اوريانا فالاچی، روزنامهنگار سالخورده ايتاليائی، به خاطر نوشتن سه کتاب عليه بنيادگرايان اسلامی که به شهرهای اروپا مهاجرت کردهاند، از سوی اتحاديه مسلمانان ايتاليا تحت تعقيب قرار گرفته است و محاکمه او قرار است روز پنجشنبه همين هفته شروع شود. به اين مناسبت، گروهی از روشنفکران و فعالان سياسی در آمريکا و ايتاليا در نامه سرگشادهای خطاب به قاضی دادگاه با دفاع از آزادی بيان، يادآور میشوند که عليرغم گزنده بودن مطالب کتاب او، با محاکمه او به خاطر نوشتن اين کتاب، مخالف هستند.
بهنام ناطقی (نيويورک)
بهنام ناطقی (راديو فردا، نيويورک): خانم اوريانا فالاچی، ۷۷ ساله، که به خاطر مصاحبههای بیپروا با شاه ايران و آيتالله روحالله خمينی، بنيانگذار جمهوری اسلامی، به عنوان نويسندهای شجاع و بیپروا در ميان کتاب خوان ها در ايران شهرت دارد، با نگارش سه جلد کتاب پياپی عليه تحملناپذيری مسلمانان مهاجر به ايتاليا، در راس منتقدان مهاجرت اقوام غيراروپائی به ايتاليا قرار گرفته است.
روز پنجشنبه اين هفته، قاضی آرماندو گراس، در برگاموی ايتاليا، محاکمه خانم اوريانا فالاچی، نويسنده پرخاشگر را به خاطر نگارش کتاب «نيروی عقل» The Force of Reason عليه هجوم مسلمانان به اروپا، آغاز میکند. شاکی او، رئيس اتحاديه مسلمانان ايتاليا است.
به همين مناسبت، جمعی از روزنامهنگاران بينالمللی و اساتيد دانشگاهها، در نامهای به قاضی دادگاه Bergamo او را به خاطر اينکه قبول اين شکايت سرزنش میکنند و مینويسند محاکمه ارويانا فالاچی آغازگر محدوديتهائی برای آزادی بيان خواهد بود، که به اعتقاد امضاءکنندگان نامه نمیتواند به خاطر منافع سياسی، فرهنگی يا مذهبی محدوديت پذيرد.
خانم فالاچی، روزنامهنگار و مصاحبهگر بينالمللی که هفته پيش ۷۷ سالگی خود را جشن گرفت، در مصاحبه با مجله نيويورکر تهديد کرد که اگر اسلاميون به نقشه خود برای ساختن يک مسجد و يک مرکز اسلامی در Colle di Val d’Elsa نزديک سیينا، عمل کنند، او آن را به کمک دوستان آنارشيست خود منفجر خواهد کرد. خانم فالاچی گفت: اين اسلاميون در ايتاليا دارند به هزينه ما زندگی میکنند، برای اينکه مدارس، بيمارستانها و همه چيز خود را دارند و هدفشان اين است که همه جا مسجد بسازند. وی گفت: اگر من زنده بمانم، نمیگذارم مسجد آنها سرپا بماند. من نزد دوستان خود در کارهرا، جائی که مرمرهای خوب ايتاليا را از کوه در میآورند، خواهم رفت. همه آنها آنارشيست هستند. با کمک آنها من مواد منفجره بر میدارم و کاری میکنم که اسلاميون و مسجد آنها به هوا بپرند. زير آن بمب میگذارم و به کمک آنارشيستهای کارهرا آن را منفجر میکنم. من نمیخواهم اين مسجد را ببينم، برای اين که اين مسجد خيلی نزديک منزل من در توسکانی قرار دارد و من نمیخواهم يک مناره ۲۴ متری در چشماندازی که جيوتو از روی آن نقاشی کشيده است، به پا شود. در حاليکه من حتی حق ندارم در کشورهای آنها يک صليب يا کتاب انجيل همراه خود داشته باشم، من مسجد آنها در ايتاليا را منفجر خواهم کرد. »
ماه گذشته مجله وزين نيويورکر در گزارشی به قلم مارگرت تالبوت، به تشريح مطالب اين کتاب و ساير کتابهای اخير اوريانا فالاچی پرداخت و در مصاحبهای مفصل، اظهارنظرهای وی را در اين باره منتشر کرد. خانم فالاچی، در رم و توسکانی ويلا و منزل دارد، ولی ترجيح میدهد روزگار خود را در منزل ساده وسفيد رنگی در شهر نيويورک بگذراند.
نيويورکر مینويسد خانم فالاچی تهديد بنيادگرائی اسلامی را همرديف بازگشت فاشيسم میداند که او و خانوادهاش به خاطر مبارزه با آن به خود میبالند. خانم فالاچی میگويد مسلمانانی که به اروپا مهاجرت کردهاند به هيچ عنوان قصد ندارند در جامعه اروپا مستحيل شوند بلکه با ساختن مساجد، با تحميل حجاب به زنان و تحميل فرهنگ خود به جوامع اروپائی، هدفی نارند جز تسخير اروپا. وی میگويد مسلمانها فرهنگ ما را رد میکنند، و سعی میکنند به اصطلاح فرهنگ خود را به ما تحميل کنند. من آنها را رد میکنم، نه فقط به خاطر وظيفهام نسبت به فرهنگ خود، بلکه به خاطر وظيفهای که نسبت به تمدن، اصول و ارزشهای خود دارم، آنها را رد میکنم.
نيويورکر مینويسد خانم فالاچی جهان غرب را در معرض تهديد اسلام ريشهگرا میبيند و از يازده سپتامبر ۲۰۰۱ به اين سو، سه کتاب کوتاه ولی بسيار خشمگين در اين باره منتشر کرده است، از جمله «خشم و غرور» و «نيروی عقل» و Apocalypse . وی مینويسد مهاجرت مسلمانان اروپا را به مستعمره اسلام تبديل کرده ست که در آن منارههای مساجد به زودی جای برجهای کليساها را خواهند گرفت و چادر و برقعه، جای دامنهای کوتاه را. وی هجوم مهاجران مسلمان به اروپا را ادامه جنگهای قسطنطنيه و حمله وحشيانه سپاه عثمانی به غرب میداند، و از جمله با امتيازهائی که سياستمداران غربی به اسلامگرايان داده است، به شدت مخالف است، ازجمله اينکه مثلا به زنان مسلمان اجازه داده میشود با حجاب عکس پاسپورت بياندازند يا قانونشکنی مردان مسلمانی را که چند زن اختيار میکنند، ناديده میگيرند.
خانم فالاچی معتقد است اروپائيان به خصوص چپگرايان اروپا، با رعايت ضوابط دوگانه، با مسلمانان رفتاری متفاوت دارند مثلا مینويسد هيچکس به خاطر اردنگی زدن به يک چينی يا کرهای محاکمه نمیشود اما اگر به يک مسلمان کسی اردنگی بزند، فورا او را به صلابه میکشند.
خانم فالاچی با اشاره به گذشته خود، يادآور میشود که در زمان جنگ دوم عليه فاشيستم در ايتاليا میجنگيده است و هميشه خود را يک مبارز راه آزادی میداند و از نظر او، اسلامگرائی نوعی جديد از فاشيستم نازی هاست که سازش با آن غيرممکن است. وی معتقد است کشورهای اروپائی به اسم تکثر فرهنگی و تحملپذيری، در برابر فشارهای اسلامگرايان تسليم شدهاند و نتيجه آن اين است که به دستور دادگاههای آلمان در مدارس آلمان اسلام هم در کنار مسيحيت تدريس میشود ولی به قول محقق برجسته دانشگاه پرينستون آقای برنارد لوئيس، برخلاف اسلام مدرن و تحملپذيری که در مدارس ترکيه تدريس میشود، در مدارس آلمان جنبه بسيار محافظهکاری از اسلام به مسلمانان مهاجر آموخته میشود.
در مصاحبه با نيويورکر، خانم فالاچی بخشی از صراحت لهجه و پرخاشگری خود را ناشی از کهولت سن میداند و میگويد وقتی آدم پير شود ديگر هيچ چيز برايش مهم نيست و هرچه دلش بخواهد به زبان میآورد.