 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
به گزارش „آژانس اطلاعات ورزشی“ (sid) يک دختر شانزده ساله در استاديوم فوتبال آبادان به اتهام تماشای فوتبال مردان دستگير شده است. اين دختر با لباس پسرانه در ورزشگاه حضور يافته و به خاطر صدای ظريفش "لو" رفته است.
آژانس اطلاعات ورزشی می‌نويسد که يکی از تماشاچيان مرد متوجه صدای ظريف دختر می‌شود و به او شک می‌کند. اين تماشاچی پس از آنکه از جنسيت دختر مطمئن می‌شود، موضوع را به مقامات استاديوم گزارش می‌دهد. سپس دختر تماشاچی توسط پليس دستگير می‌شود و پس از چند ساعت حبس، تحويل خانواده‌اش می‌گردد.
بحث حضور زنان در ورزشگاه‌ها
پس از انقلاب اسلامی، حضور زنان به عنوان تماشاچی به ورزشگاه‌ها، به‌ويژه ميدا‌ن‌های فوتبال ممنوع شد. اين امر از آغاز تا به امروز مورد اعتراض نيروهای مترقی جامعه بوده است. در کنار اين اعتراضات، به‌ويژه در سال‌های اخير، از جانب افراد گوناگون تلاش‌هايی برای لغو اين ممنوعيت صورت گرفت، اما نتيجه‌ای حاصل نشد. آخرين تلاش از جانب رئيس جمهوری اسلامی بود.
احمدینژاد در ماه آوريل ۲۰۰۶ در نامه‌ای به معاون خود و رئيس سازمان تربيت بدنی با اشاره به اين که «مسابقات فوتبال جاذبه‌های فراوانی دارد» از او خواست که «با همکاری وزارت کشور و با برنامه‌ريزی صحيح و مقتضی شئون بانوان محترم، بخشی از مرغوب‌ترين مکان‌های تماشاگران در مسابقات فوتبال ملی و مهم به طور ويژه به بانوان و خانواده‌ها اختصاص يابد.»
احمدینژاد در اين نامه به علی‌آبادی هم‌چنين نوشته بود: «بر خلاف تصور و تبليغ عده‌ای، تجربه نشان داده است که حضور انبوه خانواده‌ها و بانوان در محيط‌های عمومی، سلامت، اخلاق و عفاف را در آن محيط‌ها حاکم کرده است.»
پس از انتشار نامه‌ی احمدینژاد، امير رضا خادم، رئيس کميته‌ی تربيت بدنی مجلس شورای اسلامی نيز اظهار داشت: «اين بحثی است که ما مدت‌ها دنبال آن هستيم.» او نيز معتقد بود که «ايجاد فضايی برای حضور بانوانی که علاقمند به حضور در ميادين ورزشی و تماشای مسابقات هستند، امری طبيعی است.»
احمدینژاد و برخی از اطرافيانش می‌خواستند با «ايجاد فضايی برای حضور بانوان» کاری تبليغی انجام دهند، آيات عظام اما فورا با آنان مخالفت کردند. موضوع فراموش شد، مسئله اما همچنان سرجای خود باقی است.
