 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
مائوئيست های نپال در واکنش به ناکامی نامزد اين حزب در انتخابات سمت رياست جمهوری از قبول مسئوليت تشکيل دولت جديد خودداری کرده اند.
روز سه شنبه، ۲۲ ژوئيه (۱ مرداد)، سخنگوی حزب کمونيست نپال (مائوئيستها) اعلام کرد که در پی گزينش نخستين رئيس جمهور اين کشور توسط نمايندگان مجلس موسسان، اين حزب تمايلی ندارد رهبری دولت ائتلافی جديد را در دست بگيرد.
روز دوشنبه نمايندگان مجلس موسسان نپال با اکثريت آرا "رام باران ياداو"، نامزد حزب کنگره نپال را به مقام رياست جمهوری انتخاب کردند.
اگرچه حزب مائوئيست با در اختيار داشتن دويست و بيست کرسی از ششصد و يک کرسی مجلس موسسان بزرگترين جناح حزبی در مجلس محسوب می شود، اما از اکثريت لازم برای انتخاب نامزد اين حزب به عنوان رئيس جمهور برخوردار نبوده است.
رامراجا پراساد سينگ، نامزد مورد حمايت مائوئيست ها، در انتخابات رياست جمهوری نفر دوم شد.
انتخابات مجلس موسسان، که علاوه بر ماموريت تدوين قانون اساسی جديد، به طور موقت وظيفه قانونگزاری را همبر عهده دارد، در ماه آوريل برگزار شد و نمايندگان به الغای سلطنت رای دادند.
قرار است پس از تدوين و تصويب قانون اساسی، انتخابات پارلمانی برگزار شود و دولت بعدی اين کشور را انتخاب کند.
رئيس جمهور نپال به عنوان رئيس کشور عمدتا نقشی تشريفاتی برعهده دارد اما مائوئيست ها گفته اند که انتخاب "ياداو" مانع از آزادی عمل در تشکيل دولت جديد و اداره امور کشور می شود.
خطر بحران سياسی
يکی از نخستين وظايف رئيس جمهور معرفی نخست وزير و صدور فرمان تشکيل کابينه جديد است.
سخنگوی مائوئيست ها ضمن اعلام خودداری از تشکيل دولت جديد، گفته است که اين حزب در را به روی مذاکره با ساير احزاب نبسته است.
با اينهمه، تصميم اخير اين حزب باعث نگرانی در مورد بروز يک بحران سياسی در اين کشور شده است.
با کناره گيری مائوئيست ها از شرکت در دولت ائتلافی، وظيفه تشکيل دولت بر عهده ساير احزاب نپال قرار می گيرد.
در انتخابات ماه آوريل، حزب کنگره و حزب کمونيست (اتحاد مارکسيست - لنينيست) پس از مائوئيست ها بيشترين شمار آرا را کسب کردند و در مخالفت با نامزد مائوئيست ها برای تصدی مقام رياست جمهوری با يکديگر همکاری داشتند.
احتمال دارد اين دو حزب و ساير احزاب کوچکتر برای تشکيل دولت ائتلافی به توافق دست يابند اما ناظران گفته اند که فعاليت مائوئيست ها به عنوان حزب مخالف دولت می تواند روند آشتی ملی را با دشواری مواجه کند.
حزب کمونيست نپال، که از افکار مائوئيستی پيروی می کند، با انشعاب از حزب کمونيست (مارکسيست - لنينيست) در سال ۱۹۹۴ تشکيل شد و مبارزه مسلحانه برای سرنگونی نظام سلطنتی را در پيش گرفت و گفته می شود در جريان جنگ داخلی اين کشور، بيش از سيزده هزار کشته شدند.
در سال ۲۰۰۵، پادشاه سابق نپال، با تعليق پارلمان و برکناری دولت منتخب، اداره امور را به طور مستقيم در دست گرفت که به يک رشته تظاهرات خونين منجر شد.
در سال ۲۰۰۶، پادشاه سرانجام اداره امور را به يک دولت غيرنظام سپرد و مائوئيست ها با خاتمه جنگ مسلحانه و مشارکت در فرآيند سياسی موافقت کردند.
