بی بی سی - جری لوییس کمدین معروف تاریخ سینما صبح امروز (یکشنبه بیست اوت) در سن ۹۱ سالگی در خانه‌اش در لاس وگاس آمریکا به مرگ طبیعی درگذشت.
خانواده آقای لوییس در بیانیه‌ای امروز اعلام کرد: "کمدین معروف، بازیگر و اسطوره سرگرمی جری لوییس در ۹۱ سالگی در خانه خود و در میان خانواده‌اش از دنیا رفت."
او در ابتدا با دین مارتین همبازی بود و بعد در دهه پنجاه و شصت میلادی بتدریج شخصیت فردی لوده و خل با رفتارهای عجیب و بچگانه را پروراند و حدود چند دهه یکی از محبوبترین کمدین‌ها نه فقط در آمریکا بلکه در تمام دنیا و بخصوص فرانسه بود.
او زمانی گفته بود با شکل دادن شخصیت "یک احمق تمام‌عیار به موفقیت رسیده است" و کلید تداوم موفقیتش هم این بوده که ویژگی "بچگانه‌اش" را حفظ کرده بوده است.
آقای لوییس در سال ۲۰۰۲ در مصاحبه‌ای با رویترز گفته بود: "من از چشم یک بچه به دنیا نگاه می‌کنم چون من نه ساله‌ام. من شخصیت حرفه‌ای خودم را اینگونه ساختم."
دامنه فعالیت‌های جری لوییس فقط به بازیگری محدود نمی‌شد و نام او بیش از شش دهه به عنوان کارگردان و نویسنده و همچنین انسانی خیر مطرح بود.
او در ایران هم چهره‌ای شناخته شده و محبوب بود و بیشتر کارهای او به فارسی دوبله و در تلویزیون و سینما نمایش داده شده بود.
آقای لوییس در ۸۷ سالگی آخرین فیلمش "مکس رُز" را بازی کرد. او در این فیلم نقش یک نوازنده پیانو را بازی می‌کرد که پس از ۶۵ سال زندگی زناشویی متوجه شده بود همسرش به او وفادار نبوده است.
جری لوییس در ابتدا بعنوان همبازی دین مارتین در کلوب‌های شبانه و سپس در فیلم به ایفای نقش پرداخت اما پس از حدود یک دهه فعالیت مشترک، (در سال ۱۹۵۶پس از هفده فیلم) این دو به تلخی راهشان از هم جدا شد و جری لوییس بتنهایی شروع به بازی در فیلم کرد.
او در حدود ۴۵ فیلم بازی کرد که تقریبا در تمام آنها شخصیت تقریبا یکسانی داشت و با اینکه منتقدان چندان به او روی خوشی نشان نمی‌دادند اما فیلم‌هایش پرفروش بودند و زمانی یکی از بالاترین دستمزدها را در هالیوود می‌گرفت.
اما پس از چند دهه که شهرت و محبوبیت او در آمریکا رو به افول رفت او خانه تازه‌ای پیدا کرد، فرانسه. در آنجا به او لقب "شاه مجانین" داده بودند و در سال ۱۹۸۴نشان عالی فرانسه، لژیون دونور به اعطا کردند.
او در باره موفقیتش در فرانسه گفته بود: "فرانسوی‌ها با اینکه اهل فکر هستند اما از نظر بصری بسیار هشیارند. آنها از چیزی که می‌بینند لذت می‌برند و می‌خندند و بعدا از خود سوال می‌کنند چرا."
با این حال خود جری لوییس گفته بود که مخاطبان یا عاشق او هستند یا از او متنفرند و او نمی‌تواند واکنشی جز این دو در بینندگان ایجاد کند.
آقای لوییس در سال ۱۹۷۷ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل بود، برای سال‌ها فعالیت برای آگاهی رسانی در باره بیماری دیستروفی عضلانی؛ او در طی ۴۵ سال نزدیک به دو و نیم میلیارد دلار برای مقابله با این بیماری پول جمع کرد.
جری لوییس در نیوجرزی از پدر و مادری بازیگر متولد شد و از پنج سالگی روی صحنه رفت اما زندگی او از بیست سالگی و زمانی که با دین مارتین همبازی شد متحول شد. اولین فیلم او دوست من ایرما ساخته ۱۹۴۹ بود.
از معروفترین فیلم‌های جری لوییس می‌توان به دنیای دیوانه دیوانه دیوانه، بوئینگ بوئینگ، سلطان کمدی، شیفته زنها، پروفسور دیوانه و دهن‌گشاد اشاره کرد. همچنین او برای بازی در فیلم سلطان کمدی ساخته مارتین اسکورسیزی با بازی رابرت دو نیرو به دلیل توانایی‌های بازیگری‌اش تحسین شد.
در دهه‌های اخیر آقای لوییس بیمار بود و حتی در سال ۱۹۸۲ به دنبال یک سکته قلبی گفته شد که او درگذشته است. در سال‌های بعد او به دیابت، سرطان پروستات و مننژیت مبتلا شد اما برای اینکه بیماری او را از پا نیندازد در سال ۲۰۱۱ در نمایش پروفسور دیوانه در برادوی نیویورک روی صحنه رفت.
او در آن زمان گفت: "می‌خواهم کاری را که شروع کردم تمام کنم. می‌خواهم قبل از اینکه بروم این کار را بکنم."
