در اوج فشارها وزير بازرگانی را تهديد و استيضاح کردند که چرا دولت ميوه وارد کرد. وزير می گويد اصلاً ميوه وارد نکرديم. يک ميليارد و هفتصد ميليون دلار سال گذشته صادرات ميوه داشتيم و قيمت ميوه در پايان سال قبل به قيمت سال ۸۳ بود. وزير را کسانی دارند استيضاح می کنند که فرياد اصولگرايی اشان گوش فلک را کر کرده است.
سخنان رئيس جمهور احمدی نژاد که در خصوص مسائل مختلف و در جمع دانشجويان عدالت خواه مطرح شد منتشر شد.
پايگاه خبری - تحليلی «فردا» بدون هيچ قضاوتی متن کامل اين سخنان را به نقل از وبلاگ عدالت منتشر می کند:
بنابر نوشته اين وبلاگ رئيس جمهور در اين سخنرانی که تا نيمه های شب به طول انجاميد گفته است: مقدمه کوتاهی بگويم و سپس به بحثهای شما اشاره کنم مبارزه حق و باطل و مبارزه برای اصلاح و برپايی عدالت، سخت ترين و سنگين ترين مبارزه طول تاريخ است. اگر کسی خيال می کند يک روزه و دوروزه و با آمدن و رفتن احمدی نژاد و ديگران مسئله حل می شود، اشتباه است. البته به معنای نتوانستن و بهتر و بيشتر کار را جلوبردن، نيست. سخت ترين بخش اصلاحات، مربوط به عدالت است. و حتی در بخش فرهنگی کار اينقدر مشکل نيست. خدمت پيامبر اسلام آمدند گفتند توحيد را می پذيريم به اين شرط که در زندگی و کارهای ما دخالت نداشته باشی. يعنی به عدالت کاری نداشته باشی.
در اين ديدار که الهام، مشايی و چمران حضور داشته اند احمدی نژاد ادامه داد: به اندازه بزرگی کاری که هدف خلقت است، موانع هم وجود دارد. کسی خيال نکند اگر فضای عمومی کشور به سمت عدالت و اصول برگشت و يا تقويت شد، ديگر هيچ مشکلی وجود ندارد. سال ۷۹ رهبر انقلاب در تحليل شرايط اميرالمؤمنين(ع) اشاره کردند که در طول ۲۵ سال ذائقه های مردم را عوض کردند. نمی خواهم بگويم ذائقه مردم ما عوض شده اما در سيستم اداری کشور، فرهنگ، ادبيات و ذائقه ها عوض شده و بسياری از مشکلات مانند ناهماهنگی مديران ميانی و کارشناسان به همين بازمی گردد.
نکته مهمتر اينکه هميشه جريان عدالت با شعار عدالت سرکوب شده است. يعنی با تفسير ديگری مقابل عدالت می ايستند. اصولگرايی، حزب، باند و گروه نيست که در رقابت برای کسب قدرت در مقابل ساير احزاب بايستد. اصل اول اصولگرايی، کار برای خدا، پافشاری بر عدالت و گذشتن از خود و همه چيز متعلق به خود است و الا اينکه تمام خصلتهای قدرت طلبی و مناسبات قدرت را بياوريم و تابلويی بالای سرش بگذاريم، بازی است. اصلاح طلبی هم همينطور است. امام حسين(ع) قيامش برای اصلاح بود. نمی شود مناسبات خودخواهی، طاغوت و قدرت طلبی را جمع کنيم و اين تابلو را بالای آن بگذاريم.
نکته بعد اينکه بدانيد دولت همچنان در اصلاحات تنهاست. اين معنايش اين نيست که کوتاه بياييم يا روحيه انقلابی را کنار بگذاريم. امام بزرگوارمان فرمود تا ظلم هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستيم. اگر همه دنيا مقابل ما بايستند، خمينی يکه و تنها مقابل آنها خواهند ايستاد. هرچه قدر مقاومتها بيشتر می شود ما مصمم تر و بانشاط تر وسط صحنه ايستاده ايم.
با هيچ کس دعوا نداريم
بخش دوم عرايض به مطالب متنوع دوستان بازمی گردد. گفتند بار مبارزه به دوش دولت و شخص احمدی نژاد است و بدنه همراهی نمی کند. حرف درستی است اما ايجاد تحول در بدنه کار بزرگی است. نمی توان ۴ سال توقف کرد تا بدنه متحول شود و بعد کارها را انجام داد. اين اقدامات بايد همراه با هم باشد. بدنه را بايد از کجا آورد؟ در کدام انبان هزاران نيروی ساخته شده همفکر وجود دارد؟ در ضمن مگر هر عزل و نصب در اختيار رئيس جمهور است؟ آنچنان پيچ در پيچ درست شده که وقتی رئيس جمهور از حقوق مسلم و مصرح خود در قانون استفاده می کند، می بينيد چه بلايی به سرش می آيد؟
تحول سازمان مديريت جزء آرزوها بود. سالها و ساعتها بحث و مطالعه درباره موانع و راههای کارشناسی اين ماجرا انجام شد اما در همين قانون بودجه امسال باز هم بارها از واژه "سازمان مديريت" استفاده کرده اند.
برخی دوستان گفتند چرا فضای عمومی را قبل از اقدام آماده نمی کنيد. راجع به اصلاحات شوراها بحث کرده بوديم. اکنون برايم حق اليقين است که اگر کارها را با قوی ترين منطق هم اعلام کنيم، آنقدر مقاومت و فضاسازی می کنند تا انجام نشود. سازمان مديريت با قوانين پيچ در پيچ که سالها روی هم انباشته شده بود و اختيارات نامحدود و تودرتو بود. ريشه ها را عميق شديم و پيدا کرديم. برخی خيال می کنند اگر منطق کارها را بگوييم، همراهی می کنند اما کارها هميشه آنطور ساده که می خواهيم جلو نمی رود.
يکی از دوستان تعبير به دعوای دولت و مجلس کرد. ما با هيچکس دعوا نداريم. اگر فقط بخواهيم فهرست مانع تراشی هايی را که مقابل دولت انجام شد، بگوييم مثنوی هفتاد من کاغذ می شود و سکوت کرديم. گاهی که خيلی فشار می آيد دو اشکال از خود و يکی از ديگری می گوييم. يک نفر گفته بود اينها که مقابلت هستند که بعضاً حزب اللهی هستند، گفتم حق را بشناس بعد آدمها را با آن معيار بسنج.
تورم و گرانی
به گزارش «فردا»، احمدی نژاد با اشاره به تورم می گويد:«رشد عدد تورم در دنيا ۵۰، ۷۰ و حتی ۱۲۰درصد است. جايی که قبلاً ۲ درصد رشد داشته ۴ درصد شده است. ۷ درصد ۱۴درصد شده است. در بخش مواد غذايی بعضاً تا ۴۰۰ درصد رشد داشته است. دولت از قبل شرايط جهانی را رصد کرده بود و تصميم گرفت برخی کالاهای اساسی مانند برنج، روغن، غذای دام و... را وارد کند. جلسه ای با سران مجلس داشتيم و توضيح داديم که بخاطر قيمت نفت، رکود اقتصادی و توطئه غربی ها، اتفاقاتی دارد می افتد که لازم است مواد ضروری روزمره مردم را تأمين کنيم. کارگروه مشترکی دو ماه کارکردند و تصميم گرفتند برای کنترل اين جهش قيمت، لايحه دوميليارد دلاری به مجلس بدهند. در دولت به وزير بازرگانی گفتم دو ميليارد زياد است و با بحثهايی که شد آن را به يک ميليارد و دويست ميليون دلار رساندند اما دو فوريت و حتی يک فوريت لايحه تصويب نشد. گفتيم حجم رايانه را کم کرديد، قيمتها بالا رفته، مصرف اضافه تراشيديد و برای يارانه ها محل مشخص کرديد، در مقابل اين موج سنگين بازار چه بايد کرد؟ فقط تعرفه بازرگانی مانده بود. برای صادرات تعرفه بالا گذاشتيم اما همان افراد در کشور هياهو درست کردند که کشاورزها و باغدارها نابود شدند.»
در اوج فشارها وزير بازرگانی را تهديد و استيضاح کردند که چرا دولت ميوه وارد کرد. وزير می گويد اصلاً ميوه وارد نکرديم، بخش خصوصی اين کار را انجام داده است. يک ميليارد و هفتصد ميليون دلار سال گذشته صادرات ميوه داشتيم و قيمت ميوه در پايان سال قبل به قيمت سال ۸۳ بود. وزير را کسانی دارند استيضاح می کنند که فرياد اصولگرايی اشان گوش فلک را کر کرده است.
اولين بودجه را که داديم، گفتند ۶ واحد درصد بايد عوارض واردات کالا را بالا ببريد. بيش از ۷۰ درصد واردات کالاهای سرمايه ای مانند ماشين آلات و تجهيزات و يا کالای واسطه ای است که طبق قانون معاف از عوارض است. ۳۰درصد باقی می ماند. وقتی می گويند عوارض کل واردات افزايش يابد يعنی ۱۸۰ درصد افزايش. هرچه گفتيم اين درآمد کاذب است، در بودجه ننويسيد، نوشتند و برای درآمدش هزينه هم قرار دادند. اين درحالی بود که اولين موردی را که دولت عوارض آن را ۶۰ درصد کرد، گوشی موبايل بود که جزء دارو و غذای مردم هم نبود اما باز همين افراد عليه دولت جنجال کردند.
در ازای درآمد کاذب هزينه می تراشند که اگر تأمين نشود کسری بودجه و تورم درپی دارد و همان را بر سر دولت چماق می کنند. ممکن است کسی بگويد چرا اين مسائل را نگفتيد، يک دليل اين است که ما در سنگين ترين جنگ سياسی با دشمنان بوديم و تا حدودی هستيم. در اوج قضيه هسته ای نبايد مسائل را در داخل تشديد کرد. فقط يک جمله شب قبل از سفر حج گفتم که قيمت ۱۵ قلم کالا را شما بالا برديد. اگر اينطور نيست تکذيب کنيد.
بنابراين اينطورنيست که خيال کنيد دولت آمده و حالا که ملت و رهبری پشتيبان آن هستند، همه کارها روان اجرا می شود. البته معنايش کنار کشيدن نيست. خاصيت اصلاحات واقعی همين است. در همدان گفتم گاهی انسان جلوی نزديکترين دوستان خود قرار می گيرد.
دوسال گفتند دولت کار کارشناسی نمی کند، آنوقت فقط در يک نشست و برخاست، ۲۳ ميليارد تومان هزينه های دولت را اضافه کردند و بورسی را که وقتی ما تحويل گرفتيم ۵ هزار ميليارد تومان در سال بود و الآن عليرغم خالی شدن حبابها به ۷۵۰۰ ميليارد تومان رسيده، تصويب کردند که در سال جاری به ۴۰هزارميليارد تومان برسد. يک بچه دبستانی هم می فهمد حجم اين ظرف چقدر است؟ اما تصويب کردند که بعد بگويند دولت نمی خواهد چشم انداز و اصل ۴۴ را اجرا کند.
مافيا
در ماجرای بدهی هزار ميليارد تومانی بانک پارسيان که اسم متخلفين هم در روزنامه ها اعلام شد، ديديد چه کسانی جلوی ما ايستادند؟ همانها که برای عدالت فرياد می زدند، آمدند گفتند امنيت اقتصادی و سرمايه گذاری را از بين بردی! در جلسه روز پنج شنبه اصولگرايان گفتم مجلس مقتدر، قوی و کارشناسی می خواهيم که مسائل را عميق ببيند تا بتوانيم ۵، ۶ جراحی بزرگ در کشور انجام دهيم و بنيان ها را درست کنيم. گفتم اصولگرايی حزب و گروه نيست، معيارهاست. آقايی هست که خود را رهبر اصولگراها می داند اما در اين ۲.۵ سال بيش از ۶۰ مصاحبه و سخنرانی داشته که در اوج ظلم و تهديد نظامی امريکا يک کلمه عليه استکبار حرف نزده و کاملاً عليه دولت صحبت کرده است. گفتم ما هيچ لايحه بنيادی به مجلس نداديم چون می دانستيم يک چيزی می دهيم، ۱۸۰درجه تغيير می کند.
به گزارش «فردا»، وی در باره بودجه ۸۷ می گويد:لايحه بودجه امسال در برنامه ريزی و بودجه کشور يک انقلاب بود. من خودم بيش از ۱۰۰ساعت وقت گذاشتم و با کارشناسان صحبت کردم. از قبل هم هماهنگ کرديم و گفتيم شما از آرزوهايتان بوده که قانون بودجه ای ارائه شود که همه بفهمند. در محتوای آن هم هرتغييری می خواهيد بدهيد اما آمدند گفتند ۳۰ دستگاه نه، ۳۰۰ دستگاه بايد باشد. ۲۳ هزار ميليارد تومان بدون منبع اضافه کردند. بعد می گويند دولت از منابع برداشت می کند. اگر اين را اجرا کنيم، دولت ساقط می شود، بايد تبعاتش را کم کنيم.
گفتند چرا اسامی افشا نمی شود؟ افشا می شود ولی خيلی وقت ها بايد اصل مسير را زد. دولت تلاش داشت راههای فساد را ببندد. گاهی هم فرياد می زنيم که مردم کمک کنند. مبارزه با فساد سخت است، در قضيه گاز ترکمنستان، برخی آقازاده ها که با آنها تجارت مشترک دارند، گرا دادند که الآن وقت قطع گاز است. در جلسه ای با روحانيون اين مسئله را گفتم. همان آقازاده پيش يکی از دوستان ما رفته بود و بعد کلی بد و بيراه گفتن، گفته بود. دوست ما به او گفته بود رئيس جمهور اسم نبرده است. گفت همه فهميدند. همين شخص در جمعی در مقابل اعتراض آنها ادعا کرده بود که منظور احمدی نژاد، من نبودم!
نمونه ديگری بگويم. يک آقايی در بومهن قصابی داشته و سال ۸۰ قصد داشته مجوز کشتارگاه بگيرد که نمی دهند و کارش تعطيل می شود. کنار جاده پرديس ضلع غربی به سمت تهران در گذشته روستايی بوده است. در قانون منابع طبيعی حکمی هست که در هر روستا علاه بر سطح روستا، مقداری زمين برای عبور و مرور و گله به اهالی می دادند که اسمش مستثنيات بود يعنی از منابع ملی مستثنا می شد. اين روستا از بين رفته، اما اين آقا به باند زمين متصل می شود، سند جعل می کنند و ۲ هکتار از مستثنيات را به نام خود می کنند. بعد به ۲۰ هکتار توسعه می دهد. بعد منابع طبيعی مطلع می شود و در رفت و آمدها، ۲۰هکتار، ۲۲۰۰ هکتار شده است! پرونده درست می شود، قاضی جانباز حزب اللهی حکم می دهد که متخلف بايد مجازات شود و تمام درخت ها قطع شود. پرونده به دادگاه تجديدنظر رفته، قاضی قبلی عزل شده است! اگر اين مقدار زمين دست دولت بود و واگذار می کرد، تمام بازيهای بازار مسکن می خوابيد. ۲۲۰۰هکتار کنار تهران يعنی ۳۵۰هزار واحد مسکونی.
خاطره ای به نقل از آقای چمران بگويم که در اين جلسه هم حضور دارد. در دوره شهرداری ما در منطقه ۳ تهران، فردی رفته بود در باغی مجتمع بسازد. شهرداری جلويش را گرفت و توافق شد از ۱۲هزار مترمربع، مساحت ۵۰۰ متر مربع آن را ۲ طبقه بسازد. بعد از مدتی آقای چمران مطلع می شود درختان نصف باغ را با بولدوزر دارند قطع می کنند و در مساحت ۳۰۰۰ متر ۶ طبقه بالا می برند. آقای چمران هرچه کرد باز زورش نرسيد و ۸ طبقه ساختند. البته همه مسائل هم اينگونه نيست. بيش از ۹۰درصد امور درست انجام می شود اما در نظام اسلامی مقدار کم انحراف هم خوب نيست.
زمان بررسی قانون بودجه در مجلس به استان هرمزگان رفته بوديم. دولت برای تعرفه واردات خودرو همان ۱۰۰ درصد را پيشنهاد کرد تا از توليد داخلی حمايت شود. خبر دادند در کميسيون ۷۰ درصد تصويب شده است. تعجب کرديم که درآمدهای کاذب را بالا می برند اما اين درآمد دولت را پايين می آورند. اتفاقی به بندر شهيد رجايی رفتيم و ديديم بيش از ۳۰هزار خودرو در بندر منتظر است که از آن طرف علامت داده شود تا ترخيص شوند و از هرکدام ۶، ۷ ميليون از جيب دولت بپرد. زنگ زدم گفتم اگر تصويب کنيد اعلام می کنم که تصويب کننده ها دستشان در دست اينهاست.
آينده اقتصاد و نفت
گفتند آينده اقتصاد را چگونه می بينيد؟ بسيار عالی می بينم. علی رغم همه اين بحثها، رشد اقتصادی و بهبود شاخصهای اقتصادی اصلی ما باورنکردنی است. ناجوانمردی می کنند، هر عددی که دولت اعلام می کند، مسخره می کنند. سازمان يافته پول در رسانه خرج می کنند. به وزير بازرگانی گفتم چرا توضيح نمی دهی، گفت توضيح داده ام. پيگيری هم کرده ام ولی پخش نمی کنند.
وضع نفت و گاز را پرسيدند. اخباری درخصوص توليد را خودم يا وزير نفت اعلام خواهيم کرد. در پتروشيمی کارهای بسيار بزرگی انجام شده است. ۲۲ميليون تن صادرات پتروشيمی که الآن به ۲۹ميليون تن رسيده است. قراردادهای بزرگ LNG، تبديل و ميعانات بسته شده است که البته يکی دوساله نشان نمی دهد. مطالعات و ساخت پالايشگاه ها حداقل ۵سال طول می کشد. همين امسال ۷۰ميليون متر مکعب گاز اضافه می کنيم که به دست نيروهای داخلی هم اجرا می شود همانطور که ژاپنی ها آزادگان را زمين گذاشتند اما بچه های خودمان رفتند و تکميل کردند.
گفتند چرا زمينهای دماوند و لواسانات را پس نمی گيريد، اميدوارم ليست ۱۸۰ نفره ای را که در همان دوره زمين گرفتند و فوراً هم برايشان سند صادرشده روزنامه ای جرأت کند، منتشر کند. وزير کشاورزی هم مأمور شده تک تک شکايت و پيگيری کند.
نزديکان رئيس جمهور
درباره لايه نزديکان رئيس جمهور گفتند بسته و بحث برانگيز است. اين تلقی واقعی نيست. مناسبات ما با هيچکس اينطور نيست. به هرحال رئيس جمهور و يا هرمديری مستقر شود، چند نفر به او نزديکند. اين لازمه کار است. چرا فکر می کنيد منفی است؟
از روز اول يک بازی طراحی کردند که هرکس در راه آرمان ها فداکارتر است او را بزنند. يک دوره ای روی آقای زريبافان زوم کردند که همه کاره دولت است. درحاليکه وی از روز اولی که او را در مهاباد ديدم، تمام عشقش کار برای کشور است و اصلاً دخالتی در سياستگذاری ها ندارد. به خاطر دقت در کارهايش خواستيم که دبير دولت شود. عضو شورای شهر بود. همين دوستانی که قانون را اصلاح کرده بودند که عضويت در شورا شغل محسوب نمی شود، ۳ قانون گذراندند که شغل محسوب می شود تا وی دبير دولت نباشد. گفتم اگر به خودم می گفتيد به او می گفتم بيرون بيايد. نامه های مردمی و پرونده ها را می خواند و به من خلاصه گزارش می دهد و پيگيری می کنم. نتوانسته و نخواسته حتی يک نفر را در اين دولت نصب کند.
مدتی بعد روی آقای ثمره هاشمی زوم کردند که رهبر فکری احمدی نژاد است و پشت سرش نماز می خواند. بله، ۳۰، ۴۰ سال است که بچه های دانشگاهی ما هرجا باشند، پشت ايشان نماز می خوانند. اين چيز مهمی است؟ آقای سعيدلو را برای وزارت نفت معرفی کرديم، چارتی کشيدند و در مجلس پخش کردند که قلب مافيا را سعيدلو نشان می دهد. او مافيا بود يا می خواست ريشه مافيا را بکند؟ مراقب ايمانتان باشيد که بهترين ها به دست خودی زده نشوند. معنايش اين نيست که هيچکس اشتباهی نمی کند. مثلاً من گفتم مديريت عالم به دست امام زمان(عج) است. يکی گفت اينطوری نگو. برنج که ۴هزار تومان می شود، مردم به امام بدبين می شوند. درحاليکه مگر مديريت عالم با خدا نيست؟ ظلم هم هست. اشتباه در تشخيص و اجرای ماست.
رابطه ما با حلقه ها اينطور نيست که برخی تصور می کنند. تا خبری برای بنده قطعی و حجت نشود، تصميم نمی گيرم. همه حرفها را گوش می دهم اما نهايتاً خودم تصميم می گيرم و برای همين محکم می ايستم و دفاع می کنم. البته گاهی دوستان و دولت را از ورود به عرصه منع می کنم چون اگر وارد شوند سر دراز دارد.
به آقای الهام چقدر توهين کردند؟ وزير دادگستری است. مبارزه با قاچاق و مواد مخدر کار دادگستری هست يا خير؟ رئيس جمهور رئيس ۳۰شوراست. آيا ۳۰ پست دارد يا به حکم مسئوليتش در ۳۰شورا رئيس است؟ بعد از انقلاب هميشه حقوقدانان شورای نگهبان پست اجرايی يا قضايی داشتند. معاون اول رئيس جمهور چند دوره حقوقدان بوده است. چرا بايد بخاطر اينکه آقای الهام از خبری اطلاع نداشته يا نخواسته اعلام کند، در تلويزيون او را مسخره و به شخصيتش توهين کنند؟ آيا هرکس ديگر بود همين کار را می کردند؟ برای اينکه الهام محکم ايستاده است. نمی خواهم بگويم مرد اول عالم است يا اشتباه ندارد اما محکم ايستاده است. انتظار نداريد که رئيس جمهور در اتاقی تک و تنها بنشيند؟ اين آقايان بروند، کسان ديگری می آيند و ۶ ماه ديگر همين حرفها راجع به آنها هست. نمی خواهم بگويم انتقاد نشود اما در جلساتشان سازمان يافته عمل می کنند.
برای آقای مشايی ساخته بودند که در مجلس آنچنانی رفته است. رفت شکايت کرد، ساعت يک نيمه شب با نماينده دادستان قرار گذاشت با مسئول آن سايت تماس گرفتند، گفته بود پول بدهيد فيلم را برمی داريم! غافل از اينکه نماينده دادستان در جريان است.
سفر امير احمدی به ايران
درخصوص اميراحمدی؛ اين آدمی است که در عالم سياست اصلاً چيزی نيست اما او را به يک غول ضد نظام تبديل کردند. آمده و رفته، اينکه ممنوع نيست. گفتند مشايی هماهنگ کرده است. تکذيب کرد. گفتند خبر داشتی بايد جلويش را می گرفتی! اين همه آدم خوب و بد می آيند و می روند. وزارت اطلاعات موظف است بررسی کند. يا آقای مشايی از حج آمده بود، برخی اعضای دولت را در رستورانی دعوت کرد، خبر زدند که ميهمانی اشرافی گرفته که گارسون های زن در آن بوده اند. درحاليکه در جمهوری اسلامی گارسون زن نداريم. رئيس غذاخوری آنجا ديده بود که دولتی ها ميهمان هستند، به زن و دخترش هم گفته بود بيايند با برخی از خانمهای دولت عکس بگيرند.
ديدار با همسر دکتر فاطمی
خانم دکتر فاطمی به ايران آمد و با من ديدار داشت. همسر شهيد نواب هم دو بار پيش من آمده و خبرش هم پخش شده است. دکتر فاطمی يک انسان خوب بود. ما که نمی توانيم قضاوت کنيم چون فلانی دستور داده او را بکشند، پس حتماً بد بوده است. در دوران نهضت ملی شدن نفت تنها کسی که از پيگيران ماجرا اعدام شد، فاطمی بود. حتی رئيس دولت رفت و کيفش را کرد اما کسی که آتشين سخنرانی می کرد و در مجامع جهانی از حقوق ملت دفاع می کرد، اعدام شد. تا روز آخر شکنجه کردند و پايش را سوزاندند. در بيمارستان با برانکارد او را می بردند و می گفتند دو خط تقاضای عفو ملوکانه بنويس. گفت نمی نويسم و اعدام را بر ذلت ترجيح می دهم. حالا اگر يک نفر با او اختلاف داشته، بنده بايد روی تحليل او قضاوت کنم يا واقعيات تاريخی؟ آيا جمهوری اسلامی ۳۰سال اسم يک آدم خراب را روی يک خيابان گذاشته و بر نمی دارد؟ خانم ايشان با من ملاقات کرد. بعد از ۵۰ سال از انگليس آمده و از انقلاب دفاع می کند. بعد دوستان کوتاه انديش می گويند چون فلانی مخالف بوده است، چرا ديدار کردی؟ فلانی عزيز است، چندين سخنرانی هم من برای او کرده ام اما دليل نمی شود تمام تصميمات او درست بوده باشد. مگر ما به کار سياسی نياز داريم؟ اگر نياز داشتيم خيلی کارهای قشنگ تری می شد، کرد. يک خانم ۷۵ ساله آمده می گويد احساس می کنم در جمهوری اسلامی همسرم زنده شده و آرمانهايش پيگيری می شود، نه سياسی است و نه می خواهد خطی به ما بدهد. گفت در اين پنجاه و چند سال خيلی به من سخت گذشت، اين دفترچه خاطرات ۶ ماه بيمارستان، تنها يادگار همسرم است. هيچ يادگاری نمانده و خانه امان را هم غارت کرده بودند. اين دفترچه را به خيلی از مدعيان تاريخ نگاری که آمده بودند، ندادم ولی به شما می دهم. با گريه هم اين دفترچه را داد. انگار که جانش را داشت، می داد.
حزب اللهی خيلی بايد عميق باشد. روزنامه که ملاک تصميم گيری بنده نيست. آدمهای خوبی هستند ولی ممکن است در مقالاتی که می نويسند، تعدادی هم غلط باشد. گاهی اوقات قضاوت غلط ايمان ما را برباد خواهد داد. اين بازی رسانه ای است و نبايد گول خورد.
نوشتند دولت می خواهد در تخت جمشيد جشن سال تحويل بگيرد. بعد جملاتی هم از آقا آوردند. سخنان آقا را در شيراز نشنيديد؟ اصلاً بنا هم نبود برنامه ای باشد. راديو می خواست از مردم هنگام تحويل سال از آنجا گزارش بگيرد.
يک جلسه با آقايان ثمره، الهام، زريبافان بگذاريد و حرفهايشان را بشنويد. کداميک تا به حال شنيده ايد؟
ضعف رسانه ای دولت
اذعان داريم کار رسانه ای دولت ضعيف است. البته بدانيد که رسانه کم داريم. در هيئت نظارت ۳، ۴ نفر در حمايت از دولت رفتند، مجوز نشريه بگيرند، ماهها طول کشيد تا مجوز صادر شد. در فضای رسانه ای، دولت تنهاست. مدير روزنامه ايران هم يک نفر از جوانان مثل شماست، آن روزنامه ديگر هم که با بودجه عمومی منتشر می شود ولی عليه دولت می نويسد. وقتی با يک عده آدم لجوج طرف هستيد، نتيجه اين می شود. مصاحبه می کند، پخش نمی کند يا تحريف می کند. البته می پذيرم که بخشی از دولت مقابل هجوم رسانه ای منفعل شده است.
وزير بازرگانی کارهايی که در اين شرايط کرده بی نظير است. برخی افراد هم در بدنه هستند که اعتقادی به کارهای دولت ندارند. در ضمن آيا من هرکسی را بخواهم می توانم وزير کنم؟ ديديد که نشد. همين الآن هرکس را بخواهم می توانم وزير کشور کنم؟ بايد در چارچوبی که نقطه بهينه باشد، بياوريم.
تغييرات کابينه
به گزارش «فردا»، رئيس جمهور می افزايد:راجع به وزير کشور چون اسم ايشان را برديد، قبل انتخابات شوراها بايد جابجايی انجام می شد. موضوع هم اين نيست که آدم خوبی نباشند، بحمدلله افراد اين دولت انسانهای پاکی هستند، موضوع نگاه و مديريت کشور است. بالاخره آن موقع غير از ايشان کسی را نمی توانستم بگذارم بعد از ۸، ۹ ماه ديديم آن ميثاقی که داديم عمل نمی شود. افرادی که بايد بروند استاندار و فرماندار می شوند وعده ای که نبايد باشند، مسئوليت می گيرند. البته همه اينطور نيستند. قرار شد پس از انتخابات شوراها، اين جابجايی انجام شود. پس از انتخابات جو سنگينی درست کردند که دولت شکست خورد. ديديم که اگر عوض کنيم می گويند شکست خوردند، عوض کردند. گذاشتيم بعد از انتخابات مجلس که همه گفتند دولت برنده شد، جابجايی انجام شود.
آقای وزير سابق اقتصاد که به قول خودش ۲.۵ سال مقاومت کرد و سياست ها را اجرا نکرد. گفتم من هيچ حجتی پيش خدا ندارم. خواسته های دولت از اين طريق اجرا نمی شود. جوابی برای مردم و خدا ندارم. او هم رفت و حرف هايی زد که همين را تأييد کرد. وقتی می گويد سياستهای دولت غلط است، يعنی اجرا نکرده است. بالاخره بيشتر مشکلات کشور مگر اقتصادی نيست؟ بيمه، بانک، گمرک و ماليات.
درباره آقای رحيمی هم مطالبی گفتيد، هيچکس مطلق نيست. آقای محصولی زمانی که قرار بود اينجا برای کمک بيايند، بچه های همين جلسه گفتند می دانی چه کسی را داری می آوری؟ الآن همانها می گويند محصولی برای وزارت کشور مناسب است. تصورات ايجاد شده از رحيمی واقعی نيست. آنجا که مبهم است دستور اسلام را گوش دهيد. "قف" قضاوت نکنيد.
دانشگاه آزاد
درباره دانشگاه آزاد ما آيين نامه را اصلاح کرديم و يکی دو بند آخرش در شورای انقلاب فرهنگی بود که رفتند و فشار آوردند. به ما فرمودند دست نگه داريد در قضيه هسته ای بحران درست می کنند و اين مسئله الآن اولويت اول کشور است. بچه های دانشگاه آزاد مظلوم ترين بچه ها هستند که پول آنها را می گيرند و جای ديگر خرج می کنند. ما با چشم اشکبار اطاعت و سکوت کرديم. اما عرض کردم قول هايی که داده بودند که اساسنامه را اصلاح کنند، عمل نکردند و ان شاءالله به زودی دوباره مباحث را مطرح می کنيم.
يکی از دوستان گفتند آيا در اقتصاد جهانی برگ برنده ای نداريم؟ ضربه ای که جمهوری اسلامی به دلار زده در تاريخ وارد نشده است. بورس نفت که راه افتاد و با اينکه دوسال معطل کردند، ولی ان شاءالله کامل که شود متحول می کند.
درباره تعريف جامع از مافيا، مافيا در قريب به اتفاق کشورها وجود دارد. قبل از انقلاب در کشور ما هم وجود داشت. در معاملات خارجی وام ها و قراردادهای کلان تيم مشخصی بود که بايد از زير دست اينها رد می شد و منافع مال اينها بود. ا نقلاب که شد، ضربه خوردند و بخش عمده آن متلاشی شد اما بعد از جنگ و فعاليت های وسيع اقتصادی دوباره شکل گرفت. مافيا يعنی مجموعه هايی که کار سياسی و اقتصادی می کنند و آن قدر قشنگ عمل می کنند که طرف مقابل متهم می شود. فردی که ۲۵، ۲۶ سال در کشور مسئوليتهای سطح بالا داشته است، دهها شرکت بزرگ و صدها ميليارد تومان ثروت دارد. قريب به اتفاق اين پرونده های درشت را هم که پيگيری می کنيم، به يک گروه خاص برمی خوريم. گفت زمين بزرگی داشتيم، انقلاب که شد ايران در زمين ما افتاد! اينها يک طيف هستند، اگر دولت می گفت منافع اقتصادی شما تأمين است، در بخش سياسی اين قدر فشار نمی آوردند. همان کسی که رفت، ارتباط گرفت و گاز قطع شد، به من پيغام داد با ما کاری نداشته باش، ما هم کاری نداريم.
وزارت اطلاعات پرونده های سنگين از اينها را بررسی کرده اما تيغش تا جايی می برد. در داستان هسته ای حتی خبر دادند که بچه های حزب الهی را دارند به دادگاه احضار می کنند که چرا درباره آن فرد نوشتيد جاسوس؟ برای مسئولين مربوطه پيغام دادم که من تا آخر کار هستم، سخنرانی روز ۲۲ بهمن هم با همين نيت بود. بنشينيد در دانشگاه ها و رديابی کنيد که نخهايی که کشيده می شود از کجا صدا در می آيد؟ همه عضو يک گروه هستند. مبارزه با اينها سخت است و بايد مستند باشد. بايد با مردم صحبت کنيم و قوانين را درست کنيم، شما هم قدری فرياد بزنيد. لازم نيست اسم افراد را بگوييد، اصل موضوع کار را بيان کنيد و پيگيری کنيد.
گفتنی است، رئيس جمهور از ساعت ۹ شب روز دوشنبه تا ۲ بامداد سه شنبه با اين دانشجويان در ساختمان شهيد بهشتی نهاد رياست جمهوری ديدار کرده است.