هشدار درباره تضعيف حاکميت ملی، بيانيه ۳۷۰ تن از شخصيت های سياسی، اجتماعی، فرهنگی و دانشجويی

به نام خدا

ملت شريف ايران
موضع‌گيری‌های اخير دولت در سياست خارجی موجب تضييع حقوق ملت ايران شده است. تصادفی نيست که حق حاکميت ملت ايران همزمان از سه سو مورد دست‌اندازی قرار می‌گيرد. در شمال، دولت فدراسيون روسيه و متحدان آن حقوق مسلم ايران را در درياچه مازندران ـ که برپايه قراردادهای ۱۹۲۱ و ۱۹۴۰ با دولت اتحاد جماهير شوروی سابق به‌صورت مشاع تعيين شده است ـ ناديده گرفته‌اند و در باج‌دهی آشکار وزير امور خارجه، سهم ايران را به ۳/۱۱ درصد کاهش داده‌اند. در مرزهای غربی و جنوب‌غربی، رئيس جمهوری عراق حقوق ايران را که در قرارداد ۱۹۷۵ الجزاير رسميت يافته است، انکار و قرارداد مزبور را يک‌جانبه ملغی (يا لااقل نيازمند بازنگری) اعلام کرده است.
در مرزهای جنوبی، علاوه‌بر آن‌که دولتهای همسايه حقوق مالکيت ايران بر جزاير سه‌گانه را ناديده گرفته‌اند، اکنون زمزمه موافقت با تغيير نام خليج فارس به گوش می‌رسد.
بايد ديد چه اتفاقی افتاده است که برخی از اين دولتها ـ که بدون حمايت قدرتهای خارجی، حتی توان حفظ حکومت خودشان را هم ندارند ـ يکی پس از ديگری به فکر باج‌خواهی از دولت ايران برآمده‌اند؟آنان به‌نظرشان مناسب‌ترين زمان را برای مطرح کردن ادعای نامشروع و غيرقانونی خويش انتخاب کرده‌اند، چراکه دريافته‌اند پايگاه اجتماعی و ملی دولت ايران از هر زمان ضعيف‌تر و شکاف ميان ملت و دولت عميق‌تر گشته است. ازسوی ديگر، ملت ايران، به‌خاطر پرونده هسته‌ای و اتخاذ سياست‌های نسنجيده دولت در روابط خارجی، تحت فشارهای سياسی و محاصره اقتصادی است و احتمال برخوردهای نظامی محدود نيز منتفی نيست. البته، اين نخستين بار نيست که قدرتهای متجاوز بيگانه چشم طمع به منافع ملی و تماميت ارضی ايران دوخته‌اند.
ملت ايران همواره نسبت به هر نوع مداخله بيگانگان و تضعيف استقلال و آزادی خويش حساسيت و واکنش شديد نشان داده است. اما هر زمان که دولت‌های ناتوان، فاقد اقتدار ملی و بدون پايگاه مردمی در حاکميت بوده‌اند مؤلفه‌های قدرت ملی نيز ضعيف شده است و بيگانگان موفق به دريافت امتيازهای استعماری شده‌اند و، در نتيجه، حاکميت ملی و تماميت ارضی ايران نقض گرديده است. در اين ميان، تنها دولتهای ملی و مردمی، که پشتوانه حمايت و رأی ملت را داشته‌اند، توانسته‌اند در برابر زياده‌خواهی‌های قدرتهای بزرگ ايستادگی و از حقوق ملت ايران دفاع کنند.
نمونه برجسته در اين زمينه دولت ملی دکتر محمد مصدق است که برخوردار از پشتوانه نهضت ملی ايران بود و حاکميت ملی را در همه زمينه‌ها استوار کرد. دولت مصدق با مداخلات استعماری قدرتهای شرق و غرب و وابستگان داخلی آنها زير انواع فشارهای شديد سياسی، محاصره اقتصادی و حتی تهديد نظامی قرار داشت، تا آنجا که ناوهای انگليسی در مرزهای آبی جنوب آماده هجوم به مناطق نفت‌خيز ايران شده بودند. با آن که دولت ايران، در مقايسه با قدرت دشمن، به‌لحاظ اقتصادی و نظامی بسيار ضعيف و آسيب‌پذير بود، تنها به اتکای حمايت مردم و همبستگی ميان ملت و دولت، با اعتماد به نفس و اقتدار تمام در برابر هر گونه ادعای نامشروع و مغاير با منافع ملی و حق حاکميت ملی ايران ايستادگی کرد. مصدق به‌خاطر همان وجهه‌ی ملی، پشتوانه مردمی و احترامی که برای حقوق و آزادی‌های اساسی ملت، بدون هرگونه تبعيض، قايل بود و در حمايت و حراست از آزادی عقيده و بيان، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب و برگزاری انتخابات آزاد پرونده‌ای پاک و درخشان داشت، نه تنها محبوب ملت‌های استعمارزده و آزاديخواه جهان بود، بلکه بيشتر دولت‌های عضو سازمان ملل متحد برای وی احترام ويژه‌ای قائل بودند و از حقوق ملت ايران در برابر مطامع استعماری دفاع می‌کردند، چنانکه ادعای انگلستان عليه ايران در دو نهاد بين‌المللی، يعنی دادگاه بين‌المللی لاهه و شورای امنيت سازمان ملل به سود ايران و شکست انگلستان پايان يافت.
برای حفظ حق حاکميت ملت ايران و ايستادگی در برابر زياده‌طلبی‌های قدرتهای بزرگ، راهی جز تکيه بر توان ملی، همبستگی و اتحاد مردم وجود ندارد. دولت نبايد برای جلب حمايت سياسی برخی از دولتها برای مقابله با فشارهای امريکا و متحدان آن، از حقوق ملت ايران ببخشد، يا در برابر زياده‌خواهی‌ها و ادعاهای نامشروعشان کوتاه بيايد. برای نيل به اين منظور، بايد موانع همبستگی و مشارکت ملت ايران و ظهور قدرت ملی در صحنه سياسی کشور از ميان برداشته شود.
اگر دولت به اراده و خواست مردم و حقوق و آزادی‌های آنان احترام گذارد، دليلی برای بی‌خبر گذاشتن مردم از آنچه به منافع ملی و سرنوشت کشور و ملت مربوط است، وجود نخواهد داشت. يک دولت ملی و برخاسته از انتخابات آزاد هيچ امر عمومی را از مردم پنهان نمی‌دارد و اعتماد و حمايت مردم با اعتمادبه نفس و اقتدار کافی در برابر هر تجاوزی ايستادگی نشان می‌دهد.
ما، امضاکنندگان زير، نگران فعل ‌و انفعالات و تصميمات پشت پرده‌ای هستيم که
دور از چشم ملت ايران تنها به خاطر ضعف اقتدار حاکميت ملی و به زيان کشور اتخاذ شود. آنچه موقعيت دولت را در رويارويی بين‌المللی و در دفاع از حق حاکميت ملی ايران ضعيف می‌کند، نقض پی‌درپی حقوق مردم ايران، سرکوب آزاديخواهان در داخل کشور، ناکارآمدی در حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی ـ که اکثريت مردم را دچار مشکلات شديد و رنج‌های فراوان کرده است ـ می‌باشد. به‌رغم اظهارات رسمی در حمايت از قشرهای محروم جامعه، سياست‌های کلان اقتصادی و سياسی دولت تنها در خدمت گروه‌های پرقدرت و متنفذی است که همه منابع قدرت و ثروت را در اختيار گرفته‌اند و به شدت از مردمی شدن حکومت ازطريق برگزاری انتخابات آزاد جلوگيری می‌کنند.
ما ترديد نداريم که در انتخابات پيش‌رو ـ باتوجه به حذف گسترده نامزدهای مستقل يا مخالف و منتقد، در غياب مطبوعات آزاد و احزاب مستقل، در شرايط پُررعب و فشار و درحالی که تعداد زيادی از دانشجويان، زنان، کارگران و فعالان سياسی و اجتماعی به‌خاطر ابراز عقيده يا نقد عملکرد و سياستهای حکومت در زندان بسر می‌برند، شکاف بی‌اعتمادی موجود ميان دولت و ملت عميق‌تر خواهد شد و متناسباً فشار قدرت‌های بيگانه برای کسب امتياز از دولت و تضييع بيشتر حق حاکميت ملی افزايش خواهد يافت و درآن‌صورت، حکومت ايران برای حفظ خود مجبور به باج‌دهی و اعطای امتياز از منابع و منافع ملی ايران خواهد شد. يادمان نرفته است که دولت‌های عصر قاجار و پهلوی برای بقای خويش حقوق و حاکميت ملت و ثروت‌های ملی را هزينه جلب حمايت آن قدرتها کردند و ديديم که چه شد.
ما از مردم آگاه وآزادی‌خواهان ايران، از همه زنان و مردان ميهن‌دوست و حق‌طلب ايران دعوت می‌کنيم که با حفظ هشياری و مراقبت از استقلال و حاکميت ملی متحداً برای برداشتن موانع موجود بر سر راه انتخابات آزاد و روی کار آمدن دولتی متکی به رأی و رضايت همه مردم بکوشند و اين مسئوليت مهم را، تا دستيابی به مقصود، ازطريق مبارزات مسالمت‌آميز، با صبر، متانت، پايداری و همبستگی به زمين نگذارند، زيرا تنها در سايه حاکميت ملی و وحدت و همبستگی ميان ملت و دولت است که استقلال، عدالت اجتماعی، عزت و سربلندی کشور تأمين و دستيابی به صلح، آزادی، رفاه و توسعه در داخل و در روابط بين‌المللی ممکن می‌گردد.

۱۰/۱۱/۱۳۸۶

هاشم آغاجری ، محمد آزادی ، محمد آقازاده، سامر آقايی، فريدون آقاسی،سعيد آل آقا، عباس ابوذری، هادی احتظاظی، منوچهر احتشامی، حميد احراری، بابک احمدی، نعمت احمدی، طاهر احمدزاده، حسن احمدی، محسن احمدی، محمود احمديان،محمدرضا احمدی نيا، مصطفی اخلاقی، ساجد اردبيلی، حسن اسدی، رشيد اسماعيلی، فرزانه اسکندری، يدالله اسلامی، مرتضی اشفاق، حميد آصفی، حسن افتخاراردبيلی، محمدمهدی اردهالی، جلال اقتداری، اعظم اکبرزاده، زهرا اکبرزاده، علی رضا اکبرزادگان، علی اکرمی، محمود امير احمدی،امين احمديان، مهدی امينی زاده، عباس اميرانتظام، نيره انصاری، حجت انصاری، حسين انصاری راد، عبدالمجيد الهامی، کمال الدين بازرگانی، پروين بختيار نژاد، اکبر بديع زادگان، رحمت الله برهانی، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، فرشته بازرگان، محمد نويد بازرگان، ملکه بازرگان، فتانه بازرگان، مختار باطولی، روح‌اله باقرآبادی، ايرج باقرزاده، ايمان براتيان، محمد بذرپور، محمد بسته نگار، مهدی بسته نگار، محمد حسين بنی اسدی، عماد بهاور، حميد بهشتی ، محمد بهزادی، بهروز برومند، محمد بهفروزی، راضيه بوستانکار، مرضيه بوستانکار، جلال بهرامی، صفا بيطرف، مسعود پدرام، عباس پوراظهری، رضا پويان، حبيب الله پيمان، مجيد پيمان، عبدالرضا تاجيک، عباس تاج‌الدينی، هادی تفنگچی، غلامعباس توسلی، محمد توسلی، محمدرضا توسلی، رضا تهرانی، مجيد جابری، علی جمالی، فرشته جمشيدی، مجتبی جهانی، فرانک چالاک ، رضا حاجی، مجيد حاجی بابائی، علی حاجی قاسمی ، بهمن حافظی، طه حجازی، حميد حديثی، علی حديثی، حسين حريری، آيدين حسنلو، بهزاد حق پناه، جمشيد حقگو، وحيد حقيقی، جلال حجتی، علی حکمت، منيژه حکمت، ابوالفضل حکيمی، عبدالکريم حکيمی، مجيد حکيمی، محمد رضا حمسی، فخرالدين حيدريان، جعفر خائف،نبی اله خانزاده مرخالی، ابراهيم خدادادی، مهدی خدادادی، امير خرم، حسين خطيبی، محمد خطيبی، مجتبی خندان، ابراهيم خوش سيرت سليمی، اسماعيل خوش محمدی، هوشنگ خيرانديش،محمدعلی دادخواه، محمد دادفر، رسول دادمهر،محمد داديزاده، محمدمهدی دانشيان،محمد حسن داوودی، محمود درد کشان، محمود دل آسايی، اميرخسرو دليرثانی، عباس دهقان نژاد، مصيب دوانی، ابراهيم دينوی، امير رزاقی، محمد صادق ربانی، تقی رحمانی، فاطمه رحمانی، منصور رسولی، جواد رحيم پور، محمدجواد رجائيان، عليرضا رجايی، سهراب رزاقی، عبدالله رضايی، محمد صادق رسولی، احد رضائی، اصغر رضائی، بيوک رضائی، محمد رضائی، بهمن رضا خانی، اشکان رضوی، حسين رفيعی، مهدی رهنما، رضا رئيس طوسی، فيض الله رنجبر نيا، نفيسه زارع کهن، جمال زره ساز، علی زرين، اکبر زمانی، محمد ابراهيم زمانی، محمود زنديان، پرويز زندی نيا، احمد زيدآبادی، محمد رضا زهدی، عليرضا ساريخانی، احمد ساعی، نسرين ستوده، عزت الله سحابی، فريدون سحابی، هاله سحابی،محمد سرچمی، عيسی سحر خيز، بيوک سعيدی، علی اشرف سلطانی آذر، عبدالفتاح سلطانی، مرتضی سلطانيه، محمد جواد سليمانی، علی سياسی راد، مهرداد سيدعسگری، سيد محمد علی سيف‌زاده، محمود بصير شاددل، ابراهيم شاکری، تقی شامخی، علی شاملومحمودی ، محمد شانه چی، حسين شاه حسينی، حسين شاه اويسی، محمد شريف، جواد شرف‌الدينی، کاظم شکری، مازيار شکوری گيلچالان ، الله وردی شمبوری، ماشا الله شمس الواعظين، احمد شهامت دار، حسن شهبازی، صابر شيخلو، فيروزه صابر، هدی صابر، محمد صاحب محمدی، محمد صادقی، هاشم صباغيان، احمد صدر حاج سيدجوادی، رضا صدر، علی صفايی فر، بيژن صفسری، سميرا صدری، حميدرضا صمددی، مظفر صفری، مهدی صراف، فضل الله صلواتی، کيوان صميمی، باقر صدری‌نيا، جليل ضرابی، علی اشرف ضرغامی، فريدون ضرغامی، اعظم طالقانی، حسام طالقانی، طاهره طالقانی، نرگس طالقانی، اکبر طاهری، رئوف طاهری، محمد طاهری، امير طيرانی، کيان ظهرابی، سيدجعفر عباس‌زادگان، شيرين عبادی، مهدی عربشاهی، روئين عطوفت، باقر علائی، علی رضا علوی تبار، علی علوی، محمدباقر علوی، رضا عليجانی، علی عليزاده نائينی، محمد جعفر عمادی، محمود عمرانی، علی اصغر غروی، عليرضا غروی، ماجد غروی ، سعيد غفارزاده، محمدحسين غفارزاده، علی غفرانی، مهدی غنی، فريده غيرت، باقر فتحعلی بيگی، حسن فرهودی‌نيا، ارسلان فلاح، مقصود فراستخواه، پويان فخرآيی، مهدی فخرزاده، غفار فرزدی، شهين فرزين پژوه، حسن فرح آبادی، ليلی فرهاد پور،ابوالقاسم فروزان، فاطمه فرهنگ خواه، حسن فريد اعلم، بهرام فياضی، احمد قابل، حسين قاضيان، عباس قائم الصباحی، علی قديمی، خسرو قشقايی، ماهرو قشقايی، مهدی قلی‌زاده اقدم، عبدالحسين قمی زاده،رحمانقلی قلی زاده،عبدالمجيد قندی زاده، نظام الدين قهاری، مصطفی قهرمانی، حجت الله قياسی، محمود قيصری، رحمان کارگشا، اسداله کارشناس،امير حسين کاظمی، مرتضی کاظميان، هادی کحال‌زاده، محسن کديور، خسرو کردپور، مسعود کردپور، علی کرمی، عليرضا کرمانی، فريدون کشکولی، پروين کهزادی، يعقوب کوثری،ابوالقاسم کيا، بهناز کيانی، بيژن گل افرا، علی اصغر گواهی ، فاطمه گوارائی، محمود گرگين، مسعود لدنی، احسان مالکی پور، محمد تقی متقی، حسين مجاهد، محسن محققی، نرگس محمدی، نوشين محمدی، سيد علی محمودی، حسين مدنی، سعيد مدنی، ماشاءالله مديحی، علی مديحی، مرضيه مرتاضی لنگرودی، فريد مرجائی، مصطفی مسکين،

رضا مسموعی، حميدرضا مسيبيان، ضيا مصباح، ليلا مصطفوی، مصطفی مصطفوی،
عباس مصلحی، رشيد مظفری سردشتی، بدر السادات مفيدی، محمد جواد مظفر، مهدی معتمدی مهر، احمد معصومی، ياسر معصومی، مرتضی مقدم، فهيمه ملتی، کاظم ملکی، احمد منتظری، سعيد منتظری، قدرت منصوری، خسرو منصوريان، کيوان مهرگان، سيمين مخبر، فرزين مخبر، سيدرضا موسوی سعادتلو، سيدعلی اکبر موسوی خوئينی، يوسف مولائی، عبدالله مومنی، علی مومنی، محمود مومنی، امير ميرخانی، وحيد ميرزاده، فرشته ناصرگيوه چی، حسن نراقی، محمود نعيم پور، احمد نعمت زاده، جعفر نقمی، امير نکوفر، محمد تقی نکوفر، علی نکونسبتی، سيد حميد نوحی، بهرام نمازی، امير حسين نوربخش، فخرالسادات نوربخش، منوچهر نوربخش، حسين نوری زاده، غلامرضا نيک صفت ، احمد هادوی، هادی هادی زاده يزدی، محمد هاشمی، ناصر هاشمی، بهاره هدايت، خليل هراتی، عليرضا هندی، احسان هوشمند، مراد همتی، اکبر والی، رسول ورپايی، منصور وفا، علی وفقی، باقر ولی بيک، جليل ولی بيک، رحيم ياوری، علی فريد يحيايی، مير محمود يگانلی، حنيف يزدانی‌پور، کاظم يزدی، ابراهيم يزدی، حسن يوسفی اشکوری، حسن يوسفيان آرانی.