انتخاب؛ سایت خبری هیل در آمریکا نوشت: اگر این روزها شخصیت فرانک آندروود در سریال خانه پوشالی را با ملک سلمان پادشاه عربستان اشتباه بگیرید امر عجیبی نیست. طوری که آل سعود، مصر، یمن، بحرین و امارات را برای منزوی کردن بسیج کرده و به سخره گرفته است به شدت یادآور توانایی های آندروود در جمع آوری رای در کاخ سفید است. ترامپ نه تنها از این حرکت آنها حمایت کرده بلکه به آن اعتبار هم بخشیده است. با این وجود باید بپذیریم که ایران برنده این رقابت هاست.

به گزارش «انتخاب»؛ تلاش قطر برای یافتن جایگاهی در بین سایر کشورهای عربی در طول این سالها همیشه در جریان بوده است. از انتقادات روشن الجزیره از رِژیم های عربی منطقه ای گرفته تا حمایت دوحه از اخوان المسلمین در مصر و یکه تازی هایش در سوریه همیشه برای همسایگان این کشور در منطقه غیر قابل تحمل بوده است. ایران به عنوان یک کشور غیر عربی در منطقه ای که بیشتر آنها عرب هستند عربستان را اصلی ترین تهدید خود می داند. ایران سیاست مته را در مقابل قطر در پیش گرفته است. در شرابطی که ناتوی عربی از نظر اسمی برای مبارزه با داعش شکل گرفته، بسیاری بر این باورند که هدف اصلی آن منزوی کردن تهران بوده است. سیاست مته زمانی است که یک کشور از یک ائتلاف دور مانده و سعی میکند از منزوی شدن جلوگیری کند و تعداد دشمنانش را کاهش دهد.

در خلال جنگ جهانی دوم وینستون چرچیل همین استراتژی را زمانی که موسولینی ایتالیا را سعی کرد از متحدین بیرون کند در پیش گرفت. آمریکا در خلال جنگ سرد با انور سادات همین کار را کرد. افزایش شکاف میان دوحه و سایر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس اگر قطر را از ائتلاف موسوم به ناتوی عربی به کل حارج نک دست کم تعادل را به منطقه باز خواهد گرداند.

بخشی از جذابیت های قطر برای ایران اقتصادی است. ایران در توسعه پارس جنوبی ناکام مانده است. قطر صادرکننده اصلی گاز مایع است. ترس از اینکه بعد از توافق هسته ای ایران بتواند با عرضه گاز ارزان بازار را تصاحب کند قطر را بر آن داشت که در سال 2014 برای کمک به توسعه میادین پارس جنوبی توافقی را با ایران امضا کند.