 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
این آخرین نامه ها را دور نریزید.در این نامه ها پیامی هست که تنها با چشم بصیرت میتوان دید. پیامی که نه در سیاهی خطوط رسمی آن، بلکه در سپیدی خطهای نا نوشته، میتوان خواند .اینها دیگر نامه شکوائیه نیست،اینها آخرین اخطارهای خوشبینترین بخش جامعه است.جامعه ای که مایل است از خشونت دور باشد.جامعه ای که میخواهد از زندگی و مواحب آن بهره جوید.آقای شاهرودی، در هفته گذشته دهها نفر به شما نامه نوشتند و پیش از آن نیزبیشمار نامه هایی از این دست ،خطاب به شما و سایر مسئولین نوشته شد.اما دریغا که در آخرین سخنانتان به هر چیزی پرداختید به جز مواردی که دراین نامه ها به خاطر آن مورد خطاب قرار گرفتید.نظرات شما در مورد بحران هسته ای و راهپیمایی راهپیمایان حرفه ای ! را شنیدیم و اینکه باید هزینه!! داد.پیام تسلیت و همدردی شما دردی از هزاران قربانی زلزله پاکستان درمان نکرد و حد اکثر تعارفی دیپلوماتیک قلمداد شد.اگر این آرزوهای نیک و دعاها اثری داشت، میبایست شهر بم، این زخم خون آلود در چهره وطن ما به پردیسی مبدل میگشت . گلد کوئیست و دیگر شرکتهای هرمی با وجود تهدیدهای شما ومصوبات مجلس،به راه خود میروند . نه فتاوی و نه قوانین بازدارنده این شرکتها نخواهند بود.آقای شاهرودی ،رابطه ای بین نامه نویسی به مسئولین و صفهای طولانی جمکران و افکندن نامه در چاه وظهور این شرکتها وجود دارد که تا موفق به دیدن این رابطه نشده باشید از رفع این مشکل عاجز خواهید بود.رابطه ای که میان نامه های چاه جمکران و نامه به مسئولین وجود دارد رابطه ای معکوس است.هر چه چاه جمکران بیشتر از نامه انباشته شود نامه هایی از جنس اصلاحطلبانه کاهش خواهد یافت.آری بخشی از مردم به ناچار امید خود را در جایی دیگر میجویند.بخشی که از همه جا مانده و از هر دری رانده شده اند ،برای امام زمان مستقر در چاه نامه مینویسند و بخشی دیگر که برای فرار از باتلاقی که هر روز بیشتر در آن فرو میروند به هر چیزی از جمله شرکت گلدکوئیست و دیگر شرکتهای هرمی ،دست دراز میکنند.مردم به تجربه دریافته اند که این مسئولین محترم یا کاره ای نیستند و یا به هر دلیل نمیخواهند کاری در جهت خواسته های واقعی مردم انجام دهند.جالب است که رئیس دولت مهرورزی نیز به همین تجربه رسیده است.کمک قابل توجه نقدی که ایشان به مسجد جمکران کرده اند ،نشانه آن است که این آقا هم امیدش به جمکران است و فکر میکند،مگر آقا امام زمان خودش بیاید و به این همه مشکل و بدبختی مردم رسیدگی کند. به هر حال واقعیت این است که سیل نامه ها به مسئولین کاهشی چشمگیر یافته است و صف طولانی برای انداختن نامه در چاه جمکران فزونی میابد.مردم برای احمدی نژاد نامه نمینویسند و خوشبینترین آدمها که تعدادشان هر روز کمتر میشود اگر نامه ای بنویسند خطاب به شماست.اگر به لحن این آخرین نامه ارسالی توجه کنید ،در میابید که این نامه ها هر بار خشکتر و ناامیدانه تر نگاشته میشوند.نامه حدود 150 نفر که خطاب به شما انتشار یافت از این دست است.شاید حداقل انتظار این دوستان آن بود که جوابی درخور در مورد معروفترین زندانی سیاسی ایران ،اکبر گنجی از زبان شما بشنوند.اما دیدیم که به هر مسئله ای پرداختید به جز موردی که در حد وظیفه شما بود و قانونا و رسما باید بدان پاسخ میگفتید.در عوض سخنگوی قوه قضائیه داستانی سر هم کرد که مصداق روشنی از دوبیتی، قافیه چو تنگ آید / شاعر به .......... آید،است.این چنین پاسخی آن هم در مورد یک زندانی که جهان به هر دلیل مسائلش را دنبال میکند،بیش از آنکه مایه تعجب باشد شک برانگیز است.انگار کسی تیشه گرفته است و بر فرق خود و دوستانش میکوبد و بیش از همه بر سر شماست که این تیشه فرود میاید.
|
advertisement@gooya.com |
|
چنین پاسخی در مورد یک زندانی سرشناس چون گنجی باعث میشود که دیگر این فکر نامه نوشتن به شما یا مسئولی دیگر ،به ذهن کسی خطور نکند.بعید میدانم که شما نام مجتبی سمیع نژاد را شنیده باشید ولی حتما در مورد وبلاگنویسان چیزهایی شنیده اید.آنها دیگر تمایلی به نوشتن نامه به شما ندارند و از خوشبینترین آنها دیگر کسی این فکر را مطرح نمیکند.جامعه به سمتی دیگر میرود ،سمتی که شاید برای هیچ کس ایده آل نباشد.ناامیدی و ناچاری مردم را به خرافات میکشاند.حتما توجه کرده اید که بیماری که از پاسخ پزشکان ناامید میشود ،دخیل میبندد و امروز بخشی از مردم ما در جمکران و بخشی دیگر به گلد کوئیست دخیل میبندند.گرچه شما نیز سالها نان از همین دخیل بستنها خورده اید ولی شاید توجه ندارید که این بار دخیل بستن مردم به خاطر ناامیدی از شماست.این بارپایان سیل نامه های جمکران و مالباختگان گلد کوئیست شاه را هدف نخواهند داشت بلکه این بار هدف شما هستید.این مملکت محتاج آب و باران است و سیل چاره کار نیست.گرچه خود زاده سیل اید و چنان جا خوش کرده اید که مگر سیلی شما را برکند.این نامه که در جمکران اینترنت انداختم نیز نه برای دلسوزی بر شماست که از آرزوهای بارانی من حکایت دارد.
سیامک فرید
siamakf@gmail.com
http://belgiran.persianblog.com
