 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
امير صدرى
تيم منتخب ايران - كه با نام تيم ملى اميد - در مسابقات غرب آسيا شركت كرده امروز دومين مسابقه خود را در چارچوب اين رقابت ها در ورزشگاه القطر مقابل تيم ميزبان اين رقابت ها انجام مى دهد. البته اين بازى در سرنوشت دو تيم تأثيرى ندارد چرا كه با حذف كويت هر دو تيم به دور دوم مسابقات صعود كرده اند، اما اين بازى سرنوشت سرگروهى را مشخص مى كند، سرگروهى كه مى تواند راهى ساده تر براى رسيدن به فينال داشته باشد.
ايران
ايران در بازى اول خود مقابل كويت (كه با تيم زير بيست و يك سال خود در رقابت ها شركت كرده بود) قدرتش را نشان داد. گرچه ايران در نيمه اول بازى به دليل ناهماهنگى كامل بازيكنان و حركات انفرادى گهگاه نفرات هجومى و نيز بازى فشرده و محتاطانه كويت كه با تجمع در يك سوم دفاعى خود منافذ دفاعى را بسته بود موفق به گلزنى نشد، اما فشار بازيكنان ايرانى كه بسيار پرتجربه تر و از لحاظ فيزيكى قدرتمندتر از حريف بودند در نيمه دوم كويت را در مرز فروپاشى تيمى قرار داد و باعث شد تا در عرض ده دقيقه اين تيم سه گل دريافت كند. تيم ايران كه در نيمه اول كار سختى داشت پس از نزول روحى - جسمى بازيكنان بسيار جوان و كم تجربه كويت (چند بازيكن اين تيم ۱۸ ساله بودند) موفق شد يك پيروزى قاطع كسب كند و خود را به عنوان يك مدعى جدى قهرمانى مطرح كند.
بعيد به نظر مى رسد كه ايران در بازى با قطر هم كار مشكلى داشته باشد، قطرى ها گرچه ميزبان مسابقات هستند اما آنقدر جوان و كم تجربه و از لحاظ بدنى شكننده هستند كه نمى توانند در مقابل مردان قلدر و فيزيكى و باتجربه ايران دوام بياورند.
بعيد است كادر فنى ايران در بازى دوم خود بازيكنان باتجربه را روى نيمكت بنشانند و به جوان ها ميدان دهند، احتمالاً ايران با همان تركيب بازى اول خود مقابل قطر بازى مى كند. البته با توجه به قطعى بودن صعود ايران به دور بعد اين رقابت ها و نياز به كسب يك نتيجه مساوى براى سرگروهى اگر كادر فنى تيم اميد و سيموئز شجاعت لازم را داشته باشند مى توانند جوان ترها را جانشين بازيكنان باتجربه تر و شناخته شده تر بكنند اما اگر نگاه نتيجه گرايى كه به جاى تيم اميد تيمى بزرگسال را به اسم اميد به ميدان غرب آسيا فرستاد همچنان بر تيم حاكم باشد همان تركيب بازى اول در بازى دوم هم به ميدان مى رود.
رودباريان كه در بازى اول چندان آزمايش نشد و محك نخورد قطعاً آنقدر تجربه دارد كه در كل اين بازيها مطمئن ترين دروازه بان مسابقات باشد، خط دفاعى چهار نفره ايران هم كه با شيوه خطى آرايش مى شود در بازى اول نمايش خوبى از قدرت فيزيكى و بازى درگيرانه داشت. جلال حسينى و سپهر حيدرى با توانايى هاى بدنى خود تقريباً در همه نبردهاى تن به تن پيروز بودند. محسن ارزانى و جلال اكبرى هم در كناره ها گرچه در برنامه هاى تهاجمى خيلى موفق نبودند اما در انجام وظايف دفاعى بسيار موفق بودند.
شايد بزرگترين چالش ايران در مركز زمين باشد. جايى كه آرايش تيم در بازى با كويت چندين بار تغيير كرد، گرچه آندرانيك تيموريان، جواد نكونام، مسعود شجاعى و بهشاد ياورزاده همگى بازيكنانى تكنيكى و مؤثر هستند اما نحوه قرار گرفتن آنها در زمين به گونه اى بود كه گاه باعث مى شد تداخل عملكردى ميان آنها به وجود بيايد. در واقع گرايش نكونام به سمت عقب او را هم عرض با تيموريان مى كرد و تمايل شجاعى به ميانه زمين هم باعث به وجود آمدن فضايى خالى در سمت راست زمين ايران شد، اما نفرات ميانى ايران آنقدر فيزيكى و تكنيكى بودند كه بر اين مشكلات تاكتيكى و آرايشى غلبه كنند و ميانه ميدان را كاملاً در اختيار بگيرند. شايد استراحت دادن به نكونام و آزمودن ساير نفرات تيم در خط ميانى و بازى گرفتن از مسعود شجاعى تكنيكى در نقش هافبك نفوذى و آزاد بتواند ايران را در مركز زمين تأثيرگذارتر از قبل هم بكند.
در خط حمله هم كادر فنى مجبور است از سه نام بزرگ تيم يكى را روى نيمكت بنشاند (در بازى اول قرعه به نام اولادى افتاد)، بعيد به نظر مى رسد كه كادر فنى تيم ايران دست به ريسك بازى با سه مهاجم بزند و در نتيجه مى توان انتظار داشت كه اولادى باز هم يك بازيكن جانشين باشد.
گرچه نفرات تيم ايران بسيار كم در كنار هم بازى كرده اند اما ويژگى هاى فردى شاخص آنها و قدرت جسمانى بالاى آنها به همراه باتجربه بودن اكثر نفرات تيم اعزامى برگ هاى برنده اى است كه ايران را حتى به عنوان مدعى جدى قهرمانى در اين مسابقات مطرح مى كند.
قطر
تيمى كه از قطر در مسابقات غرب آسيا شركت كرده بر خلاف نظريات مطرح شده تيم ملى اميد اين كشور نيست. در واقع اسكلت اصلى اين تيم را بازيكنانى تشكيل مى دهند كه همين چند ماه قبل در مسابقات جام جهانى پرو شركت كردند، اين تيم قرار است سال آينده در مسابقات قهرمانى جوانان زير بيست سال آسيا شركت كند. در واقع برنامه قطرى ها اين است كه اين تيم را براى حضور در مسابقات مقدماتى المپيك ۲۰۰۸ پكن آماده كنند. نفرات اين تيم در حال حاضر همگى هجده سال (يا كمتر از هجده سال) سن دارند و حتى در زمان برگزارى المپيك هم به ۲۳ سال نمى رسند. مربى ايتاليايى اين تيم روبرتو لندى تنها يك ماه است كه سرمربيگرى قطرى ها را پذيرفته و در مصاحبه اى پيش از شروع بازيها گفته بود:«واقعيت اين است كه من هنوز نام كامل تمام بازيكنان تيم ام را فرا نگرفته ام و بسيارى از آنها را با شماره پيراهن صدا مى كنم، اما اين بازيكنان جوان بسيار مستعد و آينده دار هستند و من به موفقيت با آنها بسيار اميدوارم.»
قطرى ها در بازى اول خود مقابل كويت بازى خوبى انجام دادند و توانستند با يك بازى سريع و همراه با حركات تكنيكى مناسب در نهايت به پيروزى دو بر يك مقابل حريف برسند، اما مسأله مهم قطر قواى جسمانى پايين بازيكنان، كم تجربگى و پراشتباه بودن همه نفرات اين تيم بود، مسائلى كه قطعاً مى تواند اين تيم را در بازى با ايران دچار مشكل كند.
قطرى ها بدشانس هستند كه در مقابل ايران شاخص ترين بازيكن خود، طاهر ذكريا مدافع ميانى آفريقايى الاصل خود - كه تنها بازيكن اين تيم است كه در تركيب تيم ملى بزرگسالان قطر هم بازى كرده است - را به دليل اخراج در بازى قبل از دست داده اند، قطعاً غيبت ذكريا در اين بازى مشكلات قطر را بيشتر از قبل مى كند.
قطرى ها در بازى اول خود با آرايش ۲-۴-۴ و با شيوه آرايش فعلى در ساختار دفاعى آرايش شده بودند اما پس از به ثمر رساندن دو گل آرايش خود را به ۱-۵-۴ تغيير دادند. دروازه بان قطرى ها حسين الموسوى غياث جمعه المهندى (!) يك دروازه بان جوان و كم تجربه است كه در خروج ها بسيار پراشتباه ظاهر مى شود و تمام توپ ها حتى توپ هاى ساده را هم دوضرب مى گيرد.
مدافعان شاخص قطرى ها فيصل على، جوهر الكعبى و فيصل النعيمى هستند كه در باشگاه هاى الخور، القطر و الغرافه بازى مى كنند، فيصل النعيمى مدافع راست اين تيم يك بازيكن تكنيكى است كه در نفوذها خطرناك است اما در زمان نفوذ فضاى پشت سر او كاملاً خالى مى ماند.
در خط ميانى هم احتمالاً عبدالله محمد الكوارى هافبك دفاعى قطرى ها اسست و خالد فريدعبدلله و محمدالسعد در دو سمت او قرار مى گيرند. اين سه بازيكن نفراتى نسبتاً تكنيكى هستند اما توان پايين جسمانى آنها نقطه ضعف اصلى آنها محسوب مى شود، اما ساختار حمله اى قطر برگ برنده اين تيم محسوب مى شود. جايى كه فيصل الاختر هافبك نفوذى تيم (با شماره ۷) و على حسن يحيى يا ( على حسن عفيف) شماره ۹ و خلفان ابراهيم خلفان شماره ۱۴ مهاجمان تيم هستند. اين سه بازيكن هماهنگى خوبى با هم دارند و حركات تركيبى آنها قابل ستايش است. هر دو مهاجم قطر بازيكنانى سريع هستند كه توان تكنيكى عبور از مدافعان روبروى خود را دارند و در محوطه جريمه بسيار خطرناك ظاهر مى شوند. در نظر گرفتن اين نكته كه هر يك از اين دو بازيكن در بازى اول يك گل زده و يك پاس گل داده (در واقع گل اول را على حسن براى خلفان ابراهيم ساخت و گل دوم را خلفان ابراهيم براى على حسن) نشان مى دهد كه اين دو مهاجم تا چه حد خطرناك هستند.
اما در مجموع قطر بسيار جوان و شكننده تر از آن است كه بتواند در مقابل مردان باتجربه و پرقدرت و قوى هيكل ايران دوام بياورد. اين بازى مى تواند براى ايران حكم دستگرمى بازيهاى سخت تر پيش رو در اين رقابت ها (در مقابل بحرين سوريه و عراق) را داشته باشد.
