منصور رضوی - ایران وایر
خبرگزاری «فارس» گزارش داده که «کیانوش رستمی» پس از رقابت های المپیک 2016 ریو، قصد داشته است پس از سفر به امریکا، به این کشور پناهنده شود.
در این گزارش به صورت مستقیم مدرک یا دلیل مستندی برای اثبات این ادعا ارایه داده نشده و چیدمان فکت ها بیش تر شبیه به شنیده هایی است که مکتوب شده اند، نه بازخوانی آن چه طی یک سال و نیم اخیر رخ داده است.
داستانی که خبرگزاری «مهر» روایت کرده اما از مردادماه سال گذشته آغاز می شود؛ یعنی روزی که کیانوش رستمی نخستین مدال طلای کاروان ایران در رقابت های المپیک ریو را به دست آورد. در روزهایی که کاروان ایران مدام طعم تلخ ناکامی و شکست و حذف را تجربه می‌کرد، کیانوش با مهار وزنه ۲۱۷ کیلوگرمی درحرکت دو ضرب، مدالی طلای وزن ۸۵ کیلوگرم را روی سینه خود دید.
اما داستان او از یک سال شروع نوشته شده بود؛ کیانوش پیش از المپیک حاضر نبود در تمرینات «سجاد انوشیروانی»، سرمربی وقت تیم ملی وزنه برداری حاضر شود. می‌گفت تمریناتش نه تنها علمی نیستند که باعث افت و مصدومیت هم می شوند. پس به تنهایی در شمال ایران تمرین کرد. گفته بود بچه کرمانشاه است و اگر لازم باشد، تا ابد جداگانه تمرین می‌کند. نتیجه این رفتارش اگرچه حرفه ای نبود، اما رسید به طلای المپیک.
از آن سو، کاروان وزنه‌برداری ایران چندان کامیاب نبود. «سهراب مرادی» اگرچه طلا گرفت اما مثلاً «بهداد سلیمی» با ناآمادگی به خاطر تمرینات سنگین در دوره مصدومیت وزنه زد و با ناداوری هم شکست خورد. وزنه برداری ایران دو طلا گرفت اما از آن چه تصور می شد، پایین تر بود.
بحث کیانوش فقط مربی و علم فنی او نبود؛ یک سال پیش از المپیک، وزارت ورزش و جوانان پذیرفت که او به صورت جداگانه تمرین کند. بعد از المپیک، تمامی روایت کاملا تغییر کرد؛ نه فدراسیون و نه وزارت ورزش سراغی از قهرمان وزنه برداری ریو نگرفتند. حتی برای تمرینات مجدد و جداگانه اش اجازه ای صادر نشد.
روز هفدهم بهمن‌ماه سال 95، سجاد انوشیروانی، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری ایران در نشست خبری خود در حضور «علی مرادی»، رییس فدراسیون وزنه‌برداری گفت: «کیانوش رستمی به دلیل عدم حضور در اردوی تیم ملی، حضور در بازی‌های آسیایی و بازی‌های کشورهای اسلامی را از دست داد. کیانوش در اردو حاضر نشده است و دیگر جایی در فهرست ما ندارد.»
واکنش اینستاگرمی کیانوش رستمی به شایعه پناهندگی‌اش به آمریکا:
کیانوش رستمی حذف شد اما از سوی فدراسیون جهانی وزنه برداری و طی یک نظرسنجی برای انتخاب بهترین وزنه بردار سال 2016 میلادی، توانست عنوان بهترین وزنه بردار سال و البته جایزه «ینو بوزکوویچ» فقید را به دست آورد.
کلید ادعای خبرگزاری فارس به روز 19 آبان ماه سال 95 برمی گردد؛ جایی که کیانوش در صفحه اینستاگرام خود نوشت تا امروز به سه پیشنهاد کشورهای خارجی برای تغییر تابعیت و وزنه زدن برای کشوری غیر از ایران در رقابت‌های بین‌المللی جواب رد داده است. درعین‌حال، گفت که شرایط برای ادامه کار در ایران به‌هیچ‌وجه مهیا نیست. همان زمان پچ پچ ها در مورد احتمال خارج شدن رستمی از ایران شدت گرفت.
گزینه های احتمالی فقط براساس پیش بینی و گمانه زنی به دست می آمد. کیانوش به جز در صفحه اینستاگرام خود، در رسانه دیگری حاضر نمی شد. دم دستی ترین گزینه، آذربایجان بود؛ بهشت ورزشکاران ایرانی که در کشور خود مورد غضب قرار می گرفتند. بعد ترکیه که طی دهه های اخیر نشان داده است به وزنه بردارهایی که قهرمان جهان باشند و مشتاق به تغییر تابعیت، چراغ سبز نشان می دهد؛ نمونه آشکارش، «نعیم سلیمان اوغلو» که از بلغارستان به ترکیه رفت تا شایعاتی که برای تغییر تابعیت و حضور «رضازاده» در ترکیۀ سال های دهه 80 شنیده می شد.
اما از امریکا نامی وجود نداشت. فارس در گزارش خود نوشته است: «بعد از المپیک 2016 ریو، رستمی برای درخواست ویزا و سفر به ینگه دنیا به یکی از سفارت‌های امریکا مراجعه می‌کند اما بنا بر دلایلی، این درخواست رد می‌شود و با آن موافقت نمی‌شود.»
ماجرای درخواست ویزای کیانوش رستمی به پاییز سال گذشته برمی گردد. او مهرماه سال گذشته همراه برادرش درخواست ویزای امریکا را داد اما مورد موافقت قرار نگرفت. حالا فارس نوشته است: «بعد از گذشت حدود یک سال از آن ماجرا، رستمی برای دریافت ویزا به منظور حضور در مسابقات جهانی امریکا، همراه با سایر ملی‌پوشان به سفارت امریکا مراجعه می‌کند.»
این خبرگزاری افزوده است: «در حالی‌که همه چیز مثبت و عادی به نظر می‌رسید، بعد از گذشت حدود یک ماه خبر رسیده است که سفارت امریکا درخواست انجام مصاحبه مجدد، ظاهرا به علت نقص مدارک و بررسی مجدد مدارک او و برادرش را داده است تا یک بار دیگر به سفارت این کشور بروند.»
این پازل فارس اما به خوبی کنار هم ننشسته است. پاییز سال قبل، کیانوش هنوز حتی اشاره ای به پیشنهادهای خارجی خود نکرده بود. او 13 اردیبهشت ماه سال 96 به «شهروند» گفت که میان دو راهی خداحافظی از ورزش قهرمانی یا قبول پیشنهاد کشورهای خارجی برای تغییر تابعیت قرار گرفته است. دلیل این تردید و قرار گرفتن در دو راهی را می شد در بیرون ماندن از اردوهای ملی دید؛ یعنی در روز 13 اردیبهشت ماه و پس از شش ماه، هنوز پیشنهادهای خارجی کیانوش روی میزش بوده اند.
زمستان سال 95 خط خوردن قطعی نام رستمی از رقابت‌های آسیایی و همین‌طور بازی‌های کشورهای اسلامی، فرصتی شد برای کنفدراسیون وزنه برداری آسیا که از او به‌عنوان ناظر فنی و میهمان ویژه این مسابقات دعوت کند. خبرش را فدراسیون وزنه‌برداری ایران منتشر نکرد. حتی در طول مسابقات، هیچ‌یک از اعضای فدراسیون ایران حاضر به ملاقات با کیانوش رستمی نشدند.
او پس از حدود یک سال، سکوت رسانه ای خود را شکست و به شهروند گفت: «من دیگر تمرین نمی‌کنم و از بعد از المپیک تقریباً تمرین خاصی انجام نداده ام. هیچ انگیزه‌ای هم برای تمرین کردن ندارم.»
کیانوش دلایلی مانند نبود شرایط مناسب، رفتارهای دلسرد کننده و همین‌طور عدم همکاری فدراسیون را دلایل اصلی دور ماندن هشت ماهه‌اش از تمرینات عنوان کرده و گفته بود از او فقط به‌عنوان ابزاری برای گرفتن مدال در المپیک استفاده کرده‌اند:«شنیدم که می‌گویند خیلی راحت می‌توانند مثل کیانوش رستمی را زیاد بسازند. من که در حدی نیستم که بخواهم بگویم ورزشکار خیلی خاصی‌ام! به‌هرحال، چهار مدال جهانی و دو مدال المپیک در کارنامه دارم.»
روز سیزدهم اردیبهشت ماه امسال برای اولین بار کیانوش به صورت رسمی در مورد تغییر تابعیت یا خداحافظی کامل از وزنه برداری حرف زد. اما فارس امروز نوشته است: «رستمی و برادرش نتوانسته بودند اعتمادسازی لازم را در این خصوص انجام دهند و دغدغه اصلی امریکایی‌ها (با توجه به پرونده قبلی این ورزشکار)، نگرانی از عدم بازگشت این دو نفر بعد از پایان مسابقات جهانی به ایران است که باید تضمین‌های لازم را در این خصوص بدهند.»
منظور این خبرگزاری از پرونده قبلی این ورزشکار، به اعتراض های مکرر او است. اما اعتراض های رستمی به صورت غیررسمی از دی ماه سال قبل آغاز شده بودند و در اردیبهشت سال بعد شکل رسانه ای به خود گرفتند. فارس برای آن که تا حدودی خودش را هم از اتهامات احتمالی بعدی مبرا کند، نوشته است که پرونده تمام اعضای تیم ایران در سفارت امریکا در دُبی در حال بررسی است و تا زمانی‌که تمام مراحل این بررسی‌ها به اتمام نرسد، نمی‌توان اظهار نظر کرد.
کیانوش از تیرماه به اردوی تیم ملی وزنه برداری ایران برگشت. سجاد انوشیروانی پنجم تیرماه استعفا داد و درها برای بازگشت صاحب مدال طلای المپیک ریو باز شد. بازخوانی احتمال پناهندگی صاحب مدال طلای ایران شاید کمی دور از واقعیت به نظر برسد.
