مشت هاى رؤيايى
روى درياچه فوتوروسكوپ
ليلى خرسند مشت هاى مهيار منشى پور آماده است كه او را به پنجمين قهرمانى جهان برساند. ۲۵ ژوئن (چهارم تير ماه) منشى پور در پوآتيه فرانسه با خوليو زاراته مكزيكى مبارزه مى كند و او اينقدر آماده است كه با اطمينان مى گويد: «بردن زاراته كار من است.» منشى پور قهرمان فوق خروس بوكس جهان كه قبل از اين حريف هاى سخت ترى داشته، حالا مبارزه با زاراته را تداركاتى براى مسابقه اصلى اش در سال ۲۰۰۶ مى داند. سال بعد قرار است در كاليفرنيا اتفاق مهمى بيفتد. WBC و َWBA سازمان هايى كه بعد از IBF فدراسيون بين المللى، قدرت هاى اصلى بوكس هستند، مى خواهند قهرمان واحد جهان را انتخاب كنند.
اسكار لاريوس مكزيكى قهرمان WBC و مهيار منشى پور قهرمان ايرانى الاصل فرانسوى WBA با هم مبارزه مى كنند تا اين دو سازمان قهرمان اصلى جهان را انتخاب كنند.
مهيار براى آمادگى بيشتر براى ديدار با لاريوس با زاراته مسابقه مى دهد. بوكسورى كه تازه به فوق خروس وزن آمده و به نظر نمى رسد براى مهيار دردسرساز باشد. زاراته در آخرين مبارزه اش كه چند ماه پيش در هامبورگ برگزار شد، شكست خورد برخلاف مهيار كه در مارسى جشن چهارمين قهرمانى جهان را گرفت. با اين تفاوت كه مهيار فوق خروس وزن بود و زاراته در خروس وزن: «من آن موقع هامبورگ بودم اما مبارزه زاراته را دقيق نگاه نكردم. فكر نمى كردم كه يك روزى با او مبارزه كنم. او حريفى از امريكاى لاتين است و مبارزه با او من را براى ديدار اصلى با لاريوس آماده مى كند.» منشى پور كمتر از دو ماه پيش با بوكسور تايلندى مسابقه داده. حالا مشكل چندانى ندارد:
«فاصله دو مبارزه كم بود. من در مسابقه قبلى سعى كردم خيلى ضربه نخورم تا براى اين مبارزه مشكلى نداشته باشم آمادگى ام هم خوب است. خيلى خوب تمرين كرده ام.» مبارزه مهيار هميشه جذاب است و تماشاگران ايرانى و فرانسوى ضربه زدن هاى سريع او را دوست دارند. اما اين بار جذابيت مسابقه او بيشتر از هميشه است: «مسابقه در پوآتيه برگزار مى شود. شهرى كه آنجا زندگى مى كنم. اينجا پارك بزرگى داريم، فوتوروسكوپ درياچه مصنوعى دارد با يك قايق بزرگ.» باورتان نمى شود اگر بگويم مسابقه روى همين قايق برگزار مى شود. در قايق رينگ مى گذارند. ۵۰ تماشاگر هم مى توانند در قايق باشند. مسابقه استثنايى است، رؤيايى. تصاويرش حتماً براى همه جذاب مى شود. منشى پور چند روز بعد از اين مسابقه تماشايى به ايران مى آيد: «شايد اول بروم بم. اول به مدرسه سرى مى زنم. بايد ببينم كار تا كجا پيش رفته.» مهيار از چند ماه پيش مقدمات ساخت مدرسه براى بچه هاى زلزله زده بم را شروع كرده و دوست دارد وقتى به ايران رسيد، ساخت اين مدرسه هم شروع شود: «بعد از بم به تهران مى آيم بايد براى انجام يك مسابقه جهانى با مسؤولان ورزش صحبت كنم. آنها به من قول داده اند كه مى توانند اجازه برگزارى يك مسابقه را بگيرند.»
او مى خواهد يكى از مسابقه هاى قهرمانى جهانش در تهران باشد. هم مردم ايران را به بوكس علاقه مندتر كند و هم اينكه به رؤيايش، مسابقه در ايران برسد: «بعد از آن نوبت گردش است. «آن» همسرم در اين سفر با من است. مى خواهم همه جاى ايران را به او نشان بدهم.» البته خود مهيار هم خيلى ايران را نديده. او فقط به كرمان رفته و در تهران چند سال اول كودكى اش را گذرانده. آنها بايد بعد از اين سفر به فرانسه برگردند و مهيار تمريناتش را براى يك مبارزه مهم از سر بگيرد . براى شكست اسكارلاريوس.