تهران-خبرگزاري كار ايران
به دنبال تغييرات به وجود آمده در گرجستان آينده سياسي اين كشور كه تركيب دستگاه حاكمه آن به زودي مشخص خواهد شد، بازيگراني به خود خواهد ديد كه در نقش هاي متفاوت تري نسبت به قبل ظاهر ميشوند. اين بازيگران يا در داخل دستگاه حاكمه جديد ايفاي نقش خواهند كرد و يا به عنوان مخالف خارج از چارچوب قدرت به مثابة تهديدي عليه دولت جديد به حيات سياسي خود ادامه خواهند داد.
پيشينه سياسي و مختصري از ديدگاه هاي چند تن از اين شخصيت ها در پي مي آيد:
ميخائيل ساكاشويلي
اين وكيل 35 ساله كه فارغ التحصيل از دانشگاه هاي آمريكا است، از انديشه هاي ليبرال پيروي ميكند و طرفدار سرسخت اصلاحات در عرصه امور دولتي و اقتصاد گرجستان است.
عليرغم اينكه او در محافل سياسي به عنوان شخصيتي غرب گرا معرفي ميشود، تمايل به روسيه و كشورهاي منطقه در اظهارنظرها و موضعگيري هاي اخير او نمود چشمگيري دارد. شخصيت و علاقه مندي هاي اين سياست مدار جوان در كشورهاي پيرامون گرجستان به ويژه آذربايجان و ارمنستان توجه اكثر تحليل گران را به خود معطوف كرده است.
در مطبوعات و محافل خبري جمهوري آذربايجان در كنار طرح ايدة حمايت قاطع لابي ارامنه مقيم آمريكا از اعتراضات اخير گرجستان، از تبار ارمني و گرايش ساكاشويلي به خواسته هاي ارامنه سخن ميرود. ولي خود وي در مصاحبه با روزنامه «525 نجي قزئت» چاپ باكو اين سخنان را قويا رد ميكند و خود را يك گرجي اصيل معرفي ميكند كه نه تنها گرايش به خواسته هاي ارامنه ندارد بلكه ارتباط گسترده اي با آذربايجاني هاي مقيم گرجستان دارد و اين سخنان را شايعة طرفداران شوارد نادزه براي كاهش محبوبيت وي در بين جامعه آذربايجاني هاي گرجستان ميداند.
وي پس از استعفا از سمت وزارت دادگستري در سال 2001 با رهبري حزب وحدت ملي و رياست شوراي شهر تفليس به فعاليت هاي سياسي اش ادامه داده و در اعتراضات اخير نقش اصلي را داشت.
ساكاشويلي از طرف احزاب مخالف شوارد نادزه به عنوان نامزد مشترك براي انتخابات رياست جمهوري معرفي شده است و با توجه به نداشتن رقيب جدي، پيروزي وي در اين انتخابات به عقيده اكثر كارشناسان حتمي است. به رغم اينكه ساكاشويلي سعي دارد خود را شخصيتي ليبرال و دموكرات معرفي كند، ولي سرسختي و انعطاف ناپذيري او در مقابل مخالفين اش از ويژگي هاي بارز وي محسوب ميشود.
نينو بورجا نادزه
اين بانوي 39 ساله گرجي كه از سال 2000 رياست پارلمان گرجستان را عهده دار است، حزبي به نام «بورجانادزه ـ دموكرات» تشكيل داده و در سال هاي اخير همواره در مقام مخالفت با سياست هاي شوارد نادزه برآمده است. او موضعگيري هاي معتدل تري نسبت به ساكاشويلي دارد و در جريان اعتراضات اخير هم زمان با حمايت اعتراضات مخالفان، آنها را به آرامش دعوت كرده است.
بورجا نادزه نيز همانند ساكاشويلي اعتقاد به ليبراليسم و دموكراسي و اصلاح نظام اداره كشور دارد و در كنار گسترش روابط با غرب به روسيه نيز توجه دارد.
شايد بتوان گفت كه فرق وي با ساكاشويلي طرفداري بيشتر وي از روسيه است. وي همچنين حمايت ارامنه را نيز همراه خود دارد و طي سال هاي اخير مكرراً از موضع ارامنه در مسائل منطقه اي حمايت كرده است. اين گونه موضعگيري ها سبب بروز نگراني هايي در بين سياست مداران آذربايجاني در خصوص امنيت قفقاز جنوبي و مناقشة قره باغ (با توجه به عضويت گرجستان در گروه مينسك ويژه حل بحران قره باغ) شده است. با توجه به مواضع واقع گرايانه و تجربه بورجا نادزه دولت جديد حتماً با مساعدت و حمايت وي تشكيل خواهد شد.
اصلان آباشيدزه
رهبر حزب رستاخيز كه ادارة منطقه خودمختار و مسلمان نشين آجارستان را در دست دارد، از متحدان اصلي ادوارد شوارد نادزه به شمار ميرفت و در صورت ادامه حيات حاكميت قبلي، وي به عنوان جانشين شوارد نادزه محسوب ميشد.
آباشيدزه اقدامات اتحاد سه جانبه ساكاشويلي ـ بورجانادزه ـ ژواينا را عملي غيرقانوني و نوعي غصب حكومت ميداند. او كه روابط نزديك و صميمانه اي با تركيه و آذربايجان دارد، درصدد جلب حمايت كشورهاي روسيه و ارمنستان نيز هست.
آباشيدزه به دنبال به دست گرفتن قدرت توسط مخالفان لايحه اي به مجلس آجارستان داد كه در آن قطع تمام روابط با حكومت مركزي گرجستان تا هنگام روي كار آمدن حكومتي ملي و قانوني در گرجستان خواسته شده بود و مجلس آجارستان اين لايحه را تصويب كرد.
آباشيدزه كه خود را براي انتخابات رياست جمهوري اوايل سال 2005 آماده ميكرد، به نشانه اعتراض از كانديداتوري انتخابات رياست جمهوري زودهنگام امتناع كرده است. به گفته برخي از تحليل گران در حال حاضر كه ادوارد شوارد نادزه قصد بازگشت به عرصه سياسي را ندارد، آباشيدزه مخالف اصلي حكومت ساكاشويلي و بورجانادزه محسوب ميشود و به عنوان يك معترض در آينده سياسي گرجستان ايفاي نقش خواهد كرد، مگر اينكه از طرف ساكاشويلي و متحداناش امتيازاتي به وي و جمهوري خودمختار آجارستان داده شود.
گفتني است كه آجارستان هنوز مثل آبخازستان خودمختاري كامل به دست نياورده و در مسائل اقتصادي، وابسته به دولت مركزي گرجستان است.