پیش لرزه های فوتبال جهان را می توان ابتدا در رسانه های آلمان حس کرد. اول بار گمانه زنی در مورد آن چه قرار بود کلیت فوتبال ایتالیا را بلرزاند، در روزنامه «بیلد» آلمان منتشر شد. بعد ایتالیایی ها فهمیدند که قرار است پرونده تاریخی «کالچوپولی» باز شود. بحث وجود فساد در «فیفا» و احتمال خریده شدن امتیاز میزبانی جام جهانی توسط روسیه و قطر را هم «دویچه وله» و «اشپیگل» به راه انداختند. تیرماه امسال اسناد تازه ای در مورد رشوه قطر به فیفا در بیلد منتشر شد. نامش را در جهان، ویکی لیکس فوتبال گذاشتند.
حالا دوباره رسانه های آلمانی نشان داده اند که می توانند زلزله تازه ای در فوتبال جهان را پیش بینی کنند. اظهارات «محمدرضا داورزنی»، معاون توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان بازتابی سریع در رسانه های جهان داشت اما همه رسانه ها فقط گفته های یک مقام مسوول در ایران را نقل و تنها روایتی از داستان را منتشر کردند. این رسانه ها، آن چه برای «مسعود شجاعی» و «احسان حاج صفی»، دو کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران رخ داده بود را بازنویسی کرده و نهایتِ تحلیل آن ها از اظهارات داورزنی این بود که ورزشکاران ایرانی به میل خود مقابل ورزشکاران اسراییلی به میدان نمی روند.
روزنامه «فرانکفورتر آلگماینه» روز پنج شنبه گزارشی با عنوان «فوتبال ایران تعلیق شود»، در مورد ماجرای گرفتاری دو بازیکنان ایرانی که در ترکیب تیم یونانی «پانیونیوس» به مصاف با تیم «مکابی» اسراییل رفتند، منتشر کرد. این روتیترِ مطلبی بود که «کریستوفر بکر» برای نشریه آلمانی نوشت. او با تیتر «فیفا سکوت کرده است»، گزارشی انتقادی در مورد سکوت فدراسیون جهانی فوتبال نگاشته و از فیفا پرسیده که چرا در قبال فدراسیون ایران سکوت کرده است.
کریستوفر بکر یکی از مشهورترین گزارش نویس های ورزش آلمان است. در پرونده کاری او می توان به فاشگویی در مورد ابهامات مالی فدراسیون جهانی شنا (فینا) و همین طور مراودات مالی مشکوک بین این فدراسیون و شرکت «المسلم» اشاره کرد.
بکر در گزارشی که بیستم ماه جولای امسال نوشت، مدعی شد که رییس فدراسیون جهانی شنا فساد مالی داشته است و احتمال برکناری وی وجود دارد. او در گزارش بیست و سوم ماه جولای هم از اعمال فشار شرکت المسلم برای مهندسی انتخابات فدراسیون جهانی شنا خبر داد.
بکر گاهی هم به فوتبال آلمان سرکشی کرده و مثلا خبر از بازگشت «مهمت شول» به دنیای مربی گری داده است و این که احتمال دارد پرونده مسکوت اتهام دوپینگ او دوباره بازگشایی شود.
او خودش را در وبلاگ این روزنامه، سردبیر بخش ورزشی فرانکفورتر آلگماینه معرفی کرده و نوشته است که در رشته حقوق تحصیل و مدرک خود را از دانشگاه لندن گرفته است.
کریستوفر بکر در گزارش خود در مورد بازیکنان ایرانی که روز پنج شنبه منتشر شد، به فیفا تاخت. یک روز بعد (جمعه)، در گزارشی با تیتر «فیفا هیچ کمکی نمی کند»، خبر از ورود فیفا به پرونده این دو بازیکن ایرانی و بازخواست از فدراسیون فوتبال ایران داد. منظور نویسنده از این تیتر، کمک نکردن به فدراسیون فوتبال ایران بود.
فیفا به سرعت پرونده ایران را باز کرد. ساعاتی بعد از انتشار این گزارش، فرانکفورتر آلگماینه در خبری کوتاه نوشت که فدراسیون جهانی فوتبال از ایران در مورد دلایل عدم دعوت احتمالی از دو بازیکن خود سوال کرده است.
سایت خبری «ورزش سه» هم نوشت که سخنگوی فیفا به روزنامه آلمانی گفته است: «ما در حال حاضر اوضاع را زیرنظر داریم و از فدراسیون فوتبال ایران درخواست اطلاعات کرده ایم. در این لحظه قادر به ارایه توضیح بیش تری در این خصوص نیستیم.»
روز شنبه، خبرگزاری «رویترز» سراغ یکی از سخنگوهای فیفا رفته است. رویترز نامی از این سخنگو نیاورده ولی در گزارش خود از قول او نوشته است: «ما در حال حاضر به دقت در حال بررسی کردن موضوع هستیم و از فدراسیون فوتبال ایران خواسته‌ایم تا درباره آن به ما توضیح بدهد. هم اکنون نمی‌خواهیم هیچ اظهار نظری بکنیم و منتظر پاسخ فدراسیون فوتبال ایران خواهیم بود.»
ورزش سه در تحلیل این اخبار نوشته است: «این بیم وجود دارد که به دلیل این که داورزنی از نظر سازمانی، عضو وزارت ورزش است و فیفا به دخالت نهادهای بالادستی در فوتبال حساس است، این مساله باعث مشکلاتی برای فوتبال ایران بشود.»
رویترز در گزارش خود به قانون جدایی سیاست از فوتبال اشاره کرده و نوشته است که فوتبال ایران در صورت اثبات شدن دخالت دادن سیاست، از فوتبال تعلیق قطعی خواهد شد.
اساسنامه فیفا در بند چهارم، به روشنی در مورد مسایل قومی، سیاسی، مذهبی و نژادی توضیح داده است: «تبعيض قائل شدن به هر شكلی عليه كشوری، فردی حقيقی يا گروهی از افراد با در نظر گرفتن اصليت نژادی، جنسی، معلولیتی،گويشی، مذهبی، سياسی يا دلايل ديگر، به شدت ممنوع و از طريق اخراج يا تعليق قابل مجازات است.»
کریستوفر بکر در آخرین گزارش خود و جایی که پیرامون نامه نمایندگان مجلس آلمان خطاب به فدراسیون جهانی فوتبال نوشته، پیش بینی کرده است که تیم ملی ایران از جام جهانی روسیه حذف خواهد شد.
مهم ترین امیدواری در مورد بازگشت امید به فوتبال ایران، نه تهدید فیفا و بازخواست فوری این فدراسیون جهانی از فدراسیون ایران که در حقیقت، شخصیت «کارلوس کی روش» است. دعواهای گذشته اش در فوتبال ایران را فراموش نکرده ایم. او حتی توانست با پافشاری خود، مجوز حضور «مهرداد پولادی» در «جام ملت های آسیا» را هم بگیرد. قرار بود پولادی به عنوان سرباز، پس از جام جهانی برزیل، به تهران برگردد اما برنگشت و نظام وظیفه اعلام کرد مهرداد حق همراهی تیم ملی ایران را نخواهد داشت. در آن نبرد، کی روش سرانجام پیروز شد.
تا امروز، کی‌روش مقابل تمام کسانی که خواسته اند با او وارد نبرد کلامی شوند، پیروز بوده است؛ از دبیرکل فدراسیون فوتبال گرفته تا دستیارانش و مترجم هایی که کنارش زندگی کرده اند و حتی مدیران وزارت ورزش و جوانان یا مربیان باشگاهی. اما این بار داستان در مورد کی روش فرق می کند؛ او با یک خط قرمز پررنگ روبه‌رو شده است.
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران تا امروز در قبال اتفاقاتی که برای مسعود شجاعی و احسان حاج صفی افتاده، سکوت کرده است. برخلاف همیشه که دست به بیانیه نویسی اش در فیسبوک باز بود، حالا هیچ کلامی از مواضع خود نمی نویسد. بخشی از این سکوتش به دستوری است که از فدراسیون فوتبال به صورت مستقیم رسیده است. کی روش در مورد این داستان فعلا باید سکوت کند.
سرمربی تیم ملی ایران پیش از این جلوی احضار مسعود شجاعی به «کمیته اخلاق» فدراسیون فوتبال را بابت مصاحبه اش با «مهدی رستم پور»، خبرنگار ساکن دانمارک گرفته بود. او آن قدر قدرت داشته است که اجازه ندهد «سردار آزمون» و «اشکان دژاگه» بابت خالکوبی به فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی بروند. آن ها با این که احضار شده بودند اما پایشان به فدراسیون فوتبال نرسید. این بار هم می خواهد مانند دفعات قبل، با سکوت کامل پیش برود؛ بحثی این چنینی را باید در خانه تمام کرد.
پیشنهاد اولی که فدراسیون فوتبال به او داده، دعوت نکردن شالوده اصلی تیم ملی است. ایران صعودش به جام جهانی قطعی شده و دیدار با کره جنوبی و سوریه، جنبه فرمایشی خواهد داشت. فدراسیون فوتبال تلاش می کند کی روش را متقاعد کند در بازی های باقی مانده ایران، فعلا نه تنها شجاعی و حاج صفی که حتی لژیونرها هم به تیم ملی دعوت نشوند؛ یعنی سردار آزمون، اشکان دژاگه، «سعید عزت الهی»، «مرتضی پورعلی گنجی»، «میلاد محمدی»، «رامین رضاییان» و «رضا قوچان نژاد» در لیست بعدی بازیکنان فوتبال ایران نباشند. به این ترتیب، دعوت نکردن از دو بازیکنی که فیفا روی آن ها حساس شده هم قابل توجیه است.
در فدراسیون فوتبال، نگرانی فقط دعوت نشدن لژیونرها نیست؛ گروهی از بازیکنان تیم ملی که پس از بروز مشکلاتی برای شجاعی و حاج صفی، از این دو حمایت کرده اند نیز برای کی‌روش پیغام فرستاده اند که در صورت حذف شدن این دو بازیکن، آن ها هم به اردوی ایران دعوت نشوند. هرچند که عملی شدن این تصمیم احساسی بعید به نظر می رسد. کی روش پیش از این در مورد «مجتبی جباری»، «مهدی رحمتی»، «هادی عقیلی» و «علی کریمی» نشان داده است که حتی اگر زمزمه ای در مورد بی میلی آن ها برای همراهی با تیم ملی (به هر دلیلی) بشنود، تمامی درها را به روی آن ها خواهد بست.
راه حل دوم را خود کی‌روش به ایران نشان داده است؛ این که مساله احسان و مسعود از سوی محمدرضا داورزنی تعدیل شود. اما پیش از آن که موضع معاون توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان در قبال شجاعی و حاج صفی تعدیل شود، فدراسیون فوتبال ایران باید پاسخ فیفا را در مورد ابهامات شکل گرفته بدهد.
ورزش سه در گزارش خود پیرامون خطر جدی اخراج ایران از جام جهانی روسیه نوشته است: «فدراسیون فوتبال با سیاست خاصی همواره خط مشی نظام را در دستور کار قرار داده است و تمام ورزشکاران زیر مجموعه این فدراسیون در این سال ها از این خط پیروی کرده اند. قطعا در این مورد هم می توانست به راحتی بحران را مدیریت کند اما صحبت های داورزنی چنان جوی به راه انداخت که کار به استعلام فیفا و کابوس تعلیق در آستانه جام جهانی 2018 کشیده شده است.»
فیفا از ایران پاسخ روشن خواسته و این همان نویدی است که روزنامه آلمانی داده بود. ایران باید نهم شهریور ماه میهمان کره جنوبی باشد؛ تیمی که کی روش به وضوح همواره طی سال های حضورش در ایران با آن مشکل داشته است. آیا او قید تیم اصلی خود را برای بازی در کره می زند؟
کره جنوبی برای صعود به جام جهانی باید تیم ملی ایران را شکست دهد و البته کی روش می خواهد رکورد بسته نگه داشتن دروازه و شکست ناپذیری آن در راه انتخابی جام جهانی هم حفظ کند. رویاهای کی روش حالا برای خودش کابوس شده اند.
