 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
ايران ورزشى- در اينكه دومين حريف ما پرتغال يكى از قدرتمندترين تيم هاى اروپايى حاضر در جام جهانى است شكى وجود ندارد و حتى خيلى ها آنها را مدعى نيز مى دانستند اما در تيم هاى بزرگ نيز همواره نقاط ضعف وجود دارد و اگر كادر فنى و بازيكنان تيم ما هوشيار باشند از كوچكترين خلأ در تيم حريف مى توانند نهايت استفاده را ببرند تا پيروز اين ميدان سرنوشت ساز باشند.
«ميرا» را نشانه بگيريد
در خط دفاعى ۴ نفره پرتغال فرناندو ميرا مدافع بلند قامت باشگاه اشتوتگارت همواره يكى از اعضاى ثابت بوده كه در بازى نخست مقابل آنگولا به ميدان رفته و پيش بينى مى شود در ديدار امروز نيز جزو ۱۱ مرد اصلى پرتغال باشد.با نگاهى عميق تر به مشخصات فنى و نحوه بازى اين بازيكن مشخص مى شود كه او ضعيف ترين عضو زنجيره دفاعى حريف امروز ماست. فرناندو ميرا كه از قد و قامت خوبى سود مى برد همواره در بيشتر نبردهاى هوايى موفق عمل كرده اما اين مدافع در شرايط حساس اشتباهات كشنده اى انجام مى دهد كه مى تواند قاتل پرتغال در جام جهانى هم باشد.
اين مدافع پرتغالى در تيم باشگاهى اش اشتوتگارت ۳-۲ بار در شرايط حساس مسابقات اروپايى با اشتباه هاى بچه گانه اش اين تيم را از رسيدن به مراحل پايانى باز داشته است. ضعف نسبى «ميرا» موقعى بيشتر نمايان مى شود كه او در كنار «ريكاردو كارواليو» مدافع چلسى كه يكى از بهترين مدافعان ميانى دنياست زوج ميانى خط دفاع پرتغال را تشكيل مى دهند. در واقع ميرا هرچقدر هم كه خوب باشد- كه البته نيست- زير سايه كارواليو قرار گرفته است. حتى ۲ مدافع جناحين پرتغال يعنى ميگل و پتى نيز با اينكه خصوصيات خيلى برجسته و ويژه اى ندارند از ميرا مطمئن ترند و حداقل اينكه كمتر اشتباه مى كنند.حالا و با شناخت از ضعف نسبى او، كادر فنى و بازيكنان حمله ور ما بايد روى او زوم كنند تا با اشتباه احتمالى اش چشم به گشودن دروازه پرتغال بدوزند. با توجه به خصوصياتى كه از ميرا گفته شد مى شود با تيزهوشى مربيان و بازيكنان شاخص ما در خط حمله او را وادار به اشتباه كرد و استفاده از اين اشتباهات فردى است كه مى تواند تيم ما در در اين نبرد مرگ و زندگى به سمت پيروزى رهنمون كند.
فقدان هافبك هاى مدافع
با توجه به خط هافبك قدرتمند پرتغال كه متشكل از بازيكنان تكنيكى، شوتزن و سريع است اما همواره فقدان بازيكن مدافع در تركيب خط ميانى پرتغال مشهود بوده است.
در حقيقت حتى بازيكنانى كه در پست هافبك دفاعى نيز به كار گرفته مى شوند خصوصيات يك هافبك دفاع كننده تمام عيار را ندارند. تنها كاشتينيا تا اندازه اى به حد استاندارد يك هافبك دفاعى ممتاز نزديك است و مانيش نيز مى تواند با قابليت هاى بالايش در امور دفاعى كارساز باشد وگرنه بقيه هافبك هاى اين تيم در امور تدافعى ضعيف هستند. فيگو با آن سن و سال اصولاً يك مدافع نيست، دكو با جثه ضعيف و بازى فانتزى در صورت دفاع فقط متوسل به خطا مى شود، رونالدو با كارهاى دفاعى عصبى شده و خطا مى كند و بقيه نفرات نيز در صورت به ميدان رفتن از آنها بهتر نيستند.
اين نكته كه خط هافبك مقتدر پرتغال در صورت زير فشار قرار گرفتن نمى تواند كمك چندانى براى خط دفاعش باشد، حتماً بايد مد نظر كادر فنى تيم ملى ايران قرار گيرد تا بتوان از روزنه به وجود آمده از بين هافبك هاى مركزى و مدافع مركزى كه ضعف هايش ذكر شد، قلب پرتغال را نشانه گرفت و با غلبه بر اين حريف قدرتمند روزنه هاى اميد براى صعود به دور دوم پيدا شود.
