 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: ورزشی - فوتبال
آندرانيک تيموريان سفير فوتبال ايران در ليگ برتر انگلستان در بازی شنبه گذشته برابر بيرمنگام روی سکوها نشست. اين فرصت مناسبی برای خبرنگار خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، در ورزشگاه ريبوک بود تا کنار ساير نامداران بولتون ديدگاه ستاره‌ی ايرانی را از اين بازی‌ها و شرايطش جويا شود.
به گزارش خبرنگار ايسنا در انگلستان، بولتون منطقه‌ی بسيار زيبا در نزديکی شهر بزرگ منچستر است. اتومبيل‌ها زنجيره‌وار به خيابان منتهی به ورزشگاه ريبوک در روز بارانی پايان هفته را می‌پيمايند.
آندو هم با کرايسلر مشکلی رنگش برابر هتل وايت در مجموعه‌ی زيبای ريبوک ايستاده است و برای دوستانش که همگی لباس‌های رسمی پوشيده‌اند لحظه شماری می‌کند.
آنها وارد مجموعه ورزشی ريبوک شدند و هر کدام به نوعی می‌کوشيدند از هواداران، خبرنگاران و عکاسان مشتاقی که به دنبالشان بودند فرار کنند.
آندو آسانسور را برای رفتن به جايگاه ويژه‌ی بازيکنان ترجيح داد. هنگام خروج از آسانسور يکی از هواداران ميانسال بولتون نزديک او آمد و گفت: «تو بايد در اين بازی باشی. تو بايد بازی کنی پسر!»
بازيکن ايرانی هم با لبخند پاسخ گفت: «شايد بازی آينده.»
کنار گذاشتن آندو از ترکيب اصلی از سوی مکسون آن هم پس از نمايش خيره کننده در جام يوفا کمی عجيب به نظر می‌رسد.
آندرانيک تيموريان به روی سکو تبعيد شده است. او در اين باره به خبرنگار ايسنا گفت: «می‌خواهم با مربی حرف بزنم. بايد اين کار را بکنم. شايد آن خبر روزنامه‌های انگليسی درباره‌ی انتقالم به اسپانيا اين پيامدها را به دنبال داشته است. همين مربی زمانی که در لستر بود به من پيشنهاد داد تا به تيمش بپيوندم. حالا نمی‌دانم چه شده که به من ميدان نمی‌دهد.»
آندو در ميان بازيکنان و کادر باشگاه بسيار محبوب است و همه به گرمی او را می‌پذيرند.
او در اتاقی که برای بازيکنان غيراصلی در نظر گرفته شده با دوستانش مانند آلونسو (برادر ژاوی آلونسو)، گری اسپيد و سايرين درباره‌ی بازی‌های اين هفته ليگ برتر و زندگی‌شان گفت‌وگو کرد.
يکی، دو بازيکن هم روزنامه‌های ورزشی را مرور می‌کردند.
چندمتر آن طرف‌تر مکسون در رختکن به بازيکنان اصلی گوشزد می‌کرد که تا چه اندازه سه امتياز بازی با بيرمنگام برای بولتون مهم است.
با وجود دور ماندن از ترکيب اصلی آندو به شرايط بولتون خو گرفته. همه چيز برای او در اين شهر و در جمع سپيدپوشان دوست داشتنی است، اما آيا او می‌تواند با نيمکت يا سکونشينی کنار آيد؟
پاسخ اين بود: «من از مبارزه در هيچ ليگی نمی‌ترسم. مبارزه کردن ماهيت اين فوتبال است. بايد در ليگ برتر بجنگی تا بمانی. من هم می‌جنگم تا حقم را بگيرم. البته قراردادم پايان سال تمام می‌شود، دوست دارم در بولتون بمانم اما اگر شرايط خوب پيش نرفت در مورد تيم آينده‌ام تصميم‌گيری می‌کنم.»
با شروع بازی برابر بيرمنگام سکونشين‌ها از جمله آندرانيک کنار يکديگر بالای نيمکت در جايگاه ويژه قرار می‌گيرند. آلونسو که ۲۷ سال سن دارد بيشتر مورد توجه بازيکنان جوان است اما، نکته‌ی جالب اينکه تازه واردها و بازيکنان جوان سوال‌ها و نظرهای تاکتيکی‌شان را با ستاره‌ی تيم ملی ايران در ميان می‌گذاشتند. او در اين باره به ايسنا گفت: «من در اين تيم با همه رابطه‌ی بسيار خوبی دارم، با وجود بازيکنانی مانند گری اسپيد شرايط بسيار خوبی در تيم حاکم است. من دوستان بسيار خوبی دارم اما بازيکنانی مانند نيکلاس آنلکا گوشه‌گير هستند. آنلکا تنها با بازيکنان فرانسوی زبان رابطه خوبی دارد.»
در ديداری بسيار ملال‌آور بولتون با خوش شانسی برابر حريف دست و پا بسته‌اش پيروزی دلچسب ۳ بر صفر را بدست آورد. اين نظر تيموريان درباره‌ی پيروزی بولتون است: «در اين شرايط آب و هوا و زمين، بولتون نتوانست خيلی خوب کار کند. افسوس که در اين بازی نبودم اما تلاش می‌کنم در بازی‌های ديگر در ترکيب اصلی باشم. خودتان ديديد که بولتون در اين بازی از توپ‌های بلند استفاده می‌کرد و خط ميانی چندان به چشم نمی‌آمد. من از نظر بدنی مشکلی ندارم و می‌توانستم در اين بازی نقشی داشته باشم. اين هواداران مرتب از من می‌پرسند چرا بازی نمی‌کنم. خودم هم نمی‌دانم. سال پيش که شرايط سخت‌تر بود بيشتر به ميدان می‌رفتم. حالا نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده. دوست دارم دلايلش را از زبان مربی بشنوم تا اگر مثلا شيوه‌ی تمرين کردنم اشتباه است آن را درست کنم. در جام يوفا برابر نماينده بلگراد عالی بازی کردم و از روزنامه‌های انگلستان و شبکه SKY به همراه يکی، دو بازيکن ديگر بهترين نمره را گرفتم. اما بعد چه شد؟ شايد چون خوب بازی کردم راهی نيمکت شدم!»
آندو درباره‌ی اين احتمال که سرمربی بولتون بعضی از بازيکنانش را برای رقابت‌های جام يوفا به ويژه بازی بسيار مهم برابر اتلتيکومادريد حفظ می‌کند، گفت: «برای من جام يوفا، ليگ برتر، جام حذفی و اتحاديه فرقی ندارد. هر زمان و هر وقت تيموريان برای بازی کردن آماده است. اتلتيکو تيم بزرگی است، آلونسو از ورزشگاه و تيم بسيار خوبشان برای ما تعريف کرده است. اميدوارم در اين بازی پيروز شويم.»
تيم ملی ايران رقابت‌های مهمی را در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ در پيش دارد. سکونشينی حتی با وجود جان کندن‌های آندو در تمرين‌های تيمی مانند بولتون نمی‌تواند برای سرمربی تيم ملی نکته‌ی اميدوار کننده‌ای باشد. او در اين باره به خبرنگار ايسنا گفت: «هر بازيکنی نياز دارد تا به طور ثابت در مسابقات بازی کند تا در تيم ملی جايی داشته باشد و بتواند به کشورش خدمت کند. من هم می‌خواهم اين کار را بکنم. چرا که از همين تيم ملی به ليگ برتر انگلستان رسيدم و مديون ايران هستم».
آندرانيک در ادامه از تمامی مربيانی که در پيشرفتش تا اين لحظه نقش داشتند، تشکر کرد و گفت: «حتی اکنون که در فوتبال انگلستان بازی می‌کنم آنها را فراموش نمی‌کنم. "سيموئز" يکی از بهترين مربيانم بود، در بازی‌هايی که در ويتنام داشتيم با آن‌که که قهرمان شديم من ناراحت بودم و سيموئز دليل ناراحتی را پرسيد، که پاسخ دادم: با وجود آن‌که قهرمان شديم من چندان قدرتمند نبودم و علت آن نيز ضعف پای چپم بود. اما سيموئز آنقدر در اين مورد با من کار کرد تا پای چپم قوی شود.»
تيموريان در مورد شهر بولتون و محل زندگی‌اش نيز به ايسنا گفت: «منطقه‌ای بسيار زيبايی است و مردم آن مهمان‌نوازتر از ساير نقاط انگليس هستند. شهری بسيار آرام است و من در بهترين نقطه‌ی شهر زندگی می‌کنم. خانواده‌ام اکنون بسيار خوشحال هستند و جشن سال نو ميلادی را با مراسم‌های مذهبی برگزار کرديم.»
به نظر می‌رسد آندو در انگلستان نيز به اصول مذهبی‌اش پايبند است.
آندو در مورد رانندگی در انگلستان نيز گفت: «ابتدا فکر می‌کردم رانندگی در اين کشور دشوار باشد اما اکنون بسيار راحت هستم و هر کسی در خط خودش رانندگی می‌کند و مشکل ترافيک وجود ندارد. من در ابتدا يک ماشين "آئودی" داشتم که اکنون يک کرايسلر مشکی دارم و از آن بسيار راضی هستم.»
تيموريان در ادامه با اشاره به اينکه بعضی مواقع با دوستانش برای تفريح به رستوران يا کافی‌شاپ می‌رود، گفت: «در بعضی موارد در کارهای خيرخواهانه‌ی که برای کودکان بی‌سرپرست و يا معلولان است نيز شرکت می‌کنيم که البته کارها در زمان سردار ملاحی (مردی که آندرانيک همواره از او به خوبی ياد می‌کند) در باشگاه ابومسلم نيز انجام می‌شد.»
