آش نذری برای آزادی مريم حسين خواه و جلوه جواهری، گزارش از فريده غائب، کانون زنان

کانون زنان ايرانی: "دو برادر جلوه جواهری در جنگ شهيد شده اند و پدر مريم حسين خواه برای دفاع از کشور در جبهه ها جنگيده و جانباز است.اگر مسئولان نمی خواهند به حرف فرزندان چنين خانواده هايی گوش بدهند پس به حرف های چه کسانی می خواهند گوش دهند؟"

سوسن طهماسبی، فعال جنبش زنان ايران اين جملات را می گويد ومی پرسد:" اين بار کسانی را دربند ميله های زندان اسير کرده اند که خود و خانواده هايشان در دفاع از اين کشورهزينه داده اند."

عصر روز سه شنبه ای که گذشت مراسمی متفاوت از سوی کميته مادران کمپين يک ميليون امضا برای جلوه جواهری و مريم حسين خواه برگزار شد.مراسم "آش پزان" و دعا برای آزادی مريم و جلوه.

بيش از يک ماه است که مريم حسين خواه،روزنامه نگار و جلوه جواهری ،وب نگار و فعال حقوق زنان در بند عمومی زندان زنان هستند.آنها به جرم تشويش اذهان عمومی و انتشار مطلب در سايتهای مدافع حقوق زنان زندانی شده اند.

اما گوهر بيات؛ مادر جلوه که بانی برگزاری اين مراسم و پختن آش نذری برای دخترش و نيز مريم بوده با همان آرامش هميشگی اش در جمع ميهمانان سخن می گويد:"هرچه به دادگاه و دادستانی مراجعه کردم به خواسته ام توجهی نشد حالا دست به دامن حضرت زهرا و ائمه شده ام و دعا می کنم زندانيانی که بی گناه ه دربند شده اند هرچه زودتر آزاد شوند."

او می گويد:"هميشه از اين راه جواب گرفته ام و اين بار هم با اين نذر به حرف دلم و اعتقاداتم گوش داده ام و می دانم که جواب می گيرم."

گوهر بيات که حالا خودش يکی از فعالان کمپين يک ميليون امضا برای تغيير قوانين نابرابر است به پسران شهيدش اشاره می کند و نيز به کارهايی که دخترش به خاطر آن زندانی است:"جلوه جامعه شناسی خوانده و می خواهد جامعه اش را بشناسد اما با اين فشارها کاری که نمی توان کرد."

و می گويد:" دوپسرم برای حفظ ارزش ها شهيد شدند و دخترم جلوه هم به خاطر حقوق زنان که در راستای همان ارزش ها ست ،فعاليت می کند.راه اين بچه ها ستودنی است.بايد قانون به آنها کمک کند و آرامش را برای زنان فراهم کند ."

کاوه مظفری، همسر جلوه حرف های گوهر بيات را ادامه می دهد:"کار جلوه اجتماعی است و نه سياسی و انقدر انگ می زنند تا سياسی ترش کنند .ای کاش به جای اين اتهامات و انگ ها اعتراف می کردند که مخالف حقوق زنان هستند."

نوشين احمدی خراسانی؛ فعال حقوق زنان که روی اولين صندلی نشسته به دفترچه های کمپين يک ميليون امضا که روی ميز چيده شده ، اشاره می کند:"مگراين دفترچه ها چه دارد؟" و صدايی پاسخش را می دهد:"اين دفترچه ها تنها اسلحه زنا ن است. همين خواسته بود که به نظر مسئولان خطرناک به نظر رسيد و با خشونت با آن برخورد کردند."

ژيلا بنی يعقوب، روزنامه نگار رو به حاضران که بيشترشان مادران و ميانسالان کمپين هستند از اين می گويد که يکی از دغدغه های فعالان در زندان خانواده هايشان هستند:"حالا که مادر جلوه را می بينم بيشتر می فهمم که چرا جلوه در زندان آرامش داشت."

روز ۱۳ اسفند سال گذشته ۳۳ زن فعال جنبش زنان مقابل دادگاه انقلاب دستگير شدند.در همان ايام ژيلا بنی يعقوب با جلوه جواهری و مريم حسين خواه هم سلول شدند.

ژيلا بنی يعقوب می گويد:" من تا پيش از اين بارها گفته بودم که از ديدن جلوه و مريم آرامش و انرژی می گيرم و حالا می گويم انرژی و صبوری مادر جلوه چندين برابر دخترش است .من فکر می کنم برای همه آنهايی که احتمال زندانی شدنشان می رود ،لازم است مادران شان را با مادر جلوه و مادرانی همچون او آشنا کنند تا مقاومت را از نزديک فرا بگيرند .ديدن چنين مادرانی باعث افتخار ماست."

آسيه امينی از ديگر فعالان جنبش زنان هم از جزيره تنها و سرگردانی می گويد که فعاليت های زنان در آن محصور شده و وظيفه دشوار اطلاع رسانی و خبررسانی در اين حوزه را دو چندان می کند.

آسيه امينی به مراسم آش نذری و نسبتش با توده گرا بودن جنبش زنان ايران اشاره می کند:"بسياری مدعی اند که جنبش زنان ايران نخبه گرا و متعلق به طبقه اليت است اما همين مراسم نشان می دهد که ما نه سر عناد با آيين های مذهبی داريم و نه در پی يافتن جايی در ميان اليت."

منصوره شجاعی يکی ديگر از فعالان اين حوزه که با بيانی دلنشين به عنوان مجری مراسم است به خودش هم وقتی می دهد:"دلمان می خواست مراسم جنبش زنان را در مکان های عمومی برگزار کنيم اما اين عرصه خصوصی در توان مان است و ما عرصه عمومی را به عرصه های خصوصی مان کشانده ايم."

آمنه شيرافکن؛ خبرنگار حوزه زنان از اعضای کمپين يک ميليون امضا نيز از فرصتی ياد می کند که حاکميت برای حرکت رو به جلوی جنبش زنان ايجاد کرده است:"اجرای طرح امنيت اجتماعی به نفع ماست.چراکه زنان و دختران امروز قاطع تر از ديروز به گفتمان موجود انتقاد می کنند."

زارا امجديان از صميمی ترين دوستان مريم و جلوه می گويد:"اين دردناک است که دوستانم را به عنوان مجرم دستگير کرده اند اما همين هزينه ها نشان می دهد که رسيدن به هدف غير ممکن نيست."

ما هم هستيم

فلوريا از اعضای فعال کمپين در استان کردستان است که سخن اش را با اين شعر آغاز می کند:"ما زنده به آنيم که آرام نگيريم"

فلوريا که حدود پنج سال از سال های جوانی اش را در زندان به سر برده از حمايت فعالان زن از زندانی های عقيدتی خوشحال است:"اطلاع رسانی سريع خوشحالم می کند چرا که در زمان ما کسی صدايمان را نمی شنيد."

او از روناک صفارزاده و هانا عبدی از فعالان کمپين ياد می کند که حالا در زندان به سر می برند. دخترانی که عضو انجمن آذر مهر بودند و در توزيع دفترچه های کمپين و چاپ مجدد آنها فعاليت می کردند.اما به گفته فلوريا هنوز اتهام اين دو مشخص نيست.

و در پی آن نوشين احمدی خراسانی،فعال حوزه زنان بر اين نکته تاکيد می کند که فعاليت های روناک و هانا مسالمت آميز بوده است.

بهاره هدايت، دبير کميسيون زنان دفتر تحکيم وحدت نيز از ملموس بودن خواسته جنبش زنان می گويد و اين که اين جنبش توانسته گفتمان برابری را ترويج کند.