 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
اين دستاورد مهم ۲ بازى آخر تيم ملى است؛ سقوط ۱۰ پله اى در رنكينگ فيفا، حضور در رتبه چهارم آسيا و مكانى كه در ۱۰ سال اخير «بدترين» به حساب مى آيد.
زمانى نه چندان دور مربيانى مثل همايون شاهرخى و حسين فركى به رنكينگ و رتبه آن اهميتى نمى دادند، كار خودشان را مى كردند و نزول هميشگى در اين ليست ماهانه را كه مهمترين نهاد فوتبالى دنيا ارائه مى كند به پشيزى بها نمى دادند. مدتى بعد اما جايگاه ما در رنكينگ به گونه ديگرى تعبير و استفاده مى شد.
برانكو ايوانكوويچ تيم ملى را به رتبه اول آسيا و هفدهم جهان رسانده بود - رتبه اى كه ديگر بعيد است حتى نزديكش شويم - آن زمان برانكو حتى در توجيه ناكامى هاى خود و افت كيفى بازى تيم ملى و نمايش هاى جام جهانى از رتبه اى كه در رنكينگ داشتيم به عنوان سدى براى توجيه تمام سؤالات پيش روى تيم ملى استفاده مى كرد و همواره اين نكته را براى بستن دهان منتقدانش يا حداقل انحراف آنها در جيب داشت.
امروز اما روز ديگرى است. تيم ملى در ۲ حضور على دايى روى نيمكت به عنوان سرمربى يك شكست و يك تساوى به دست آورده است. هر چند ناهماهنگى ها، فرصت ناكافى و كار دشوارى كه مجموعه تيم ملى در ۲ بازى اخير داشت كاملا قابل توجيه است اما به هر حال نتيجه، نتيجه خوبى نيست. سقوط ۱۰ پله اى در رنكينگ اصلا نمى تواند اتفاق كوچكى باشد. قرار گرفتن بعد از ژاپن، استراليا و كره جنوبى در آسيا هم از ضعف فوتبال ايران در قاره مى گويد.
اين نزول وحشتناك اولين زنگ خطرى است كه تيم ملى با صداى بلند مى شنود. زنگ خطرى كه نه خود ما مطبوعاتى ها و نه منتقدان داخلى تيم ملى به صدا درآورده ايم.
على دايى و تيم ملى فعلى هم نمى توانند اين زنگ را نشنيده و ناديده اش بگيرند. زمانى تيم اول آسيا بوديم، نمى توانيم اين نكته را ناديده بگيريم. در اين چند سال اخير - نزديك به يك دهه - هميشه در كل اين رتبه بندى جهانى رتبه آبرومندانه اى داشتيم. جزو خوب هاى فوتبال دنيا بوده ايم و بسيارى از نام هاى معتبر ادوار گذشته را جا گذاشته ايم. اين نكته دستاورد كوچكى نيست. البته نه به كوچكى آن چيزى كه همايون شاهرخى از آن حرف زد و نه به بزرگى كه برانكو در توجيه حرف هاى خود از آن كمك مى گرفت.
سقوط ۱۰ پله اى در رنكينگ نمى تواند و نبايد تيم ملى و على دايى را آزرده خاطر كند. اصلا نبايد اينطور باشد اما مى تواند تلنگرى باشد تا خودمان را پيدا كنيم و از مسير جهانى شدن و جهانى ماندن دور نشويم. امروز در يك ديدار دوستانه به بحرين باخته ايم و مقابل كويت در خاك حريف تن به تساوى داده ايم. اين نتايج توجيه فنى مخصوص به خود را دارد اما نبايد ادامه داشته باشد اين را نه ما بلكه رنكينگ ماه آوريل فيفا مى گويد.
