چه اندازه با اهميت است، دستگاه ورزش كشور چه موضعي در اين رابطه دارد و راهي كه ورزش بانوان طي ميكند به كجا خواهد انجاميد با هزاران سوال بيجواب همراه است كه براي آينده نميتوان پيش بيني خاصي را مطرح كرد.