آن دسته از زمامداران جمهوری اسلامی که مرید محض آیت الله خامنه ای هستند، ادعا می کنند که نظام نمی تواند رهبران جنبش سبز را محاکمه و مجازات کند. چرا؟ برای این که حداقل حکم مجازات آنان اعدام است و آنان به دلیل لطف و رحمت و مهربانی "مقام معظم رهبری"، و برای حفاظت از جانشان در مقابل خشم مردم، در حصرند و در حصر باید باقی بمانند.
حکم قضات "مثلث جیم"
حداقل دو تن از فقهایی که "مثلث جیم" را ساخته اند، در سال های اول انقلاب قاضی بوده و حکم اعدام صادر کرده اند. بهتر است ابتدأ نگاهی به احکام اعضای "مثلث جیم" درباره رهبران جنبش سبز بیفکنیم:
آیت الله محمد یزدی:"ما به عنوان کمیسیون تحقیق در مجلس خبرگان از مقام معظم رهبری خواستیم که برخورد صریح تر و قاطع تری با مرتکبان فتنه شود و ایشان پاسخ دادند که برای من هنوز روشن نیست که اقدامات صریح تر و قاطعتر به نفع کشور هست یانه و منفعتش از مضراتش بیشتر نیست...نظام مقتدر است و می تواند برخورد صریح تری با سران فتنه داشته باشد اما آنها در افکار عمومی محاکمه و زندانی شده اند".
آیت الله جنتی در ۲۵ مهر ۱۳۹۳ در سیمای جمهوری اسلامی گفت : "مسئله براندازی نظام بود به اسم تقلب...بر سر این عوامل منت گذاشته شده است؛ اگر بنا به محاکمه این ها بود هیچ قاضی عادل و آگاهی جزء حکم اعدام برای آن ها صادر نمی کرد؛ در هیچ کشوری با افرادی که در مقابل نظام می ایستند این گونه رفتار نمی شود؛ بنابراین منت سرشان گذاشتند و به هر دلیل که هر اسمی رویش بگذارند از جمله به دلیل لطف و مهربانی اسلامی تخفیف قائل شدند. و الا هر جای دیگر این ها را درجا اعدام می کردند...[آنان به محض شناسایی به حکم امام خمینی] باید همان موقع اعدام می شدند اما نشدند...چرا این ها سوال نمی کنند دو نفر دیگر از سران فتنه[هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی] باید آزاد باشند؟ یکی از آن ها که همین طور دارد راه می رود و زیرآبی می رود و راه دو نفر دیگر را ادامه می دهد. باید اعتراض شود که چرا این افراد دستگیر نشدند نه این که چرا آن دو نفر در حصر هستند".
آیت الله مصباح یزدی در ۷ دی ۱۳۹۳ گفته است: "اگر حکم حکومتی نبود، هم طبق شرع و هم قوانينی که ما داريم اينها[سران فتنه] بايد مجازات بشوند و حکمشان هم اعدام است. چه کسی اينها را از اعدام نجات داد؟ اگر حکم و نظر ولی فقيه نبود، اينها بايد اعدام می شدند. برای توبه هم شرايط به حکم حکومتی بستگی دارد. آن مصلحتی که ايجاب می کند تا از حکم اوليه اعدام صرف نظر شود، مصلحت جامعه اسلامی است که ولیّ فقيه تشخيص می دهد. هرچه تشخيص دهد نظر او معتبر است. اگر مصلحت نبود طبق روال عادی اينها بايد دادگاهی می شدند و بدون شک محکوم به اعدام بودند. حتی نه يکبار اعدام بلکه به دلايل مختلف بايد اعدام شوند".
نظر دو تن از چهره های شاخص "اصول گرایان میانه رو"
شاید گفته شود که اعضای "مثلث جیم" و فقیهانی چون صادق لاریجانی، احمد خاتمی، علم الهدأ، ابراهیم رئیسی("آیت الله قتل عام")، و...از اصول گرایان افراطی هستند و مانند آب خوردن حکم اعدام صادر می کنند. اما "اصول گرایان میانه رو" مانند آنها فکر نمی کنند.
اتفاقا در چند روز اخیر دو تن از "اصول گرایان میانه رو" در این مورد اظهار نظر کرده اند. مواضع آنان هم قابل توجه است.
غلامرضا مصباحی‌مقدم، نماینده چند دوره مجلس و سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، در ۱۴ اسفند ۹۵ گفته است:"برداشت من این است که فتنه ٨٨ حاصل جر زدن‌های عده‌ای در مقابل قانون بوده است. آیا کشته‌ها و اتفاقات کهریزک با ظلمی که به نظام اسلامی شد، قابل مقایسه است؟...ما می‌گوییم باید به اشتباه‌شان اعتراف کنند. مبنای مساله این است. اگر اصرار شود و محاکمه صورت گیرد و محصورین مجازات شوند، دوباره در جامعه بلبشویی به راه خواهد افتاد که به نفع ما نیست. همین‌طور رسانه‌های دنیا می گویند که حکومت کاندیدای ریاست‌جمهوری‌اش را مجازات کرده و این برای حکومت ما زشت است".
محمد رضا باهنر در ۱۵ اسفند ۱۳۹۵ گفته است: "برای سال ۸۸ برای آنها بحث محاکمه نداریم...اگر قرار باشد زمانی محاکمه یا دادگاهی صورت بگیرد الان به نفع هیچ طرفی نیست . بنده معتقد هستم همان سران فتنه که الان در حصر هستند این بار با ملاطفت نظام هستند و اگر قرار باشد زمانی محاکمه صورت بگیرد حرف‌های ناگفتنی و حرف‌هایی که می‌شود گفت خیلی زیاد است. همه نظام‌ها این طور هستند ، فرض کنید وزارت خارجه الان بعضی از اسناد را افشا می‌کند که مربوط به ۴۰ سال قبل است. همه خبرها همیشه برای بازگوکردن در جامعه ضرورت ندارد. بعضی وقتها تهدید امنیت ملی است، بنابراین در حاکمیت طبیعی است که بعضی بحث‌ها محرمانه بماند و بعضی از بحث‌ها طبقه بندی شود...الان این مسئله حل شده است. باید در حصر باشند".
طناب اعدام بر فرق لطف و مهربانی و منت نظام
درباره لطف و مهربانی و منت نظام و خامنه ای چند نکته را ذکر می کنیم :
یکم- از بهمن ۱۳۸۹ تاکنون زهرا رهنورد، مهندس موسوی و مهدی کروبی در منزلشان زندانی هستند. آیا همان گونه که مصباحی مقدم ادعا دارد به این می گویند "عدم مجازات"؟ یا آن گونه که باهنر ادعا دارد این نشانه "ملاطفت نظام" است که آنها باید همچنان در حصر باقی بمانند؟
دوم- سید محمد خاتمی هم با انواع محرومیت ها و ممنوعیت ها- از جمله سفر به خارج، نشان دادن تصویر، انتشار سخنان، شرکت در مراسم عروسی یا عزا، و...- مواجه است. آیا این ها هم بخشی از "ملاطفت نظام" و "عدم مجازات" هستند؟
سوم- از خرداد ۱۳۸۸ تاکنون آیت الله خامنه ای، فقیهان، نظامیان و دیگر مریدان از همه رسانه های نظام(رادیو و تلویزیون، منابر نماز جمعه و مساجد، روزنامه ها، وبسایت ها، و...) برای بدترین هتاکی ها، تهمت ها و دروغ ها علیه سه رهبر زندانی جنبش سبز، سید محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی استفاده کردند. آیت الله خامنه ای شخصاً آنان را عروسک های خیمه شب بازی نقشه ده سال طراحی شده دشمنان(آمریکا، بریتانیا، اسرائیل) قلمداد کرد و همه آخوندهای درباری، نظامیان و دیگر مریدان ده ها برابر بر هتاکی ها، دروغ ها و تهمت های او افزودند. بدون این که حتی یک بار فرصت به آنها داده شود تا از خود دفاع کنند. حتی درخواست پاسخگویی هاشمی رفسنجانی به محمود احمدی نژاد هم رد شد. این اقدامات هم بخشی از معنای لطف، مهربانی و منت گذاشتن نظام و خامنه ای را تشکیل می دهند.
چهارم- پس از رکورد شکنی تاریخی آیت الله خامنه ای و کلیه مریدانش در هتاکی، دروغگویی و تهمت زنی درباره رهبران و اعضای جنبش سبز، بازهم محمد رضا باهنر - "اصول گرای میانه رو"- دست از دروغگویی و تهمت زنی بر نمی دارد. ادعا می کند که اگر رهبران جنبش سبز محاکمه شوند، "ناگفتنی ها" و "اسناد محرمانه ای" علیه شان مطرح خواهد شد. واقعاً رهبران جمهوری اسلامی تهمت، دروغ و دشنامی باقی مانده که علیه "سران فتنه" به کار نبرده باشند؟ چه دروغ و تهمت و دشنامی باقی مانده که باهنر آن ها را بهانه "مجازات بدون محاکمه" قرار می دهد؟ مگر رهبران محصور بارها از محاکمه علنی - در همین "دادگاه های درباری نظام" که مطابق میل خودسرانه سلطان حکم صادر می کنند- استقبال نکرده اند؟
پنجم- زمانی که آیت الله خامنه ای درباره حصر و کشتن افراد در سرکوب جنبش سبز مورد نقد قرار گرفت، صراحتاً گفت که این مسائل مطقا قابل قیاس با ظلمی که به نظام شد نیستند. "حفظ نظام اوجب واجبات است" و "ظلم به نظام" بدترین جنایت ممکن است و هیچ جنایت و ظلمی به پای آن نمی رسد. حال غلامرضا مصباحی هم با تکرار همان ادعا می گوید: "آیا کشته‌ها و اتفاقات کهریزک با ظلمی که به نظام اسلامی شد، قابل مقایسه است؟".
مفاهیمی چون "انقلاب"، "رژیم سیاسی" ، "نظام" و "جنبش" مانند مفاهیمی چون انسان نیستند که دارای مصداق خارجی باشند. وقتی از ده ها فردی که کشته شدند، هزاران فردی که زندانی و شکنجه شدند و رهبران محصور "جنبش انتخاباتی سبز"(موسوی، کروبی، رهنورد) سخن می گوئیم، از افراد واقعی با پوست و گوشت و خون و استخوان حرف می زنیم. اما مفاهیمی چون "انقلاب"، "رژیم سیاسی"، "نظام" و "جنبش"، مفاهیم انتزاعی اند. یعنی مجموعه وسیعی از واقعیت ها و رویدادها توسط ذهن آدمیان به مفاهیم انتزاعی انقلاب و جنبش و رژیم سیاسی و نظام تبدیل می شوند.
آدمیان با افکار و گفتار و رفتارشان "جهان اجتماع" یا "جامعه" را می سازند. همه چیز مخلوق آدمیان است. به همین دلیل کانت می گفت که انسان ها غایات فی نفسه ارزشمندی هستند که نباید در پای هیچ امر انتزاعی ای قربانی شوند. این حکم که "حفظ نظام اوجب واجبات است"، غیر انسانی و غیر اخلاقی ترین احکام است. افراد مقدس اند و آنها را باید حفظ کرد و پاس داشت. اما مفهوم انتزاعی "نظام سیاسی" فاقد هرگونه تقدسی است.
ششم- بسیاری از فقیهان نامدار گفته اند که "حق الناس" برتر از "حق الله" است و بر آن تقدم دارد. اگر "حقوق آدمیان" از "حقوق خداوند"- هر معنایی که نزد دینداران داشته باشد- مهمتر است، به طریق اولی "حقوق آدمیان" از "حقوق نظام" مهمتر است. اساساً دستگاه قضایی مستقل- دادگاه ها- ساخته شده اند تا از "حقوق افراد" در برابر "قدرت لویاتانی نظام سیاسی" پاسداری کنند. یک نمونه جدید این رویه، ایستادگی دادستان ها و دادگاه های آمریکا در برابر "حکم حکومتی" دونالد ترامپ علیه شهروندان هفت کشور مسلمان بود. دادستان ها و دادگاه های آمریکا از "حقوق شهروندان خارجی" در برابر حکم حکومتی شخص اول نظام سیاسی شان دفاع کردند. اما در جمهوری اسلامی همه روسای قوه قضائیه و قضات رسما اعلام کرده و می کنند که ما تابع منویات و اوامر "مقام معظم رهبری" هستیم و "حفظ نظام اوجب واجبات است". بدین ترتیب، زندان و شکنجه و دیگر ستمگری ها، اگر موجب حفظ نظام می شوند، واجب شرعی اند.
هفتم- مطالبه آزادی رهبران جنبش سبز از سطح مردم گذشته و اینک مدتهاست که بخشی از زمامداران جمهوری اسلامی هم این درخواست را مطرح می سازند. رفع حصر یکی از وعده های انتخاباتی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۳۹۲ بود. آخرین مورد، نامه علی مطهری- نایب رئیس مجلس شورای اسلامی- به آیت الله جنتی- رئیس مجلس خبرگان رهبری بود. مطهری از جنتی می خواهد که در جلسه سالانه مجلس خبرگان رهبری که چند روز دیگر تشکیل می شود، موضوع حصر خلاف قانون اساسی رهبران جنبش سبز مطرح شود. معنای این تقاضا این است: رهبران "جنبش انتخاباتی سبز" به حکم آیت الله خامنه ای در منازلشان زندانی شده اند. اوست که مخالف رفع حصر است. با توجه به وظیفه قانونی نظارت خبرگان بر رهبری، و حق عزل او در صورت انجام خلاف و گناه، به ظلم و ستم او رسیدگی کنید.
هشتم- خامنه ای بخواهد یا نخواهد، لطف و مهربانی و رحمت و منت گذاشتن او اجازه دهد یا ندهد، در دورانی که به انتخابات ریاست جمهوری ۲۹ اردیبهشت ۹۶ منتهی می شود، مسأله و مطالبه رفع حصر بیش از همیشه مطرح خواهد شد. با این که حسن روحانی فاقد هرگونه اختیاری در این مورد است، اما دموکراسی خواهان و مدافعان حقوق بشر بناچار یقه او را خواهند گرفت. خامنه ای به عنوان یک شخص کاملاً کینه ای کوشید تا نام رهبران "جنبش انتخاباتی سبز" را از تاریخ محو سازد، اما همه رهبران جمهوری اسلامی مجبورند دائماً در این خصوص اعلام موضع کنند و با تکرار نام آنان بر خشم و کینه خامنه ای بیفزایند.
منبع: رادیو زمانه ، ۱۷ اسفند ۱۳۹۵
