تیم ملی بسکتبال مردان ایران که اخیراً اردوی تدارکاتی اسلوونی را به پایان رسانده بود، سرانجام امروز دوشنبه برای انجام چند بازی با تیمهای آمریکایی و آمادگی بیشتر در المپیک ۲۰۰۸ پکن عازم ایالات متحده شد.
آنگونه که مسئولان بسکتبال ایران اعلام کردهاند، در دعوت اتحادیه بسکتبال آمریکا از تیم ملی ایران ابتدا قرار بود تورنمتی در شهر لاسوگاس انجام شود که ایران با شرایط میزبانی شهر «لاس وگاس» مخالفت کرد و ایالت یوتا به عنوان یک ایالت مذهبی انتخاب و برای میزبانی این مسابقهها معرفی شد.
به گفته مقامات آمریکا؛ تیم ملی بسکتبال ایران طی این سفر قرار است در رقابتهای لیگ تابستانی «NBA» آمریکا که با حمایت مالی کنگره برگزار میشود شرکت کند و با تیمهای «دالاس»، «یوتوجاز» و احتمالاً «گلدن استیت» و «سنآنتونیو اسپرز» رقابت نماید. این در حالی است که ظاهراً تیم ملی فوتبال ایران هم در اواخر سال ۲۰۰۸ یک تور آمریکایی خواهد داشت. همچنان که هفته گذشته با همكاری اتحادیه المپیك آمریكا از 15 تن از اعضای تیم ملی تنیس روی میز ایران نیز برای سفر به آمریكا دعوت به عمل آمد. این گروه البته شامل نخستین ورزشكاران زن ایرانی هستند كه قبلاً هیچگاه به آمریكا سفر نكردهاند.
برخی تحلیلگران غربی ظرف روزهای اخیر ابراز عقیده کردهاند که با وجود تشدید تنشهای سیاسی میان آمریکا و ایران، دولتهای بوش و احمدینژاد مشتاق هستند که از راه ورزشی و همچنین تحصیلی، فرهنگی و تبادلهای دیگر، بین مردم این دو کشور و نهایتاً شاید دو دولت نزدیکی بیشتری ایجاد کنند.
واقعیت این است که رخدادهای ورزشی همواره در تاریخ جهان در صدد شكستن یخهای سیاسی بودهاند. در سال 1972 سیاست پینگ پنگ راه را برای بازدید تاریخی «نیكسون» رئیس جمهور آمریكا از كشور چین باز كرد. اخیرا هم تیم تكواندو كره شمالی، به عنوان قدمی در جهت پیشرفت روابط میان كره شمالی و آمریكا راهی این كشور شد. این مساله باعث شده است که یک پرسش جدی مطرح شود: آیا تحولات ورزشی اخیر مخصوصاً سفر تیم بسکتبال ایران همان دیپلماسی پینگپنگ اما این بار با توپی بزرگتر است؟! پرسشی که البته برخی ناظران غربی با توجه به سیاست رسمی دولت آمریکا که دوری از دولت و نزدیکی به مردم ایران است؛ آن را یک سئوال بسیار بسیار خوشبینانه میدانند!