شکست فوتبال ايران در مسابقه دمکراسی، بابک بمی

گرايش‌های انحصارطلبانه، تلاش برای به دست گرفتن تمامی ارگان‌های اجرايی و تقسيم نکردن قدرت حتی با نزديکترين متحدان، روندی است که با انتخاب محمود احمدی نژاد از طرف جناح او شروع شد و در دو سال گذشته در سراسر کشور و نهادهای اجرايی گسترش پيدا کرد. اين جريان مخرب در عرصه ورزش ايران و ارگانهای اجرايی آن مانند سازمان تربيت بدنی و فدراسيون‌های مختلف نيز بازتاب يافت

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

اولين اقدام با برکناری مهر عليزاده رئيس منتصب خاتمی و انتصاب مهندس علی آبادی بعنوان معاون رئيس جمهور و رئيس تربيت بدنی کشور شروع شد. علی آبادی تا آن زمان از معاونان شهرداری تهران بود و در انتخابات شهردار تهران از رقيب هم جناح خود، سردار قاليباف شکست خورده بود. او که بجای تجربه مديريت ورزشی بيشتر در زمينه امنيتی تجربه داشت، وظيفه تصفيه فدراسيونهای ورزشی از عناصر غير خودی را بعهده گرفت.

فدراسيون های ورزشی بعنوان سازمان های غيردولتی NGO تحت نظر فدراسيونهای بين المللی هستند و موظف اند، روسای خود را از طريق انتخابات آزاد و دمکراتيک و توسط نمايندگان سازمانهای زير مجموعه خود، باشگاههای ورزشی، ورزشکاران و غيره انتخاب کنند.علی آبادی در اولين اقدام دست به اعمال فشار برای تعويض مديران رده ۲ در فدراسيونها زد. حساسيت در مورد فدراسيون فوتبال بخاطر محبوبيت اين رشته ورزشی بيشتر بود. دکتر دادکان رئيس وقت فدراسيون فوتبال و از وابستگان به جناح اصلاح طلب که خود در يک انتخابات از پيش برنامه ريزی شده، به اين مقام رسيده بود، در مقابل اعمال فشارهای علی آبادی برای تعويض مديران با تجربه فدراسيون فوتبال با افراد مورد نظر علی آبادی مقاومت کرد. کار تا آنجا بالا گرفت که تربيت بدنی از پرداخت تعهدات خود به فدراسيون فوتبال خودداری کرد، تا بدين وسيله فدراسيون را در تنگنا قرار دهد. ازسوی ديگر دادکان هم از طريق مطبوعات و راديو و تلويزيون دست به افشاگری و اعتراض به اقدامات تربيت بدنی زد.

در تابستان ۱۳۸۵، ۲۰۰۶ در آستانه مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان، تربيت بدنی دست به تاکتيک جديدی برای از ميدان بدر کردن رقيب زد. اساس اين تاکتيک بالا بردن غير واقعی سطح توقعات مردم از تيم ملی فوتبال ايران بود، تا در صورت عدم برآورده نشدن اين توقعات، برکناری رئيس فدراسيون آسانتر و بدون اعتراض عمومی انجام شود. از طريق مطبوعات و راديو و تلويزيون وعده داده می شد، که تيم ملی فوتبال ايران با شکست دادن مکزيک و آنگولا و تساوی با پرتقال که مقام دوم را در مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا بدست آورده بود، به مرحله بعدی صعود خواهد کرد. نتايج مسابقات تيم ايران برعکس اين تبليغات نسبتأ ضعيف بود، که به اعتقاد بسياری از کارشناسان بی طرف نه در ضعف مديريت دادکان يا مربيگری ايوانکويچ، بلکه در مصدوميت و خستگی مفرط ستارگان تيم بود، که همگی درليگهای کشوری که در آن بازی می کردند، فرسوده شده بودند.

علی آبادی بلافاصله از موقعيت بدست آمده استفاده نمود و بعد از مسابقه ايران و آنگولا، در مصاحبه با خبرنگاران اعلام کرد، که دادکان را برکنار کرده است. اين اقدام شبه کودتايی علی آبادی منجر به عکس العمل فيفا، فدراسيون جهانی فوتبال شد. تا جايی که ايران را در آستانه بازيهای آسيايی قطر از شرکت در مسابقات بين المللی محروم کردند و در پايان با دادن يک فرصت يکساله، هيئتی مرکب از افراد مورد اعتماد فيفا و تربيت بدنی را مسئول تدوين يک اساسنامه دمکراتيک و برگزاری انتخابات آزاد رئيس فدراسيون فوتبال کردند. رياست اين هيئت را صفايی فراهانی رئيس سابق فدراسيون فوتبال و عضو فراکسيون اصلاح طلبان در مجلس ششم بعهده دارد. بالاخره عليرغم مقاومت تربيت بدنی، اساسنامه جديد تدوين و به تاييد فيفا رسيد. بر اساس اساسنامه، بايد رئيس جديد در مجمع فدراسيون انتخاب شود. تاريخ انتخابات نيز مهر ماه سال جاری تعيين شد. اعضای مجمع را نمايندگان هيئت های فوتبال شهرستانها، نمايندگان باشگاههای ورزشی، بازيکنان، مربيان و غيره تشکيل می دهند.

ترکيب افراد و نهادهای صاحب حق رای و مستقل نبودن اکثريت آنها پاشنه آشيل اين انتخابات است. روُسای هيئت های شهرستانها توسط رئيس تربيت بدنی انتخاب می شوند و آينده پست رياست شان منوط به گوشبفرمانی آنها از دستورات رئيس خود است. گفته می شود، در انتخابات مشابهی برای رياست فدراسيون کشتی، کار گوش بفرمانی به جايی رسيد، که به هيئت ها دستور داده شد، هر هيئت با علامت خاصی در برگه رای، مقابل اسم نماينده مورد نظر تربيت بدنی علامت بزند.د. مثلأ يک هيئت با ضربدر، ديگری دايره و سومی در برگه انتخاباتی با لوزی علامت بگذارد، تا بتوان کنترل کرد، که اين هيئت ها در انتخابات مخفی! گوشبفرمان بوده اند يا نه.

از مدتها قبل شايع بود که کانديد مورد نظر تربيت بدنی، سردار آجورلو مديرعامل سابق باشگاه پاس و از وابستگان به جناح اصولگرايان است. ظاهرأ سردار آجورلو بعلت نزديکی بيش از حد به سردار قاليباف شهردار تهران و رقيب علی آبادی در انتخابات شهرداری تهران، مورد غضب قرار گرفت و علی آبادی معاون رئيس جمهور و رئيس تربيت بدنی، در آخرين روز ثبت نام برای کانديداتوری، خود را بر خلاف عرف رايج کانديد رياست فدراسيون کرد. با اين اقدام، اکثر کانديدا ها که بازی را تمام شده می ديدند، از کانديداتوری خود صرف نظر کردند. تنها کفاشيان رئيس کميته المپيک و سردار آجورلو باقی ماندند. کفاشيان بايد تنها نقش سياهی لشکر را بازی می کرد، تا انتخاب علی آبادی بدون رقيب برگزار نشود.

آجورلو که از اقدام علی آبادی غافلگير شده بود، حاضر نشد، از وعده رياستی که به او داده شده بود، صرف نظر کند. برای از ميدان بدر کردن رفيق گرمابه و گلستان سابق، علی آبادی و همکارانش دست به اقدام جديدی زدند. قرار بود، در مرحله اول انتخابات، آرا از طريق فاکس به تربيت بدنی ارسال شود. تنها کانديدهايی برای مرحله دوم انتخاب می شوند، که حداقل در مرحله اول ده رای می آورند.

ناگهان تعدادی از آرای ارسالی بنفع آجورلو در بين راه گم شدند و آرای او به حداقل لازم نرسيد. اعتراض علنی و کتبی آجورلو،به اين تقلب آشکار، هيدت موقت برگزارکننده را مجبور به تحقيق کرد و مشخص شد، که تعدادی از آرای آجورل و از جمله رای مديرعامل باشگاه پيکان در تربيت بدنی گم شده اند. با احتساب اين آرا، آجورلو مجددأ به حدالنساب لازم رسيد و انتخاب او برای مرحله بعدی اعلام شد.

علی آبادی که در اين مرحله به هدف خود نرسيده بود، دست به اقدام جديدی زد. به يکباره تمام کانديدا های پست های معاونت وعضو هيئت مديره فدراسيون بدون اعلام قبلی و هيچگونه توضيحی از کانديداتوری خود استعفا دادند و انتخابات مهر ماه لغو شد. از طرفی تعدادی از رای دهندگان به آجورلو از جمله ثنايی مديرعامل باشگاه پيکان ناگهان از پست خود برکنار شدند، تا آجورلو ديگر نتواند حداقل آرای لازم را بدست آورد.

آجورلو هفته گذشته مجددأ به اين تقلب آشکار اعتراض کرد و تهديد نمود، در صورت حذف او به مقامات بالاتر، يعنی فدراسيون جهانی فوتبال شکايت خواهد کرد.

نتيجه اين نمايش تراژدی- کمدی ًانتخابات به سبک انحصارطلبانً هر چه که باشد، بازنده اصلی، ورزش فوتبال ايران و ميليون‌ها جوان علاقمند به فوتبال هستند.

بخش عمده بودجه چند صد ميليارد تومانی ( درست خوانده ايد، چند صد ميليارد تومانی) فوتبال دولتی ايران مثل سالهای گذشته، از طريق کانالهای نامرئی به جيب دلالهای بی نام و نشان، مديران، مربيان، بازيکنان و داوران رشوه بگير و رشوه بده خواهد رفت.

نوجوانان و جوانان علاقمنتد به فوتبال در حسرت داشن حداقل امکانات ورزشی می مانند و به علت نداشتن امکان فعاليت سالم ورزشی در معرض انحرافات اجتماعی قرار می گيرند. سياستمداران بی اطلاع ازمديريت ورزشی از پست های ورزشی برای تبليغ برای خود و به عنوان سکوی پرش به پست های مهم‌تر و نان وآب دارتر استفاده می‌کنند و تيم های ملی فوتبال ايران در رده های سنی مختلف، مثل يک سال گذشته در ميادين بين المللی، يکی بعد از ديگری شکست می خورند.