 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران، خبرگزاري جمهوري اسلامي ۸۴/۰۳/۱۱
خارجي. داخلي. ورزشي. فوتبال.
راديو بي.بي.سي در گزارشي درباره حضور تيم ملي فوتبال ايران در مرحله نهايي رقابت‌هاي جام جهاني ۲۰۰۶آلمان گفت: فوتبال ايران براي حضور در جام جهاني به لژيونرهايش اميد بسته است .
بي‌بي‌سي در گزارش روز چهارشنبه خود افزود: حضور در مرحله نهايي جام جهاني براي تمامي كشورها آرزوي بزرگي است، آنقدر بزرگ كه حتي گاه مي‌تواند تحولات بسياري در ورزش يك كشور ايجاد كند.
تيم ملي فوتبال ايران كه براي نخستين بار در سال ۱۹۷۸حضور در جام جهاني آرژانتين را تجربه كرده‌بود، پس از ۲۰سال با شكست استراليا، آخرين تيمي بود كه به جام جهاني ۱۹۹۸فرانسه صعود و براي دومين بار در تاريخ فوتبال اين كشور، حضور در چنين رويدادي را تجربه كرد.
اما اكنون و پس از ناكامي در راهيابي به جام جهاني " ۲۰۰۲كره - ژاپن"، تيم ملي فوتبال ايران در حال برگزاري مسابقات مقدماتي جام جهاني ۲۰۰۶ آلمان است تا در صورت موفقيت بتواند براي سومين بار به جام جهاني راه يابد و در اين راه به اعتقاد بسياري، اتكاي زيادي به بازيكناني دارد كه در ليگ‌هاي كشورهاي خارجي بازي مي‌كنند، بازيكناني كه در روزنامه‌هاي ورزشي تهران با واژه "لژيونر" ناميده مي‌شوند.
آغاز پيوستن بازيكنان فوتبال ايران به باشگاههاي خارجي به‌ويژه اروپايي، به يازدهمين دوره جام ملتهاي آسيا در سال ۱۹۹۶در امارات عربي متحده باز مي‌گردد هر چند تيم ايران در آن رقابتها، به مقامي بهتر از سومي دست نيافت، اما نتايجي كه به‌دست آورد خيره‌كننده بود.
از جمله پيروزي ۶بر ۲مقابل كره جنوبي كه نتيجه بي‌سابقه‌اي بود و سبب شد بازيكناني مانند علي دايي، كريم باقري و خداداد عزيزي بسيار مطرح شوند.
"محمودرضا فاضلي" مدير برنامه بسياري از بازيكنان ايراني حاضر در فوتبال آلمان / بوندسليگا/ در اين‌باره مي‌گويد: "ارنست ميدن دورپ" مربي آن زمان تيم "آرمينا بيله‌فلد" آلمان كه براي جذب تعدادي از بازيكنان تيم كره‌جنوبي به امارات رفته بود، پس از شكست اين تيم توسط ايران، بازي بازيكنان ايراني را پسنديد و براي به خدمت گرفتن آنان ابراز تمايل كرد.
خداداد عزيزي كه جزو نخستين بازيكناني بود كه به آلمان رفت و در تيم كلن اين كشور مشغول بازي شد، معتقد است: ايران در آن سال تيم خوبي داشت و همين باعث شد كه عده‌اي از ايرانيان مقيم آلمان، با ارائه فيلم بازيهاي تيم ايران به باشگاههاي آلماني، پاي بازيكنان ايراني را به بوندسليگا باز كنند.
"مهدي مهدوي كيا" نيز كه يكي از بازيكنان موفق ايراني حاضر در فوتبال آلمان است، با اشاره به اينكه اروپايي‌ها معمولا اهميتي به فوتبال آسيا نمي‌دادند و بازيهاي اين قاره را دنبال نمي‌كردند، مي‌گويد: تنها جايي كه مي‌تواند بازيكنان آسيايي را مطرح كند، جام جهاني است.
اين مساله با حضور ايران در جام جهاني ۱۹۹۸فرانسه به خوبي خود را نشان داد و تعداد زيادي از بازيكنان ايراني، پس از حضور در اين جام به همراه تيم ملي ايران، جذب باشگاههاي اروپايي شدند.
بازيكناني همچون "مهدي پاشازاده"، "مهرداد ميناوند" و بعدها "علي كريمي"، "وحيد هاشميان"، "رحمان رضايي"، "فرهاد مجيدي"، "علي موسوي" و "داريوش يزداني" از آن جمله‌اند.
از هفت بازيكن تيم ملي فوتبال ايران كه در ليگ‌هاي خارجي بازي مي‌كنند، شش نفر عضو تيم‌هاي آلماني هستند، اما چرا آلمان؟ مگر فوتبال اين كشور چه ويژگي خاصي دارد؟ يا بهتر بگوييم، چرا بازيكنان ايراني تنها مورد توجه باشگاههاي آلماني قرار گرفتند؟
"شاهين رحماني" روزنامه‌نگار ورزشي در تهران، اين مساله را با روابط ورزشي و حتي سياسي دو كشور ايران و آلمان بي‌ارتباط ندانسته و معتقد است پس از انقلاب اسلامي در ايران، سطح ارتباط فوتبال آلمان با ايران بيشتر از هر كشور ديگري بوده است.
"امير عليزاده" ديگر روزنامه‌نگار ورزشي در تهران كه فوتبال آلمان را دنبال مي‌كند نيز با تاييد اين مساله، معتقد است اقتصادي فكر كردن باشگاههاي فوتبال آلمان نيز در اين مساله نقش دارد و آلماني‌ها مايلند بازيكنان خوب را با هزينه نه چندان زياد بدست آورند و اين علت روي آوردن آنها به بازيكنان ايراني است.
هرچند "راينر سوبل" مربي آلماني تيم فوتبال پرسپوليس تهران معتقد است مهارت ايراني‌ها در فوتبال خياباني يا گل كوچك در تصميم باشگاههاي آلماني در جذب بازيكنان ايراني نقش زيادي دارد اما خداداد عزيزي مي‌گويد:
بازيكنان ايراني به اين علت آلمان را براي ادامه فوتبال انتخاب كردند كه از جاي ديگري پيشنهادي نداشتند.
به‌هر حال و به هر كدام از اين دلايل كه باشد، بازيكنان ايراني به آلمان رفتند. اما بازي كردن در يك كشور ديگر براي آنان چندان آسان هم نبود.
خداداد عزيزي با اشاره به اينكه ايراني‌ها عاطفي هستند و آلمان هم كشوري است كه نظم و انضباط در آن حرف اول را مي‌زند، نخستين مشكل بازيكنان ايراني را احساس غربت مي‌داند و موفق نبودن برخي از آنان را نيز تطبيق نيافتن با اين مساله مي‌داند.
مهدوي كيا نيز ندانستن زبان آلماني و تفاوت‌هاي فوتبال ايران و آلمان را از جمله مشكلات بازيكنان ايراني در اين كشور بيان مي‌دارد.
اما جدا از مشكلاتي كه اين دو بازيكن ايراني به آن اشاره مي‌كنند، بايد به ياد داشت كه فوتبال حرفه‌اي اروپا، رفتار حرفه‌اي هم مي‌طلبد و اگر بازيكني چنين رفتاري نداشته باشد، جايي در اين فوتبال نخواهد داشت.
اين همان نكته‌اي است كه امير عليزاده روزنامه‌نگار ورزشي در تهران براي بيان علل ناموفق بودن برخي از بازيكنان ايراني در آلمان به آن اشاره مي‌كند و معتقد است: آنها فراموش مي‌كنند در اروپا بازيكن بايد خارج از زمين فوتبال و در برخورد با رسانه‌هاي عمومي نيز حرفه‌اي بوده و منفعل نباشد.
در فوتبال حرفه‌اي دنيا، تيم‌هاي ملي كشورهاي مختلف از پيوستن بازيكنان آن كشور به باشگاههاي كشورهايي كه فوتبال برتري دارند، استقبال مي‌كنند زيرا معتقدند اين مساله به سود فوتبال ملي است.
اين امر سالهاست كه در دنيا رايج است و مشكلات آن هم كما بيش حل شده است.
در ايران، نخستين جنجال در اين زمينه اين اعتقاد بود كه بازيكنان شاغل در ليگ‌هاي خارجي، هنگام بازي در تيم ملي براي پرهيز از مصدوم شدن و از دست دادن جايگاه در تيم‌هاي باشگاهي خارجي كه در آن توپ مي‌زنند، با احتياط بازي كرده و به‌اصطلاح مراقب ساقهاي خود هستند كه پايين آمدن كيفيت بازي آنها و ضربه خوردن به تيم ملي ايران را در پي دارد.
البته اين دسته از بازيكنان، هميشه اين اتهام را رد كرده‌اند. خداداد عزيزي از جمله آنان است كه اعتقاد دارد وقتي بازيكني براي حضور در تيم ملي از باشگاه اجازه مي‌گيرد، موقعيت خود را در باشگاه به‌خطر مي‌اندازد و بازيكن مي‌خواست كم‌كاري كند، دليلي براي آمدن به تيم ملي نداشت.
مشكل ديگر، به موقع نرسيدن بازيكنان شاغل در ليگ‌هاي خارجي به اردوهاي تيم ملي ايران بود كه به گفته منتقدان، باعث ايجاد ناهماهنگي بين آنها و ساير بازيكنان تيم ملي مي‌شد، مشكلي كه البته اكنون مدتي است با هماهنگي تقويم كنفدراسيون فوتبال آسيا و اروپا، حل شده است.
اما كارشناسان مي‌گويند، اين مشكلات، در برابر منافعي كه حضور بازيكنان ايراني در اروپا عايد فوتبال ايران و تيم ملي آن كرده، بسيار ناچيزند.
امير عليزاده مي‌گويد: بازيكنان ايراني، پس از حضور در ليگ‌هاي فوتبال خارج از ايران، عادت‌هاي اشتباه خود را كنار مي‌گذارند و به فوتبال منطقي روي مي‌آورند.
او در اين مورد به علي دايي و وحيد هاشميان اشاره مي‌كند كه فوتبالشان انفرادي بود و تفكر حرفه‌اي نداشتند، در صورتيكه اكنون و پس از چند فصل بازي در فوتبال آلمان، آنها فوتبال بسيار منطقي را ارائه مي‌دهند.
"شاهين رحماني" روزنامه‌نگار ورزشي در تهران نيز مي‌گويد: تاثير مثبت حضور اين بازيكنان در اردوهاي تيم ملي ايران كاملا مشخص است و فضاي اردوهاي تيم ملي و رفتار بازيكنان نسبت به چند سال گذشته، كاملا متفاوت است.
راينر سوبل نيز كه يكي از اين بازيكنان، يعني كريم باقري در تيمش بازي مي كند، معتقد است: اين بازيكنان بر فوتبال باشگاهي ايران نيز تاثير مثبتي داشته‌اند.
او مي‌گويد: باقري كه مي‌داند حرفه‌اي بودن يعني چه، به بازيكنان جوانتر كمك مي‌كند و به نوعي رهبر تيم است و اين مساله به مربي بسيار كمك مي‌كند.
در هر حال تيم ملي فوتبال ايران گام در راه رسيدن به جام جهاني ۲۰۰۶ كه در آلمان برگزار مي‌شود، گذاشته و اميدوار است بتواند با تلاش مربي و بازيكنان بويژه آن دسته كه تجربه حضور در ليگ‌هاي خارجي را دارند، به اين رقابتها راه يابد.
تيم ملي فوتبال ايران، ۱۳خرداد ماه در تهران با كره شمالي و ۱۸خرداد نيز با بحرين ديدار مي‌كند و در صورت به دست آوردن امتيازات لازم ، به صورت مستقيم به جام جهاني راه مي‌يابد و بازي آخر در برابر ژاپن، تشريفاتي خواهد بود.
بي‌بي‌سي در پايان گزارش خود گفت: اينكه آيا تيم ملي ايران موفق به اين كار خواهد شد يا خير، بايد چند روز ديگر منتظر ماند و ديد.
