بحرين زير ذره بين، حريفى سرسخت اما فاقد مردان بزرگ، تحليل امير صدرى، ايران ورزشي

بحرين پل رسيدن ايران به جام جهانى است. تيمى كه در چند سال اخير بيشترين پيشرفت را در جدول فيفا داشته و خود را از يك تيم درجه دو يا سه آسيا به تيمى در سطح اول قاره بدل كرده است اما كاستى هاى زيربنايى فوتبالش در حساس ترين روزهاى تاريخ فوتبال اين كشور نمود پيدا كرد تا اميدهاى رسيدن به جام جهانى براى اين تيم و طرفدارانش بسيار كمرنگ شود، كاستى هايى كه ولفگانگ سيدكا سرمربى بحرين در كنفرانس مطبوعاتى پس از بازى با ژاپن به آنها اشاره كرد و با نام بردن از عواملى چون كم بودن جمعيت بحرين (و در نتيجه كم بودن تعداد بازيكنان فوتبال در اين كشور)، عدم اشتغال بازيكنان اين كشور در ليگ هاى اروپايى (و در نتيجه نداشتن تجربه حضور در بازيهاى بزرگ و حساس) و خستگى بازيكنان پس از يك فصل مسابقات باشگاهى (شرايط جسمانى نه چندان ايده آل) مقايسه تيم هاى ملى بحرين و ژاپن (و شايد ديگر قدرت هاى سنتى فوتبال قاره كهن) را ناعادلانه دانست.
واقعيت اين است كه بحرين يك تيم بسيار خوب با بازيكنانى مستعد است كه خيلى خوب سازماندهى شده است. در اين تيم فوتبال تيمى _ و هدف تيم _ بسيار مهمتر از فوتبال شخصى و انفرادى است اما اين تيم با كمبود بازيكنان بزرگ و سرنوشت ساز در ديدارهاى حساس در تركيب تيم خود روبرو است و كمبود پشتوانه هم باعث مى شود كه از دست دادن تنها يك بازيكن براى يك بازى براى اين تيم مثل يك فاجعه باشد. بحرينى ها در تمام مسابقات مرحله دوم مقدماتى جام جهانى جاى خالى علاء هبيل گلزن برجسته خود را حس كردند و زدن تنها دو گل در چهار بازى (بحرينى ها در سه بازى خود در اين مسابقات شامل دو بازى خانگى هيچ گلى به ثمر نرسانده اند) نشان مى دهد كه جانشينان هبيل نتوانسته اند در انجام وظايف خود موفق باشند. بحرينى ها براى بازى با ژاپن محمدحسين و حسين بابا دو مدافع خود را به علت آسيب ديدگى و محروميت از دست دادند و نفرات جانشين اين بازيكنان با عملكرد ضعيف شان باعث شدند كه مردان تهاجمى ژاپن به كرات در استاديوم منامه صاحب فرصت شوند. حالا قبل از ديدار حساس با ايران هم بحرينى ها محمد سالمين نفر اول خط ميانى و محور حركات خود را از دست داده اند و قطعاً براى پر كردن جاى خالى او با مشكل روبرو هستند. در واقع مى توان اينگونه نتيجه گرفت كه سرمايه گذارى كلان بحرين روى ساختن يك تيم (اسكلت اصلى تيم بحرين را نفرات تيم در جام جهانى جوانان ۲۰۰۰ شكل داده اند) نتيجه مثبت داشته اما در طول تورنمنت طولانى مثل مسابقات مقدماتى جام جهانى كمبودهاى اساسى و زيربنايى فوتبال بحرين خود را نشان داد تا تفاوت هاى فوتبالى كه فقط يك تيم ملى دارد با فوتبال هايى كه توان شكل دهى تيم هايى متعدد با توانى تقريباً در يك سطح را دارند آشكار شود.

سيستم و شيوه بازى
بحرين تيمى است كه بيشتر براى انجام يك بازى بسته دفاعى و استفاده از ضد حملات سريع طراحى شده است. بحرينى ها در يكى دو سال اخير با سيستم هاى ۱-۶-۳ و ۲-۵-۳ و ۱-۵-۴ و به ندرت ۲-۴-۴ آرايش يافته اند اما اين آرايش ها در اكثر موارد در زمين به شكل تجمع در زمين خودى و دل بستن به حركات سريع مهاجمان _ و هافبك هاى اضافه شونده به خط حمله در زمان تهاجم _ در زمان ضد حملات اجرا شده است. بحرينى ها اصولاً متخصص انجام بازى دفاعى سختگيرانه با شمار زيادى بازيكن تجمع يافته در يك سوم زمين خودى هستند كه در راه حفظ دروازه خود به تمام راه هاى ممكن (حتى شيوه هاى نه چندان خوشايندى چون تلف كردن وقت بازى، ايجاد درگيرى هاى حاشيه يى و انجام بازى كثيف هم دست مى زنند. بحرينى ها استاد عصبى كردن تيم حريف و كارت دار كردن بازيكنان تيم هاى مقابل هستند و تنها بازيكنان بسيار حرفه يى هستند كه مى توانند اسير جنگ هاى روانى خاص آنها نشوند.
شيوه اصلى تهاجمى بحرين استفاده از پاس هاى بلند ارسال شده به پشت مدافعان حريف براى استفاده مهاجمان سرعتى است. هماهنگى خوب نفرات كه باعث مى شود اولين نفرى كه در زمين خودى توپ را از مالكيت حريف خارج مى كند مكان جايگيرى مهاجمان خودى را بشناسد و خود به ارسال كننده پاس بلند براى اين مهاجمان بدل شود (مستقيم ترين نوع بازى فوتبال) سلاح اصلى بحرينى ها در حمله است. بحرينى ها ابتدا به حفظ دروازه خودى اهميت مى دهند و سپس به رسيدن به دروازه حريفان (اينگونه است كه آنها در بازى با ژاپن در خانه هم آرامش محافظه كارانه ۱-۵-۴ را در ابتداى بازى اتخاذ كردند) اما در بازى تهران - بحرين بايد فقط به فكر برد باشد. به همين دليل است كه قطعاً سيدكا مجبور مى شود تا تيمش را با تركيبى تهاجمى تر - احتمالاً ۲-۴-۴ - به ميدان بفرستد، تركيب و آرايشى كه مى تواند كار مهاجمان تيم ايران را آسان تر كند.

بازيكنان شاخص
سيد محمد عدنان: اين بازيكن آماده ترين _ و شاخص ترين _ بازيكن حال حاضر بحرين است. مدافع ميانى سرزن، درگير و از لحاظ فيزيكى كاملاً آماده بحرين با قد بلندش (۱۹۱ سانتيمتر) بسيار خوب ضربه سر مى زند. او در بازى زمينى هم تبحر دارد و بهترين شوتزن از راه دور بحرينى ها هم هست. تمام ضربات ايستگاهى با فاصله از دروازه حريفان توسط او به صورت مستقيم و به شكل محكم (و كاملاً خطرناك) زده مى شوند. ضمن اينكه هر زمان كه بحرين در خط حمله با مشكلى روبرو مى شود او به خط حمله منتقل مى شود تا با استفاده از توان سرزنى و ايجاد درگيرى هاى فيزيكى اش به صورت مستقيم يا غير مستقيم روى دروازه حريف ايجاد خطر كند. تنها نقطه ضعف اين بازيكن نداشتن سرعت در كورس هاى تك به تك و عصبانى بودن بيش از حد است.
عبدالله مرزوقى: او در اصل يك مدافع ميانى است اما در بازيهاى اخير به مدافع راست خط دفاعى چهار نفره بحرين بدل شده است. اين بازيكن سرزن و خشن كه توان فيزيكى بالايى دارد و به ندرت در جنگ هاى تن به تن مغلوب مى شود در زمان ارسال ضربات ايستگاهى تيمش به نفرات خط حمله اضافه مى شود و از توان سرزنى خود به خوبى استفاده مى كند. نقطه ضعف مهم او نداشتن تكنيك كافى براى حركات طولى و فريب مدافعان حريف و ارسال توپ روى دروازه حريف است. در واقع او در عملكرد تدافعى بسيار موفق است اما در بخش تهاجمى حضورى پررنگ ندارد. اين مدافع به علت تراكم بازيكنان خارجى در باشگاهى كه در آن عضويت دارد (الريان قطر) تقريباً تمام فصل را نيمكت نشين بود.
راشد الدوسارى: هافبك دفاعى بحرين فيزيك چندان مناسبى ندارد (۱۷۳ سانتيمتر قد و ۶۱ كيلوگرم وزن) اما بسيار دونده، پرتلاش و جنگنده است. اين بازيكن متخصص در پوشش دادن فضاهاى خالى دفاعى و توپ گرفتن از حريفان است. يك ويژگى ديگر او قدرت ارسال پاس هاى دقيق بلند از يك سوم دفاعى خودى به يك دفاعى حريف است. گرچه راشد الدوسارى پاسور خوبى است اما نقطه ضعف عملكرد او عدم حضور مؤثر در تهاجمات تيم است. او به ندرت به محوطه جريمه حريف نزديك مى شود و به ندرت گلى براى تيمش به ثمر مى رساند.

طلال يوسف: ستاره و پديده بحرين در مسابقات جام ملت هاى آسياى چين (به همراه علاء هبيل) در ماه هاى اخير به صورت مشخص افت كرده است اما به هر حال هنوز مهره كليدى بحرين در خط ميانى محسوب مى شود. اين بازيكن ريزنقش تكنيكى و سريع به خوبى در زمان ضد حملات وظيفه تهاجمى صرف پيدا مى كند. او توان اين را دارد كه هم طراح ضد حملات باشد و هم اجرا كننده آنها. طلال يوسف در زدن ضربات ايستگاهى تبحر دارد و ضربات نزديك به محوطه هجده قدم و زاويه دار تيمش را او مى زند. اين بازيكن تكنيك لازم براى عبور از يك يا دو مدافع حريف را دارد اما در مصاف با مردان دفاعى فيزيكى و درگير و خشن با مشكل روبرو مى شود و تمركز ذهنى خود را از دست مى دهد.
حسين على: اميد اصلى بحرين در خط حمله در غياب علاءهبيل به اين بازيكن تكنيكى و سريع است. حسين على استاد اجرايى ضد حملات سريع است و جايگيرى هاى خوب او هم در زمان ضد حملات تيمش كاملاً مشهود است اما اين بازيكن نسبتاً سنگين (او ۱۷۶ سانتيمتر قد و ۸۱ كيلوگرم وزن دارد) بسيار تنبل است، به ندرت با مدافعان حريف درگير مى شود و در نبردهاى فيزيكى غالباً بازنده است.