تهران، خبرگزاري جمهوري اسلامي ۸۵/۰۲/۰۵
خصوصي كردن باشگاهها و رساندن آن به مرز سودهي نه تنها دغدغه او كه هدف همه آنهايي است كه در مكاني به نام "اتحاديه فوتبال" گردهم آمدهاند.
"عليمحمد مرتضوي" دبيركل اتحاديه فوتبال، بااشاره بهاينكه اين نهاد در بدو تولد سوالاتي دراذهان عمومي ايجاد كرد، فلسفه بهوجود آمدن اين اتحاديه را دراين دو جمله كوتاه خلاصه كرده و تاكيد ميكند كه گرچه اين جملهها كوتاهند اما در عمل راهي بس دشوار پيش روست و به قولي "فاصله بين حرف تا عمل بسيار است."
مرتضوي كه سومين دبيركل اين اتحاديه به شمار ميآيد، مهمترين كار خود را دراين سمت و در مدت كوتاه حضورش، جمعبندي حاصل كار دبيركلهاي پيشين در قالب يك تفاهمنامه عنوان ميكند.
اين تفاهمنامه همان تفاهمنامهاي است كه بين اتحاديه و فدراسيون فوتبال به امضا رسيده و ۱۷بند دارد كه مهمترين بند آن هم واگذاري مسابقات جام حذفي كشور به اتحاديه است.
اما مهمتر از آن آشتي و صلح عميق ميان اين دو نهاد يعني اتحاديه و فدراسيون فوتبال كشوراست كه به ميمنت آن "محمد دادكان" مسابقات جام حذفي را "جاماتحاديه" نامگذاري كرد.
شايد در اين شرايط گفت و گو با مرتضوي بهترين راه براي يافتن پاسخ سوالهاي متعدد در زمينه فعاليتهاي اتحاديه باشد.
* پس بالاخره چالش ميان اتحاديه و فدراسيون فوتبال به خير و خوشي به پايان رسيد؟
فدراسيون و اتحاديه از ابتدا هم جنگي نداشتند.
* اما ايجاد اين اتحاديه از ابتدا براي مسوولان فدراسيون يك سوال بوده كه"اين اتحاديه چه كاري قرار است انجام دهد؟"
همينطور است كه ميگوييد. اين سوال، گمانه زنيهايي را به دنبال داشته كه اشتباه بود و مرور زمان اشتباه بودن آنها را نشان داد و زماني كه خواستهها عيني و محرز شد مشكلات به يكباره رخت بربستند.
* چرا اين مشكلات با سابقه ديرين، با حضور شما يكباره رخت بربست؟! بهر صورت شانس من بود كه در اين برهه كه اين مشكلات از ميان رفتند، دبيركل اتحاديه شدم.
* خب از هدف اين اتحاديه بگوييد.
هدف اتحاديه همكاري براي اعتلاي فوتبال كشور است. زماني هم كه فدراسيون عقيده اتحاديه را ديد رغبت بيشتري براي همكاري نشان داد.
* به نظر شما فدراسيون فوتبال چه جايگاهي دارد؟
اعتقاد من اين است كه براي فوتبال هر كشوري يك نهاد حرف آخر را ميزند كه فدراسيون نام دارد. فدراسيون، رهبر و مهمترين ركن فوتبال، مجمع عمومي فدراسيون است.
* با اين وجود مشكل كجاست كه گاهي شاهد برخي ناهماهنگيها بين فدراسيون و باشگاهها هستيم؟
نكته قابل توجه اين است كه در مجمع عمومي فدراسيون از ۴۲عضو، تنها دو نفر از مديران باشگاهها حضور دارند. در حاليكه اگر به كشور تركيه در همسايگي خود نگاهي بياندازيم كه اكنون عنوان سومي جهان را داراست و تاچند سال قبل همرديف ايران بود، خواهيم ديد كه مديران تمام باشگاههاي ليگ برتر و دسته اول و تعدادي از باشگاههاي آماتوري آنان عضو مجمع فوتبال اين كشور هستند.
بنابراين اكثريت قاطع آرا از آن باشگاهها يعني صاحبان اصلي فوتبال است و اين درحاليست كه بيشترين آرا و تصميمگيري هاي فوتبال ايران متعلق به مجريان بوده كه اگر مادنبال پيشرفت فوتبال در كشورمان هستيم بايد اين مشكل را از پيش پا برداريم.
* دولتي بودن باشگاههاي فوتبال چه مشكلي پيش ميآورد؟
مهمترين اشكالش در اين است كه امكان رقابت بين بخش خصوصي و دولتي از بين ميرود. مانند آنچه در ايران شاهد آن هستيم. هم اكنون نيز با يك نگاه خواهيد ديد كه تمام تيمهاي حاضر در ليگ برتر به استثناي يكي دوتا وابسته به دولت هستند و اين بخش بودجه زيادي را هزينه اين تيمها ميكند كه اين هزينهها از توان بخش خصوصي خارج است.
* به نظر شما در اين شرايط دولت چه بايد بكند؟
وظيفه دولت اين است كه از ورزش حمايت كند و به بخش خصوصي براي قهرماني، يارانه و وامهاي بلند مدت بدهد تا آنان كم كم خود درآمد زا شوند و بدهي خود را نيز بپردازند.
اين راهي است كه كشورهاي صاحب فوتبال رفتند و ما نيز بايد همين كار را انجام دهيم.
* راستي نگفتيد چرا تا اين حد بر خصوصي شدن تاكيد داريد كه هدف اتحاديه را نيز اينگونه تعريف ميكنيد؟
در بخش خصوصي هر كس مزد كارش را ميگيرد و بودجهاي تعيين نميشود كه فرد يا افرادي آن را خرج كنند و هر كس كار بيشتري انجام دهد، پول بيشتري به دست ميآورد و به اين ترتيب رقابت ايجاد ميشود.
بنابراين با تلاش بيشتر افراد، رقابت سنگينتر ميشود كه حاصل آنها پيشرفت است.
مساله مهم ديگر در خصوصي شدن، اين است كه خود باشگاهها سرنوشت خود را رقم ميزنند و افراد ديگر براي آنان تعيين تكليف نميكنند و اين اتفاقي است كه الان نميافتد.
مادامي كه باشگاههاي فوتبال ما خصوصي نشوند، ما راه به جايي نميبريم و در نهايت فوتبال ما از درجه سه به درجه يك ميرسد در صورتيكه اگر اينگونه شود، باشگاههاي خصوصي پايگاه پرش فوتبال ما به سطح اول جهان خواهند شد.
* در مورد خصوصيات تفاهمنامه بين اتحاديه و فدراسيون بگوييد؟ دراين تفاهمنامه تمام مسايل مربوط به باشگاههاي فوتبال ديده شده، اعم از آنچه كه اتحاديه ميتواند در ايده دادن و اجرا كردن همكاري داشته باشد و تمام مسايلي كه موجبات پيشرفت فوتبال را به وجود آورد.
* برنامه اصلي اتحاديه در سال ۸۵چيست؟
اول از همه برگزاري مسابقات جام اتحاديه يا همان جام حذفي و دومين برنامه، برگزاري يك مسابقه بينالمللي در بين دو فصل آن با عنوان جام صلح و دوستي است.
* تيمهاي شركتكننده در آن مشخص هستند؟
خير. چون اين مسابقات بين دو فصل و بعد از مسابقات جام جهاني برگزار ميشود، فعلا" تصميمي در اين خصوص گرفته نشده، اما انتخابكننده تيمها نيز اتحاديه است.
* كمي هم از وضعيت فوتبال ايران بگوييد، آن را چگونه ارزيابي ميكنيد؟ در فوتبال امروز، ايران داراي فوتبال درجه سه است و ما نسبت به زمان گذشته ستارههاي كمتري داريم اما در كار گروهي بهتر شده ايم.
به همين دليل هم عناوين بهتري از گذشته كسب ميكنيم. اما ديگر از ستارههاي قديم و "منصور اميرآصفي"ها كمتر به چشم ميخورد.
* پيش بيني شما از حضور تيم ملي در جام جهاني چيست؟
ما از پس از پيروزي انقلاب تا كنون دو بار به جام جهاني رفتيم اما نتيجه چشمگيري نگرفتيم. دليل اين امر هم اين است كه سرمايهگذاري معنوي در فوتبال ما كم است و سرمايههاي مادي هم به دست كساني خرج ميشود كه اطلاعات عميقي از گستره فوتبال ندارند و در نتيجه با هزينههايي كه براي فوتبال ما ميشود، تا كنون به آنجا كه بايد، نرسيديم.
فوتبال را ورزش قهرماني تعريف ميكنيد يا حرفهاي؟
* زماني كه از ورزش حرفهاي سخن ميگوييم ، يعني اينكه ورزش از قالب قهرماني خارج شده و به يك صنعت و تجارت تبديل شده است.
وقتي ميگوييم مسابقات قهرماني، اين مسابقات ميتواند در بين مدارس، باشگاهها در سطح استان و نيز در سطح كشور برگزار شود و عنوان همه آنان هم مسابقات قهرماني است كه براي همه آنان هزينه ميشود.
اما ورزش حرفهاي ورزش سودآور است و درآمدهاي ناشي از ورزش حرفهاي صرف ورزش قهرماني ميشود. در حاليكه ما شاهديم كه اكنون دو بخش ورزش قهرماني و حرفهاي در ايران اكنون با يكديگر مخلوط شده و چه چيزي قرار است از آن دربيايد ، هنوز معلوم نيست!
* اتحاديه فوتبال از چه زماني كار خود را آغاز كرد؟
اتحاديه فوتبال مدت ۱۷سال به صورت يك هيات موسس اداره ميشد و از سال ۷۷به صورت يك N.G.Oرسمي فعاليت خود را آغاز كرد.
* شما مدير با سابقهاي هستيد، كمي از سوابق خود بگوييد؟
من درابتدا معلم ورزش بوده و هستم و اكنون هم از وزارت آموزش و پرورش بازنشسته شده ام و در بخشهاي مختلف سازمان ورزش فعاليت داشتم كه از مهمترين اين بخشها ميتوانم به نايب رييسي فدراسيون فوتبال و مديركلي اداره تربيت بدني استان تهران اشاره كنم .