آیا اگر بە روابط شکنندە و منفی فارس زبانان ایرانی با حوزە زبانی و تمدنی خود یعنی افغانستان و تاجیکستان بنگریم بە این نتیجە نمی رسیم کە ایران و ایرانیان بجای فرهنگ جذب دفع میکنند؟ چرا تورکها از آسیای میانە تا خاورمیانە پیوند عمیقی باهم دارند و فارسها خلاف آن قدم بر میدارند؟ اگر هموطنان فارس زبان اندکی بە تاریخ و فرهنگ خود کە شنیدن هر روزە آن گوش آدم را کر میکند اعتقاد داشتە باشند می بایست بدون قیدو شرط حامی استقلال کوردستان باشند خارج از این با توجە بە اهمیت جغرافیایی کوردستان ایرانیان می بایست بە آن توجە ویژەای می نمودند.

چند ماە پیش تنی چند از فعالان سیاسی با توجە بە پیش بینی شرایط منطقەای در نامەای بە آقای خامنەای درخواست انتخاب مسیر عقلانی و رویکردی مثبت بە مسئلە کورد را خواستار شدە بودند اما ظاهر مسئلە نشان میدهد کە در حاکمیت بر روی همان پاشنە میچرخد بنابراین نویسندگان و روشنفکران ایرانی فرصتی هستند تا راە خود را از حاکمیت جدا سازند.

نکتە قابل تامل اینکە با توجە بە اینکە ما مسلط بە زبان فارسی هستیم بخوبی بە نگرش و اندیشە فارس زبانان نسبت بە ما و دیگر ملل و آنچە در افکار عمومی فارسها میگذرد آگاهیم اما فارس زبانها چون زبان کوردی نمیدانند از حساسیت و نفرت جامعە کوردی نسبت بە فارس زبان ناآگاهند باید گفت در این مدت نفرت کوردها دوچندان شدە است و مسبب این نفرت پراکنت فارسها هستند نە کوردها.

کوتاە سخن خاورمیانە نوین یک ضرورت است و کوردها هم در کانون تحولات جاری قرار دارند بنابراین چە کشوری بە خواستە کوردها کنار آید برندە میدان است. حمایت ایرانیان از کوردها میتواند نتایج خوبی برای ایرانیان داشتە باشد ودر غیر اینصورت ضررمند ایرانیان خواهند بود. وظیفە روشنفکران و نویسندگان فارس این است کە راە خود ا از حاکمیت جدا و در ارتباط با قضیە کوردها درست عمل کنند.