عجيب است،... شايد هم بهتر است بگوييم كه عجيب نيست كه اين ماجراى «رييس دولت كشى» را در دوره هاى مختلف حكومت اسلامى ديده ايم.
ما دوره ى بازرگان را ديديم و سرنگون كردن او را با شعار ليبرال.
دوره ى بنى صدر را ديديم و سرنگون كردن او را با شعار منافق.
دوره ى رفسنجانى را ديديم و سرنگون كردن او را با شعار اسلام امريكايى.
دوره ى احمدى نژاد را ديديم و سرنگون كردن او را با شعار عوامل انحرافى.
به دوره ى موسوى هم كه اجازه ى ثبت در تاريخ ندادند و او را با شعار عوامل فتنه، پیش از روى كار آمدن دولت اش سرنگون كردند.
همه ى اين روساى دولت، با مقدمه اى كه برايشان چيده شد، يواش يواش به سمت اعدامگاه حكومت برده شدند و به دار كشيده شدند.
ابتدا، روزنامه هايى مثل كيهان، شروع به قرم قرم كردند، بعد مداحان اهل بيت عصمت و طهارت كه «اتفاقا» مداحان بيت «رهبران وقت» هم بودند در اشعار و مداحى هاشان، قرم قرم مزبور را با آهنگ و نوحه خواندند، بعد اندك اندك چوب و چماق ها بيرون كشيده شد و بعد از مدتى هياهو و جنجال بر سر يك موضوع پيش پا افتاده و بى اهميت، رييس دولت حكومت آقايان، به لقاءالله «پيوستانده» شد.
حالا نوبت روحانى ست. ضربه اى كه مردم راى دهنده به روحانى، به حكومت اسلامى و خامنه اى حسود زدند، هوك سنگينى بود، كه هوش از سر خامنه اى پراند و ابتدا به شدت او را گيج كرد. او و اذناب اش حتى با اين ضربه ناك دان شدند و چند روزى صدا ازشان در نيامد. بعد كم كم، با آب پاشيدن و تيغ زدن به محل زخم ها و باز شدن چشم ها، به بازيابى خود پرداختند و امروز كه اندكى سر حال آمده اند، با بهانه قرار دادن موضوع بى اهميت و نازلى مثل ٢٠٣٠ كه خامنه اى و روساى قوا پيش از اين هياهوها آن را خوانده و بررسى كرده اند، قرم قرم گفتن خود را آغاز كرده اند. هر جا هم كه كم آورده اند، ماده اى از برجام و بدعهدى امريكا به آن چسبانده اند.
حالا اين قرم قرم به صورت نوحه، از دهانِ ميثم مطيعى، مداح بيت «آقا» بيرون آمده و باز مثل سنوات گذشته و دوران هاى گذشته، عده اى از حكومتيان «مثلا» ميانه رو، به اعتراض برخاسته اند كه اين چه بوده است كه اين مداح نادان، پيش از ورود خامنه اى و روحانى به محل برگزارى نماز عيد فطر خوانده است؟
تو گويى موضوع جديدى اتفاق افتاده است! خير! هيچ چيز جديدى اتفاق نيفتاده و روش هاى «ريشه كن» كردن مخالفان و منتقدان خودى مثل قديم تكرار مى شود:
ابتدا نواى نصفه نيمه ى قرم قرم سر دادن، و بعد بيان كلمه ى قرمساق به صورت كامل!
با ضربه اى كه مردم به «آيت الله قتل عام» و حاكمان خراسان زدند و روحانى را با اختلاف بسيار پيروز ميدان كردند، حرص خامنه اى چى ها حسابى در آمده، و آماده ى واكنش متقابل اند. بينواها، به خاطر نداشتن خلاقيت، از همان روش هاى هميشگى شان استفاده مى كنند. شايد هم چون اين روش ها، قبلا جواب داده، دست به تركيب آن نمى زنند.
ولى اظهار تعجب برخى سياسيون حكومتى، مسخره است؛ برخى كه خود از پايه گذاران اين روش هاى سخيف حذف مخالف بوده اند.
آقاى روحانى هم تعجب نكند! او خود بهتر از ما مى داند كه عاقبت اين قرم قرم ها چيست. او مى داند كه در چشم رهبر و عمله اكره اش، قرمساق است و نه چيزى بيشتر. او مى داند كه «آرام باشيد» گفتن هاى رهبر و «اهميت ندهيد» و «جوان اند و جاهل و شما با تجربه ايد و زياد به اين حرف ها توجه نكنيد» و «ان شاءالله مسائل با آرامش شما حل مى شود»... همه كشك است، و براى روحانى هم جايى در كنار بنى صدر و ديگران در نظر گرفته شده است.
روحانى تصور مى كند با مانور دادن و گهي به ميخ كوبيدن و گهي به نعل زدن مى تواند بر خلاف ديگران از اين ضربه ها جان سالم به در بَرَد!
نه! نمى تواند! مطلقا نمى تواند! مگر اين كه روش برخورد خود را با خامنه اى چى ها تغيير دهد، و كارى را كه بازرگان و بنى صدر و رفسنجانى نكردند انجام دهد:
مراجعه به مردم!
اين تنها راه حل روشن شدن تكليف مردم با حكومت اسلامى و زورگويى هاى اوست. تنها راه حلى كه نسبتا خونريزى كمترى به همراه خواهد داشت. بالاخره يا زور حكومت بيشتر است و اين طرفى مى شويم يا زور مردم بر حكومت مى چربد و آن طرفى مى شويم. آقاى روحانى بايد توجه داشته باشد كه هر چه بر سر جا نشاندن خامنه اى چى ها بيشتر طول بكشد، ميزان خشونت براى مهار كردن شان بيشتر خواهد شد و جامعه آسيب بيشترى خواهد ديد.
در وسط ماندن و نقش شيخ هاى سالخورده را بازى كردن، باعث پِرِس شدن روحانى و از ميدان خارج شدن او خواهد شد. در اين موضوع ترديد نبايد كرد.
