مالباختگان که دار و ندار خود را در مؤسسات مالی و اعتباری باخته‌اند، از شعار فراتر رفته و به صورت نمادین عروسک ولی‌الله سیف رئیس بانک مرکزی را به دار می‌آویزند.

این وضعیت به هیچ‌وجه عادی نیست! تازه، نه تنها در ایران بلکه در آن‌ سوی مرزها، در عراق نیز مردم کشور همسایه فریاد می‌زنند «ایران برو بیرون!» و منظورشان از «ایران»، حکومت‌ اسلامی- شیعه‌ی ایران است. این شعار پاسخ مساعد عراقی‌ها به ایرانی‌هاست که خودشان سال‌هاست بر سر جمهوری اسلامی فریاد می‌زنند: فلسطین را رها کن، سوریه و عراق را رها کن! این شعارها همزمان یک معضل مزمن را به نمایش می‌گذارد که همواره درباره آن هشدار داده شده است: سیاست‌ منطقه‌ای و خارجی جمهوری اسلامی در ارتباط مستقیم با زندگی مردم، کشور را به سوی نابودی می‌راند. اما «نظام مقدس» وانمود می‌‌کند که در برابر «غرب» ایستاده و حضورش در کشورهای منطقه برای حفظ امنیت ایران و ایرانیان است!

اما این چه حضوری است که هیچ کس آن را نمی‌خواهد جز فرماندهان سپاه پاسداران و «رهبر»ی که مغزش با تفکر آلوده‌ی «صدور انقلاب شیعه» شسته شده است؟!

و این چه نظامی است که به گفته‌ی دوست و دشمن و حتی مقامات و دلبستگان خود رژیم، اکثریت مردم آن را نمی‌خواهند و دامنه‌ی منفور بودنش به کشورهای منطقه نیز کشیده شده است؟!

در بقیه‌ی جهان نیز سه کشور اروپایی که این روزها ژست همراهی نه با جمهوری اسلامی بلکه با «برجام» را گرفته‌اند، تمام نگرانی‌شان بیش از هر چیز زیان‌های ناشی از تحریم‌های آمریکاست و نه سودی که ممکن است از شرایط پا در هوای یک رژیم منفور در داخل و منطقه نصیب‌شان شود. این فقط خود نظام است که ظاهرا نمی‌داند مخالفت با آن هم داخلی و هم منطقه‌ای و جهانی است زیرا خودشیفتگی و خودفریبی آن را کور کرده و قدرت سرکوب خود را به حساب محبوبیتش می‌گذارد.